خبرگزاری مهر، گروه استانها - هیفاء پردل: اواخر بهمنماه مهمان ناخواندهای وارد قم شد و شهر مقدس قم تیتر یک رسانههای داخلی و خارجی شد؛ این مهمان ناخوانده و بسیار موذی و خطرناک «کرونا ویروس» است که به طور تعجب آوری کل شهر قم را درگیر خود کرد، شهری که رفته رفته میرفت تا برای سال جدید و اعیاد شعبانیه خود را آماده کند.
چندی نگذشت که بیمارستانهای قم برای پذیرش بیماران مشکوک به این ویروس درگیر شد و در این نبرد خطرناک پرستاران و کادر پزشکی در خط مقدم این جبهه قرار گرفتند، در حالی که همه به ویژه رسانههای خارجی در برنامههای خبری خود از ناتوانی بخش درمان قم در مواجهه با این ویروس مطلب داشتند.
در روزهای اوج و شروع این ویروس خطرناک با توجه به اینکه بیمارستانها و پرستاران و کادر درمانی غافلگیرانه وارد این نبرد سخت شده بودند به رغم امکانات بسیار اندک و آمار بسیار ورودی بیماران به بیمارستانها و مراکز پزشکی ولی کادر درمان برنده این نبرد شدند و پس از اندکی مقاومت و سختی بحران را مدیریت کردند؛ در کنار شادی بیماران لبخند میزدند و با اشک و آه بیماران چشمانشان اشکبار میشد.
پرستاران و کادر درمانی دور از خانواده نوروز را سپری کردند و در کنار بیماران سفره هفت سین را چیدند و اراده کردند در جبهه سلامت و مقاومت با کرونا تا آخرین لحظه در خط مقدم باشند؛ آنها در دل خطر رفته و حتی برخی در این نبرد جان خود را از دست داده و به شهادت رسیدند.
رفته رفته ویروس کرونا پای خود را به کشورهای جهان باز کرد و کشورهای ابرقدرت دنیا را درگیر و با بحران روبرو کرد رسانههایی که تا دیروز سوژه خبری آنها قم و درگیری با بحران کرونا بود امروز عجز و ناتوانی کشورهای ابرقدرت جهان را سوژه قرار داده که چگونه در کنار این همه قدرت بیماران را در راهروهای بیمارستانها به حال خود رها کردهاند، این در حالی است که پرستاران ما به بیماران انگیزه و برای آنها سلامت را به ارمغان میآورند.
خدمت و یاری مدافعان سلامت و اراده آنها برای مهار آن و بازگشت سلامتی به بیماران، نمایندگان سازمان بهداشت جهانی را در سفر اخیر خود به قم و بازدید از مراکز درمانی و مشاهده نوع خدمترسانی پرستاران را متحیر و باعث تحسین آنها شد.
روزهای سخت پرستاران در بیمارستانها
۱۲ سال سابقه فعالیت در شغل مقدس پرستاری دارد، فعالیت خود را ابتدا در بیمارستان آیت الله گلپایگانی شروع و چندین سال در بیمارستانهای کامکار و شهید بهشتی هم پرستاری کرده و اکنون در بیمارستان فرقانی این خدمت مقدس را ادامه میدهد؛ از او درباره این روزهای سخت میپرسم که در پاسخ میگوید: وقتی بحث وطن باشد باید سختیها را تحمل کنیم باید کمک حال مسئولان و مردم در شرایط بحرانی کنونی باشیم؛ همسر من هم پرستار است او در بیمارستان امام رضا (ع) خدمت میکند و من هم در این بیمارستان مشغول خدمت به بیماران به ویژه بیماران کرونایی هستم.
امین شاطریان محمدی و همسرش که این روزها در جبهه سلامت همسنگر شدهاند تا با ویروس کرونا مقابله کنند دو فرزند دارند، هرچند این روزها با شیوع کرونا مهدهای کودک تعطیل شده و نگهداری آنها کمی دشوار و باید ساعتها و شاید چندین شیفت را دور از فرزندان خود خدمت کنند ولی به خاطر سلامت هموطنان خطر کرده و با اراده به بیماران کرونایی خدمترسانی میکنند.
از وی درباره سختی کار میپرسم که بیان میکند: ما دو کودک داریم که تا قبل از شیوع کرونا به مهدکودک میرفتند اما اکنون با تعطیلی مهدها به خاطر خطر زنجیره انتقال از بردن آنها به خانه پدری برای نگهداری از آنها ترس داریم ولی تنها فکر و ذکر ما خدمت به بیماران کرونایی است و اصلاً به دوری از خانواده و فرزندانمان فکر نکردیم.
از شاطریان محمدی میخواهم برای ما خاطرهای از این روزهای سخت کرونایی تعریف کند که میگوید: روزی که نمایندگان سازمان جهانی بهداشت برای بازدید از بیمارستان آمدند گفتوگویی با پرستاران داشتند و از آنها از کمبودها و مشکلات سؤال کردند که پرستاران با توجه به اینکه در اوج شیوع کرونا با مشکلات کمبود تجهیزات روبرو بودند حل مشکلات بیماران را مقدم بر مشکلات خود دانستند و درخواست کردند تا به کمبود تجهیزات خاص بیماران بیشتر رسیدگی شود و این برای من خاطره شیرینی بود.
