در این مطلب می خوانیم:
جایگاه برخی امور مثل عکاسی در شهرمان قم، ضعیف است. البته این هنر ابتدا در بین مذهبیون امری ناپسند بود. به همین جهت در قم از بزرگان دینی و مذهبی و وقایع تاریخی عکسهای زیادی در دسترس عموم نیست. مگر آنکه کسی در خانه خودش آلبومی را با استفاده از دوربین شخصی اش جمع آوری کرده باشد.
کم کم که به اهمیت این هنر موثر و حیاتی در امر ثبت خاطرات و فرهنگ سازی و جاودانگی رخدادهای تاریخی واقف شدیم، دنبال این زیر خاکی های برگشت ناپذیر گشتیم ولی نبود. گذشته ها گذشته بود و تکرار نمیشد. اما غربی های دوراندیش که خودشان این ابزار جادوگر را اختراع کردند و خودشان به تحقیق و تفحص و علم و دانایی اهمیت فراوان میدهند، به ثبت این حقایق همت عالی گماردند و با حضور عکاسان خود در ایران، این مسئولیت خطیر را عهده دار شدند و بی اهمیتی ما را پوشش دادند.
اکنون هر چه عکس از بزرگان دینی و مراجع عظام قدیمی داریم، حاصل درایت آنان است. به مدد همین ها است که امروز حوادث تاریخی برای ما هم قابل تصور و دیدن است. دوربین هم که در بلاد غیر اسلامی اختراع شد. لزوم توجه ویژه مسئولان بخش فرهنگ و هنر استان قم به میراث بصری در استان و ' جمع آوری اسناد تصویری ' از گذشته ی شهر و تصویرهای قدیمی مکانهای خاص، بخصوص حرم بانوی کرامت و مهربانی و ایجاد یک موزه بصری در شهرمان از ' اوجب واجبات فرهنگی ' امروز است.
هم باید از این آثار طلایی به خوبی نگهداری شود و هم این گنجینه ها به صورت کتاب در اختیار عموم و علاقه مندانش قرار بگیرد. یک موزه عکس
میتواند در جذب گردشگر به شهرمان بسیار مهم و حیاتی باشد. حتی اگر اصل عکسها در موزه نباشد و فقط بنری از آنها در اختیار عموم مردم باشد نیز اجر و اثری بس بالا و والا دارد. زین پس، زائران عزیز شهرمان با دیدن این آثار ناب بیشتر به شهرمان می آیند.
محققین کشور هم اگر چنین گنجینه ای را بیابند، برای کشف حقایق بیشتر از آثار گذشتگان، به شهرمان سرازیر میشوند. کتابخانه ضلع شرقی حرم هم مکان پیشنهادی برای برقراری اولین موزه از این دست عکس ها است. امیدوارم این مقال مسیرش را برای رشد و توسعه صنعت عکس در قم باز کند و هنر بی نظیر عکاسی راه خود را پیدا نموده و راهگشای مشکلات موجود در کشور باشد.
/8138/ 6133/تنظیم کننده: فرزانه پیری **انتشار- جعفرمسلمی
جایگاه برخی امور مثل عکاسی در شهرمان قم، ضعیف است. البته این هنر ابتدا در بین مذهبیون امری ناپسند بود. به همین جهت در قم از بزرگان دینی و مذهبی و وقایع تاریخی عکسهای زیادی در دسترس عموم نیست. مگر آنکه کسی در خانه خودش آلبومی را با استفاده از دوربین شخصی اش جمع آوری کرده باشد.
کم کم که به اهمیت این هنر موثر و حیاتی در امر ثبت خاطرات و فرهنگ سازی و جاودانگی رخدادهای تاریخی واقف شدیم، دنبال این زیر خاکی های برگشت ناپذیر گشتیم ولی نبود. گذشته ها گذشته بود و تکرار نمیشد. اما غربی های دوراندیش که خودشان این ابزار جادوگر را اختراع کردند و خودشان به تحقیق و تفحص و علم و دانایی اهمیت فراوان میدهند، به ثبت این حقایق همت عالی گماردند و با حضور عکاسان خود در ایران، این مسئولیت خطیر را عهده دار شدند و بی اهمیتی ما را پوشش دادند.
اکنون هر چه عکس از بزرگان دینی و مراجع عظام قدیمی داریم، حاصل درایت آنان است. به مدد همین ها است که امروز حوادث تاریخی برای ما هم قابل تصور و دیدن است. دوربین هم که در بلاد غیر اسلامی اختراع شد. لزوم توجه ویژه مسئولان بخش فرهنگ و هنر استان قم به میراث بصری در استان و ' جمع آوری اسناد تصویری ' از گذشته ی شهر و تصویرهای قدیمی مکانهای خاص، بخصوص حرم بانوی کرامت و مهربانی و ایجاد یک موزه بصری در شهرمان از ' اوجب واجبات فرهنگی ' امروز است.
هم باید از این آثار طلایی به خوبی نگهداری شود و هم این گنجینه ها به صورت کتاب در اختیار عموم و علاقه مندانش قرار بگیرد. یک موزه عکس
میتواند در جذب گردشگر به شهرمان بسیار مهم و حیاتی باشد. حتی اگر اصل عکسها در موزه نباشد و فقط بنری از آنها در اختیار عموم مردم باشد نیز اجر و اثری بس بالا و والا دارد. زین پس، زائران عزیز شهرمان با دیدن این آثار ناب بیشتر به شهرمان می آیند.
محققین کشور هم اگر چنین گنجینه ای را بیابند، برای کشف حقایق بیشتر از آثار گذشتگان، به شهرمان سرازیر میشوند. کتابخانه ضلع شرقی حرم هم مکان پیشنهادی برای برقراری اولین موزه از این دست عکس ها است. امیدوارم این مقال مسیرش را برای رشد و توسعه صنعت عکس در قم باز کند و هنر بی نظیر عکاسی راه خود را پیدا نموده و راهگشای مشکلات موجود در کشور باشد.
/8138/ 6133/تنظیم کننده: فرزانه پیری **انتشار- جعفرمسلمی
کپی شد