حجت الاسلام المسلمین احمدعظیمی زاده روز دوشنبه درگفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: زمان امامت امام یازدهم، شرایط به صورت کامل از سوی دستگاه حاکم امنیتی شده ونظارت حاکمان و ماموران آنها بر حضرت به صورت مطلق و بسیار فراگیر بود به گونه ای که تمام حساب و کتاب و رفتارها و کارهای روزمره حضرت زیر نظر آنها قرار داشت.
وی ادامه داد: از سو دیگر شیعیان و دوستداران حضرت نیز متناسب با شرایط موجود، با امام ارتباط مخفی وامنیتی برقرار کرده و گاهی تحت پوشش های اطلاعاتی وامنیتی با حضرت برای سوالات شرعی و اعتقادی و ... ارتباط داشتند به همین دلیل دایره نمایندگان حضرت نیز در این دوره بسیار گسترده بود.
عظیمی زاده خاطرنشان کرد: چون شرایط امام حسن عسکری (ع) به دوران غیبت صغری و کبری متصل بود، باید مردم برخی اقتضائات را یاد می گرفتند که با امام غائب چگونه ارتباط داشته باشند، حضرت مقدمه این کار را فراهم کرده بود.
وی افزود: در دوره حضرت امام حسن عسکری (ع) دایره وکالت و گستره نمایندگان ایشان نیز وسیع بود و نوعی آمادگی برای غیبت در مردم ایجاد شده بود.
عظیمی زاده اظهارداشت: روش های اقنایی حضرت برای اینکه چرا غیبت اتفاق افتاده بسیار مهم است و حضرت با نوع برخوردها وارتباطات محدود، پیام های روشنی را به شیعیان خود مخابره می کردند.
وی ادامه داد: حضرت امام حسن عسکری(ع) در زمان خود این پیام را تبیین کردند که به جهت مصالح و شرایط حاکم امکان ادامه امامت نیست و باید این شرایط و آمادگی برای آغاز غیبت ایجاد شود و حضرت این شرایط را ایجاد کرده بود.
امام حسن عسکری(ع) در روز هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشود.کنیه امام حسن عسکری(ع) «ابومحمد» است که با لقب های دیگر مانند خالص، زکی، سراج، تقی و عسکری نیز شناخته می شوند که هر یک از آنها، نشانه ای از کمالات وجودی آن حضرت محسوب می شود. «عسکری» از مشهورترین لقب های ایشان است.
آن حضرت با بهره گیری از آموزه های والای اسلامی، هدایت جامعه مسلمانان را برعهده گرفت و با فرقه ها و اندیشه های انحرافی به مبارزه برخاست و در مدت کوتاه عمرش گام های مهم و تاثیر گذاری در جهت نشر و ترویج اسلام ناب برداشت. او به عنوان آموزگار مکتب انتظار، شیعیان و پیروان خود را برای دوره غیبت امام عصر(عج) آماده ساخت و به آنها درس صبر و شکیبایی آموخت تا ضمن حفظ ایمان و تقوای خویش، مسیر سعادت حقیقی را گم نکنند و با تاسی از رهنمودهای بزرگان دین، شرایط را برای ظهور حضرت مهدی(عج) فراهم آورند.
روشنگری های امام یازدهم(ع) سبب شد تا حکومت عباسی از هیچ تلاشی برای ایجاد فشار بر او دریغ نکند و سرانجام معتمد عباسی تصمیم به شهادت ایشان گرفت و در هشتم ربیع الاول 260 هجری، ایشان را مسموم کرد.
7401/ 6133/ خبرنگار- بهمن اطمینان ** انتشار- جعفرمسلمی
انتهای پیام وی ادامه داد: از سو دیگر شیعیان و دوستداران حضرت نیز متناسب با شرایط موجود، با امام ارتباط مخفی وامنیتی برقرار کرده و گاهی تحت پوشش های اطلاعاتی وامنیتی با حضرت برای سوالات شرعی و اعتقادی و ... ارتباط داشتند به همین دلیل دایره نمایندگان حضرت نیز در این دوره بسیار گسترده بود.
عظیمی زاده خاطرنشان کرد: چون شرایط امام حسن عسکری (ع) به دوران غیبت صغری و کبری متصل بود، باید مردم برخی اقتضائات را یاد می گرفتند که با امام غائب چگونه ارتباط داشته باشند، حضرت مقدمه این کار را فراهم کرده بود.
وی افزود: در دوره حضرت امام حسن عسکری (ع) دایره وکالت و گستره نمایندگان ایشان نیز وسیع بود و نوعی آمادگی برای غیبت در مردم ایجاد شده بود.
عظیمی زاده اظهارداشت: روش های اقنایی حضرت برای اینکه چرا غیبت اتفاق افتاده بسیار مهم است و حضرت با نوع برخوردها وارتباطات محدود، پیام های روشنی را به شیعیان خود مخابره می کردند.
وی ادامه داد: حضرت امام حسن عسکری(ع) در زمان خود این پیام را تبیین کردند که به جهت مصالح و شرایط حاکم امکان ادامه امامت نیست و باید این شرایط و آمادگی برای آغاز غیبت ایجاد شود و حضرت این شرایط را ایجاد کرده بود.
امام حسن عسکری(ع) در روز هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشود.کنیه امام حسن عسکری(ع) «ابومحمد» است که با لقب های دیگر مانند خالص، زکی، سراج، تقی و عسکری نیز شناخته می شوند که هر یک از آنها، نشانه ای از کمالات وجودی آن حضرت محسوب می شود. «عسکری» از مشهورترین لقب های ایشان است.
آن حضرت با بهره گیری از آموزه های والای اسلامی، هدایت جامعه مسلمانان را برعهده گرفت و با فرقه ها و اندیشه های انحرافی به مبارزه برخاست و در مدت کوتاه عمرش گام های مهم و تاثیر گذاری در جهت نشر و ترویج اسلام ناب برداشت. او به عنوان آموزگار مکتب انتظار، شیعیان و پیروان خود را برای دوره غیبت امام عصر(عج) آماده ساخت و به آنها درس صبر و شکیبایی آموخت تا ضمن حفظ ایمان و تقوای خویش، مسیر سعادت حقیقی را گم نکنند و با تاسی از رهنمودهای بزرگان دین، شرایط را برای ظهور حضرت مهدی(عج) فراهم آورند.
روشنگری های امام یازدهم(ع) سبب شد تا حکومت عباسی از هیچ تلاشی برای ایجاد فشار بر او دریغ نکند و سرانجام معتمد عباسی تصمیم به شهادت ایشان گرفت و در هشتم ربیع الاول 260 هجری، ایشان را مسموم کرد.
7401/ 6133/ خبرنگار- بهمن اطمینان ** انتشار- جعفرمسلمی
کپی شد
