علاوه بر افرادی که شان و شخصیت خانوادگی شان را در میزان مجلل بودن برگزاری مراسم های عروسی، عزا و ... می بینند، هنوز هم کسانی هستند که با خوش فکری و ارزش گذاری صحیح، پایه گذار یک سنت حسنه در جامعه می شوند...
به گزارش ایسنا منطقه قم، در اطراف خود به وفور مشاهده می کنیم که پس از فوت اعضای یک خانواده، اولین چیزی که ذهن بازماندگان را درگیر می کند، نحوه برگزاری آبرومندانه یک مراسم ترحیم و عزاداری است، اینکه کدام سالن و کدام مداح و چه نوع پذیرایی در شان آن متوفی است، تقریبا مسئله اصلی است که در کنار غم از دست دادن اعضای یک خانواده، دغدغه فکری بازماندگان می شود.
در این مطلب شکی نیست که به هرحال زمانی که شخصی از اعضای یک خانواده فوت می کند، آن فرد، به نوعی عزیز یک خانواده بوده و شایسته است که خانواده و بستگانش به رسم احترام و گرامیداشت یاد او و همچنین به جهت اطلاع به دیگر اقوام متوفی، مراسمی را برگزار کنند و این یک امر طبیعی است، اما این مسئله زمانی غیر طبیعی می شود که یک مراسم ترحیم آنقدر باشکوه و مجلل برگزار می شود که گویا بازماندگان برای به رخ کشیدن مراسم ترحیم خود در فامیل، مسابقه گذاشته اند و هر آن شخصی که مراسم ترحیمش باشکوه تر باشد، شان و شخصیتش نیز والاتر است.
مسئله مهم اینجاست که آیا واقعا معیار و ملاک شان و شخصیت انسان ها، در نحوه برگزاری مراسم های مربوط به آن هاست؟ حتی اگر چنین چیزی هم صحیح باشد، سوال بعدی این است که مجلل بودن مراسم عزاداری یک شخص، او را در عالم برزخ و هنگام پاسخ به سوالات نکیر و منکر در قبر، کمک می کند؟
اینکه بازماندگان یک متوفی، خیراتی در قالب، خوراک، پوشاک و ... در راه خدا و برای شادی روح او صرف کنند، در اسلام و احادیث اسلامی بسیار تاکید شده است، تا آنجا که در کتاب سفینة البحار از کتاب جامع الاخبار از پیامبر(ص) نقل شده است که "ارواح مؤمنین هر شب جمعه اطراف خانههای خود میآیند و با صدای غمناک و گریان ندا میکنند، ای اهل بیت من ای فرزندانم ای پدر و ای مادر و ای خویشان من به من ترحم کنید با انفاق یک درهم، یا لباسی به فقیر بپوشانید که خداوند هم لباسی بهشتی به شما میپوشاند"
احادیثی شبیه به حدیثی که ذکر شد در منابع اسلامی فراوان است، اما هیچ کجای این احادیث به مجلل بودن در این رابطه حتی اشاره ای هم نشده است، بلکه بالعکس در بسیاری از احادیث اسلامی، از اسراف و تبذیر به شدت منع شده است؛ چنانکه خداوند متعال در قرآن می فرماید "وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا * إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا" ، "از نیازمندان دستگیری کن و اسراف نکن و حق خویشاوندان را بده چرا که اسرافکاران برادران شیطانند و شیطان همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است".
اگر کمی در معیارها و ارزش گذاری های خود در تمامی جنبه های زندگی از جمله چنین مسائلی دقت کنیم، نحوه عمل کردن و رفتارمان نیز به تبع تغییر معیارها، عوض خواهد شد، آن زمان است که به جای اینکه پایه گذار برخی بدعت های نادرست در جامعه باشیم، تاثیرات مثبتی را در جامعه از خود به یادگار می گذاریم.