۷۰ درصد جمعیت پرستاران ما را بانوان تشکیل داده و نبود امنیت شغلی حتی بر سلامت آنها تأثیر گذاشته است
وی در ادامه از مشکلات و پیچ و خم قوانینی گفت که باعث شده بعضی پرستاران انگیزه شغلی خود را از دست بدهند؛ او شروع به درد دل کرده و بیان میکند: یک سری قوانینی است که باید اجرا و حل و فصل شود؛ رشته پرستاری، بیهوشی و بهیاری از جمله شغلهایی است که امنیت شغلی ندارند، اگر امنیت شغلی نداشته باشند انگیزه خود را از دست میدهند.
این پرستار قمی عنوان میکند: ۷۰ درصد جمعیت پرستاران ما را بانوان تشکیل داده و نبود امنیت شغلی حتی بر سلامت آنها تأثیر گذاشته که باید برطرف شود؛ در بحث مشاغل سخت این قوانین شامل شغل پرستاری نمیشود در حالی که باید پرستار زن ۲۰ سال و پرستار مرد بعد از ۲۵ سال خدمت بازنشسته شود و با توجه به شیوع کرونا باید دو جا خدمت کنیم این امر ممکن است باعث انتشار کرونا شود.
وی با اشاره به اختلاف درآمد پزشک و پرستار، میافزاید: در هیچ جای دنیا اختلاف ۳ برابری حقوق و مزایای یک پزشک و پرستار دیده نمیشود در حالی که پرستار هم مدرک تخصصی دارد و هم تجربه ولی حقوق و مزایای او پایینتر از یک پزشک است لذا باید قانون تعرفه گذاری، قانون ارتقا و بهرهوری و همچنین قانون افزایش حقوق بازنشستگی و مشاغل سخت اجرایی شود؛ امروز پرستاران در خط مقدم خطر قرار دارند و باید حمایت شوند.
با اشک بیماران گریان و با لبخند آنان شاد میشوم
باب گفتوگوی خود را با یک پرستار دیگر باز میکنم پرستاری که در این روزهای سخت کرونایی و دشوار علاوه بر روزهای سخت مبارزه در جبهه سلامت پدر خود را از دست داده ولی این غم نتوانسته اراده او را برای خدمت به بیماران کرونایی کم کند.
نامش فهیمه مرادی است و از سال ۷۹ فعالیت خود را در رشته هوش بری که بیشتر در اتاق عمل و آی سی یو خلاصه میشود شروع کرده است، پرستار بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) است، بیمارستانی که در قم درگیر بیماری کرونا است؛ این روزها به قدری کارش دشوار و طاقت فرسا شده، تا جایی که خود هم مشکوک به کرونا شده و مدتی را در قرنطینه و استراحت گذرانده و بعد دوباره به خط مقدم نبرد با کرونا بازگشته است.
مدتی است پدرم را از دست دادهام و فقط چند روز پس از این واقعه تلخ به شیفت کاری بازگشتهام و حتی در چند شیفت خدمت میکنم
وی درباره روزهای سخت و دشوار میگوید: چندین سال است که در بخش آی سی یو و یا اتاق عمل در بیمارستان علی بن ابیطالب (ع) فعالیت دارم، با شیوع کرونا بخشهای مختلف این بیمارستان از جمله بخش زنان، اطفال و حتی اتاق عمل تعطیل و فعالیتها و خدمات تنها به سمت خدمت به بیماران کرونایی متمرکز شده است.
مرادی میافزاید: مدتی است پدرم را از دست دادهام و فقط چند روز پس از این واقعه تلخ به شیفت کاری بازگشتهام و حتی در چند شیفت خدمت میکنم در حالی که با توجه به بیماری خانوادهام به ویژه مادرم با ادامه فعالیتم مخالف بود ولی به آنها پاسخ دادم اگر من و امثال من در بیمارستانها حضور نداشته باشیم پس چه کسی باید برای بهبودی آنها خدمترسانی کند؟ وظیفه انسانی من خدمت به این بیماران است.
به گفته این پرستار، اکنون ورودی بیمارستانها و حجم بیماران کاهش یافته است و امید است با یاری خدا این بیماری از شهر و کشور رخت بسته و نعمت سلامتی به مردم ما بازگردد.
مرادی در ادامه پرستاری از بیماران و حضور بر بالین آنها حتی پاسی از شب را باعث افزایش روحیه خود میداند و میافزاید: وقتی بیماری را دلداری میدهم با اشک آنها گریان و چشمان من اشک آلود و با لبخند و شادی آنها من با انگیزه و شاد خواهم شد.
بیش از ۷ ساعت خدمت با لباسهای مخصوص
این پرستار قمی در بیان مشکلات و سختیها ی خود میگوید: ۷ ساعت کار با لباس ویژه بسیار دشوار است، این لباس به قدری غیر قابل تحمل است که نمیتوان آن را تصور کرد اما به خاطر بهبود سلامت عزیزانمان تحمل میکنیم؛ با شروع بحران و اوج بیماری در قم ما استرس کمبود تجهیزات داشتیم ولی شکر خدا اکنون همه پای کار هستند و حمایت میکنند و انشاء الله به زودی از این بحران عبور میکنیم.
وی در بخش پایانی سخنان خود ضمن درخواست از مردم برای رعایت نکات بهداشتی و ماندن در قرنطینه خانگی، بیان میکند: همانطور که ما سختیها را تحمل میکنیم از مردم میخواهم تا حتیالامکان بیرون نروند اگر هم کار ضروری دارند با ماسک و دستکش از خانه خارج شوند.
مرادی افزود: در خیابانها میبینم مردم هنوز این بحران را جدی نگرفتهاند و در اجتماعات حضور دارند؛ همه باید همکاری کنند تا انشاء الله تا به زودی بر این ویروس پیروز شویم.