عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، گفت: سکوت علما و بزرگان جامعه در مقابل انحرافات، همواره زیان بار است و نمونه بارز این شرایط، در دوران امام حسین(ع) وجود داشت.
به گزارش خبرنگار ایلنا در قم، حجت‌الاسلام و المسلمین محمدتقی فاضل میبدی، امشب در مراسم عزاداری امام‌حسین(ع) که با حضور اقشار مختلف مردم در محل سالن اجتماعات مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم برگزار شد، اظهار داشت: واقعه عاشورا از بزرگترین حوادث تاریخ است که پر از نکات معرفتی و آموزنده است، اما متأسفانه بسیار مورد تحریف قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه تاریخ پر از پند و عبرت برای آدمیان است و از جمله حادثه کربلاست که باید پند و عبرت برای ما باشد، گفت: باید دقیق توجه کنیم چه عواملی باعث شد که بخشی از امت اسلام که حتی دوران پیامبر خدا را هم درک کرده بودند، بنام دین و بنام اسلام، امام حسین(ع) و یاران ایشان را به فجیع ترین شکل کشته و سر از بدن ایشان جدا می کنند.
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، با بیان اینکه تاریخ همواره از علمایی که یا کردار بد دارند یا در مقابل بدی های جامعه سکوت اختیار کرده، متضرر شده و البته مشابه این مسئله را خداوند در قرآن کریم درباره علمای یهود مطرح کرده است، گفت: از مسائلی که جوامع را به ورطه نابودی می کشد، ترویج سخنان بی مسئولانه است؛ خداوند خطاب به برخی علمای یهود، تصریح میکند چرا در مقابل قول و سخن گناه آلود ساکت نشستند.
وی با بیان اینکه مسئله مذموم دیگر مطرح شده در قرآن درباره علمای یهود، سکوت ایشان درباره ظلم ها در جامعه است، گفت: امام حسین(ع) درباره این آیات می‌فرمایند، این افراد بخاطر پست و موقعیتی که یافته بودند، سکوت میکردند.
فاضل میبدی، افزود: امام حسین(ع) در ادامه همین فرمایشات خطاب به علمای زمان تصریح میکند: جایگاه شما در میان مردم، بخاطر دین خداست، اما شما را چه شده است که در اغلب موارد، در مقابل حرکت جامعه بر خلاف ارزش های دینی و الهی و همچنین در مقابل تضییع حقوق مستضعفان ساکت بوده و کوتاهی کرده اید؛ میبینید پیمان های خداوند در جامعه تضییع میشود، و سکوت میکنید اما اگر حقی از خانواده و پدران تان ضایع شود، دادتان بلند میشود؛ شما باید فاسدان را نهی از منکر نکردید و به همین جهت عذاب تان بیش از همه است.
وی با بیان اینکه تعجب میکنم که چرا سخنان خود امام حسین(ع) و خطبه های ایشان، همانند سخنان فوق در منابر دهه محرم گفته نمی شود، گفت: باید بررسی کنیم که چه شد که ۵٠ سال بعد از رحلت پیامبر اکرم«ص»، امام حسین(ع) قیام کردن را ضرورت میبیند؟ آیا تعداد رکعت های نماز کم و زیاد شده یا تعداد روزهای ماه رمضان و روزه گرفتن دستخوش تغییر شده بود؟ نه، این مسائل دچار تغییر نشده بود، بلکه ارزش های اصیل اسلام به انحراف کشیده شده بود و حکومت مسلمانان، به دست منحرفان افتاده بود؛ به دلیل همین مسائل بود که امام، ضرورت قیام را احساس کرد، تا جامعه را آگاه کند.
فاضل میبدی اضافه کرد: باید همواره بررسی کنیم که چرا شرایط جامعه آن روز امام حسین(ع) به جایی رسید که ایشان راهی جز قیام و مقابله با آن ندیدند و البته همچنین باید بررسی و تحلیل کنیم که سکوت بزرگان و علما در مقابل انحرافات، تا چه حد می تواند زیان بار باشد.