در اینکه اموات به نوعی چشم به راه فرستادن خیرات و مبرات از سوی بازماندگان هستند، شکی نیست، اما آیا اموات تنها چشم به راه صرف هزینه در زمینه خوراک، لباس و ... هستند، آیا در کنار این ها نمی توان کارهای تاثیر گذار دیگری برای شادی روح آن ها انجام داد؟ در اطراف ما پر است از انسان هایی که با کوچک ترین کمک مالی، مشکل اصلی زندگی شان حل می شود و تا زمانی که اثر باز شدن گره زندگی او در دنیا باقی است، خیرات و مبرات برای آن شخصی که پایه گذار این کار شده است، نزد خداوند ثبت خواهد شد.
علاوه بر افرادی که شان و شخصیت خانوادگی شان را در میزان مجلل بودن برگزاری مراسم های عروسی، عزا و ... می بینند، هنوز هم کسانی هستند که با خوش فکری و ارزش گذاری درست و صحیح، علاوه بر اینکه پایه گذار یک سنت حسنه در جامعه می شوند، تا ابد برای عزیزان از دست رفته خود، موجبات پاداش و اجر معنوی فراهم می کنند، در واقع این افراد کسانی هستند که تنها به اجر و پاداش های طولانی مدت و ماندگار راضی خواهند شد.
خانواده مرحوم گائینی که پدر خود را در اثر یک تصادف از دست داده بودند، با مراجعه به ستاد دیه استان قم، خواستار کمک مالی به زندانیانی شدند که ناخواسته در زندان گرفتار شده بودند، این خانواده به جای برگزاری مراسم چهلم برای پدر مرحومشان، تعداد 5 زندانی جرائم غیر عمد را در قم آزاد کردند، و در آستانه عید سعید قربان جهت شادی روح پدر خود، 5 پدر را به آغوش خانواده بازگرداندند.
پدر ما برنمی گردد، اما 5 پدر به آغوش خانواده بازگشتند پسر مرحوم گائینی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا منطقه قم، عنوان کرد: پدرم را در یک تصادف ناگهانی از دست داده ام، با گذشت چهل روز از این ماجرای غمبار هنوز داغ از دست دادن او برای همه ما فرزندان باقی است و تا زنده هستیم جای خالی او در خانواده ما با هیچ کس و هیچ چیز پر نمی شود.
وی افزود: برای گرامیداشت یاد و خاطره او به رسم معمول در روزهای اول و هفتم مراسم ترحیمی برگزار کردیم، اما تعدد برگزاری مراسم و مجلل بودن آن ها، به متوفی و فردی که از میان ما رفته است، کمک چندانی نمی کند، بلکه آن چیزی که ثواب اخروی و صدقه جاریه برای اموات خواهد بود، این است که در راه خدا و برای شادی روح متوفی کار تاثیر گذاری در جامعه انجام شود.
گائینی گفت: پدر ما از میان ما رفته است و نمی توانیم او را بازگردانیم اما این کار از عهده ما برمی آمد که پدران زنده ای را که بی دلیل و یا بر اثر یک اتفاق از خانواده و فرزندان خود جدا شده اند را به آغوش یک خانواده برگردانیم، برهمین اساس تصمیم گرفتیم تا به مقدار هزینه ای که برای برگزاری مراسم چهلم قرار بود مصرف شود، چند زندانی را آزاد کنیم.
گاهی با مبالغ بسیار ناچیز، یک نفر به آغوش خانواده بازمی گردد وی بیان کرد: آزاد کردن زندانیان گاهی با مبالغ بسیار ناچیز ممکن می شود، بنابراین لازم نیست که همه افرادی که تمایل به انجام این امر خیر دارند، مبالغ هنگفتی را در این را خرج کنند، بلکه ستاد دیه با جمع آوری کمک های اندک خیرین نیز گاهی چند زندانی آزاد می کند.
