به گزارش ایرنا، دوستداران و علاقه مندان به اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، امروز سوگواره عشق به راه انداخته و در غم جانکاه سومین امام شیعیان با دلی خونین و بغضی درگلو به عزاداری می پردازند.
حرم کبریایی حضرت فاطمه معصومه (س) یکپارچه سیاهپوش وعاشقان و شیفتگان خاندان پیامبراکرم (ص) با
برپایی آیین های سوگواری، این ایام پر از غم و اندوه را به حضرت صاحب الزمان (عج) و حضرت فاطمه معصومه (س) تسلیت می گویند.
زائران کریمه اهل بیت(س) که از نقاط مختلف کشور به قم آمده اند با چشمانی اشکبار و دلی شکسته درکنار مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) سوگنامه می خوانند و در غم جانکاه شهادت حضرت امام حسین (ع) عزاداری می کنند.
شهر مقدس قم امروزشاهد عاشقانه ترین سوگواریها از سوی زائران و مجاوران حضرت فاطمه معصومه (س) است که همگام با ملکوتیان بر سرو سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند.
دسته جات عزاداری نیز درقالب هیاتهای سینه زن و زنجیر زن پس از عبور از خیابانهای اصلی شهر وارد حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) شده و این مصیبت بزرگ را به آن بانوی گرامی اسلام تسلیت می گویند.
بیرق ها و علم های عزاداری برافراشته شده اند؛ طبل ها، سنج ها و شیپورها به صدا درآمده اند و مردم مومن و خداجوی استان قم به همراه زائران با مرثیه خوانی برای حضرت سید الشهدا (ع) و خاندان و یاران مظلوم ایشان در کربلا به عزاداری می پردازند.
زائران و مجاوران حرم مطهر کریمه اهل بیت (س) نیز در سوگ سالار شهیدان کربلا و یارانش می گریند و با فریاد یا حسین (ع) و یا ابوالفضل عباس (ع)، با امام زمان (عج) خود پیمان می بندند که از پیروان راستین امامان معصوم (ع) باشند و برای همیشه در تاریخ، مکتب عاشورا را زنده نگه دارند و با ستمگران عالم مبارزه کنند و زیر بار ظلم و ذلت نروند.
برپایی ایستگاه های صلواتی و پذیرایی از عزاداران حسینی و برگزاری نمایشگاه های مختلف فرهنگی در رابطه با وقایع عاشورا از برنامه های انجام شده توسط هیات های مختلف مذهبی قم است.
علاوه بر بارگاه ملکوتی حضرت فاطمه معصومه (س)، مسجد مقدس جمکران، بقاع متبرکه، مساجد و تکایا، دفتر مقام معظم رهبری در قم و بیوت مراجع عظام تقلید نیز امروز آیین های مختلف نوحه خوانی و سینه زنی در غم بزرگ شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران با وفایش درحال برگزاری است.
مسلمانان خارجی مقیم قم نیز با برپایی آیین های سوگواری و راه اندازی دستجات عزاداری به سمت حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) ، عشق و علاقه خود را به امام حسین (ع) نشان می دهند.
امام حسین(ع) فرزند حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه متولد شد و در مکتب اهل بیت(ع) تعلیم و تربیت یافت.
پس از شهادت امام حسن(ع) درسال 50 هجری، امام حسین(ع) عهده دار امر امامت شد، در دوران امامت ایشان معاویه و یزید حکومت ظالمانه و قتل و کشتار شیعیان را انجام می دادند.
در سال 60 هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به جای خود قرار داد و از آنجایی که یزید فردی فاسد و مخالف با اسلام بود باعث نارضایتی و مخالفت های امام حسین(ع) شد.
با مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که امام(ع) حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند.
در این زمان مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، امام حسین (ع) نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد، در همان ابتدا هزاران تن از مردم کوفه با سفیر امام حسین(ع) همراه شدند، مسلم نامه ای به امام حسین (ع) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید.
اما با ورود عبیداللّه بن زیاد برای حکومت کوفه، مردم فریب اقدام های او را خورده و پیمان شکنی کردند و مسلم را تنها گذاشتند، در این میان مسلم بن عقیل دستگیر و به شهادت رسید.
امام حسین(ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید، عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود حر بن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد.
سپس عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و امام حسین و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.
امام حسین(ع) و یاران با وفایش روز دهم محرم (عاشورا) در حالی که بیش از 72 تن نبودند با دلاورمردی و رشادت با عزت و آزادگی با دشمنان دین اسلام جنگیدند و به شهادت رسیدند.
مرقد مطهر این امام معصوم و حضرت عباس(ع) و یارانش در شهر کربلای عراق است.
7403/ 6133/ خبرنگار- محسن آقاگلی ** انتشار- جعفرمسلمی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.