عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، گفت: سکوت علما و بزرگان جامعه در مقابل انحرافات، همواره زیان بار است و نمونه بارز این شرایط، در دوران امام حسین(ع) وجود داشت.
به گزارش خبرنگار ایلنا در قم، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی فاضل میبدی، امشب «چهارشنبه»، در مراسم عزاداری امام حسین(ع) که با حضور اقشار مختلف مردم در محل سالن اجتماعات مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم برگزار شد، اظهار داشت: واقعه عاشورا از بزرگترین حوادث تاریخ است که پر از نکات معرفتی و آموزنده است، اما متأسفانه بسیار مورد تحریف قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه تاریخ پر از پند و عبرت برای آدمیان است و از جمله حادثه کربلاست که باید پند و عبرت برای ما باشد، گفت: باید دقیق توجه کنیم چه عواملی باعث شد که بخشی از امت اسلام که حتی دوران پیامبر خدا را هم درک کرده بودند، بنام دین و بنام اسلام، امام حسین(ع) و یاران ایشان را به فجیع‌ترین شکل کشته و سر از بدن ایشان جدا می‌کنند.
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، با بیان اینکه تاریخ همواره از علمایی که یا کردار بد دارند یا در مقابل بدی‌های جامعه سکوت اختیار کرده‌اند، متضرر شده و البته مشابه این مسئله را خداوند در قرآن کریم درباره علمای یهود مطرح کرده است، گفت: از مسائلی که جوامع را به ورطه نابودی می‌کشد، ترویج سخنان بی‌مسئولانه است؛ خداوند خطاب به برخی علمای یهود، تصریح می‌کند چرا در مقابل قول و سخن گناه‌آلود ساکت نشستند.
وی با بیان اینکه مسئله مذموم دیگر مطرح شده در قرآن درباره علمای یهود، سکوت ایشان درباره ظلم‌ها در جامعه است، گفت: امام حسین(ع) درباره این آیات می‌فرمایند، این افراد بخاطر پست و موقعیتی که یافته بودند، سکوت می‌کردند.
فاضل میبدی، افزود: امام حسین(ع) در ادامه همین فرمایشات خطاب به علمای زمان تصریح می‌کند که جایگاه شما در میان مردم، بخاطر دین خداست، اما شما را چه شده است که در اغلب موارد، در مقابل حرکت جامعه بر خلاف ارزش‌های دینی و الهی و همچنین در مقابل تضییع حقوق مستضعفان ساکت بوده و کوتاهی کرده‌اید؛ می‌بینید پیمان‌های خداوند در جامعه تضییع می‌شود و سکوت می‌کنید اما اگر حقی از خانواده و پدران‌تان ضایع شود، دادتان بلند می‌شود؛ شما فاسدان را نهی از منکر نکردید و به همین جهت عذاب‌تان بیش از همه است.
وی با بیان اینکه تعجب می‌کنم که چرا سخنان خود امام حسین(ع) و خطبه‌های ایشان، همانند سخنان فوق در منابر دهه محرم گفته نمی‌شود، گفت: باید بررسی کنیم که چه شد که ۵٠ سال بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص)، امام حسین(ع) قیام کردن را ضرورت می‌بیند؟ آیا تعداد رکعت‌های نماز کم و زیاد شده یا تعداد روزهای ماه رمضان و روزه گرفتن دستخوش تغییر شده بود؟ نه، این مسائل دچار تغییر نشده بود، بلکه ارزش‌های اصیل اسلام به انحراف کشیده شده بود و حکومت مسلمانان، به دست منحرفان افتاده بود؛ به دلیل همین مسائل بود که امام، ضرورت قیام را احساس کرد، تا جامعه را آگاه کند.
فاضل میبدی اضافه کرد: باید همواره بررسی کنیم که چرا شرایط جامعه آن روز امام حسین(ع) به جایی رسید که ایشان راهی جز قیام و مقابله با آن ندیدند و البته همچنین باید بررسی و تحلیل کنیم که سکوت بزرگان و علما در مقابل انحرافات، تا چه حد می‌تواند زیان‌بار باشد.