رضا مرادی پور، رئیس ستاد دیه استان قم نیزعنوان کرد: خانواده مرحوم گائینی تمامی هزینه خرج برگزاری مراسم چهلم پدرشان را صرف آزادی 5 زندانی جرائم غیر عمد در استان قم، کردند و با این کار 5 نفر را به آغوش خانواده شان بازگرداند. وی با اشاره به اینکه خانواده گائینی 11 میلیون تومان در راه آزادی این زندانیان به ستاد دیه کمک کردند، ادامه داد: علاوه بر این 11 میلیون بخشی از بدهی این 5 نفر با دعوت از شاکیان پرونده آن ها تخفیف گرفته شد و مقدار باقی مانده آن نیز توسط ستاد دیه استان قم پرداخت شد.
مرادی پور تاکید کرد: خیرینی که تمایل به مشارکت در این امر مهم را دارند، با مراجعه به ستاد دیه استان قم، و یا از طریق شماره حساب های 0201231618009 بانک ملی، 1530085593 بانک تجارت، 1822288724 بانک ملت مبالغ خود را واریز کنند، همچنین شماره کارت 5859-8370-0257-6623 نیز آماده دریافت کمک های مردمی در این زمینه است.
آنچه که امروز در ستاد دیه استان قم، اتفاق افتاد از همان قبیل کارهایی است که تا ابد خیرات و مبرات را برای روح یک متوفی، باقی خواهد گذاشت؛ گاهی تنها یک تجدید نظر در ارزش گذاری و معیارهای ذهنی ما، یک تاثیر سازنده و عمیق را در جامعه رقم می زند، فقط کافی است اندکی در نوع ارزش گذاری ها و عملکردمان تجدید نظر کنیم.
خانواده مرحوم گائینی هم مانند دیگران می توانستند، مقدار زیادی هزینه را صرف برگزاری مراسم چهلم پدرشان کنند و به اعتقاد برخی، مراسمی مجلل درخور شان و شخصیت پدرشان بگیرند، اما با شکستن برخی بدعت های نادرست و با آزاد کردن5 زندانی و شادی 5 خانواده، حقیقتا باشکوه ترین مراسم را در شان و شخصیت یک مسلمان برگزار کردند، در پایان ذکر حدیثی در این زمینه موید کلام آخر است، که "مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم "کسی که صبح کند و اهمیتی به کارهای مسلمانان ندهد او از مسلمانان نیست و کسی که صدای مردی را بشنود که فریاد کمک خواهی از مسلمانان را سر دهد و پاسخش را ندهد مسلمان نیست".
انتهای پیام
به گزارش ایسنا منطقه قم، در اطراف خود به وفور مشاهده می کنیم که پس از فوت اعضای یک خانواده، اولین چیزی که ذهن بازماندگان را درگیر می کند، نحوه برگزاری آبرومندانه یک مراسم ترحیم و عزاداری است، اینکه کدام سالن و کدام مداح و چه نوع پذیرایی در شان آن متوفی است، تقریبا مسئله اصلی است که در کنار غم از دست دادن اعضای یک خانواده، دغدغه فکری بازماندگان می شود.
در این مطلب شکی نیست که به هرحال زمانی که شخصی از اعضای یک خانواده فوت می کند، آن فرد، به نوعی عزیز یک خانواده بوده و شایسته است که خانواده و بستگانش به رسم احترام و گرامیداشت یاد او و همچنین به جهت اطلاع به دیگر اقوام متوفی، مراسمی را برگزار کنند و این یک امر طبیعی است، اما این مسئله زمانی غیر طبیعی می شود که یک مراسم ترحیم آنقدر باشکوه و مجلل برگزار می شود که گویا بازماندگان برای به رخ کشیدن مراسم ترحیم خود در فامیل، مسابقه گذاشته اند و هر آن شخصی که مراسم ترحیمش باشکوه تر باشد، شان و شخصیتش نیز والاتر است.
مسئله مهم اینجاست که آیا واقعا معیار و ملاک شان و شخصیت انسان ها، در نحوه برگزاری مراسم های مربوط به آن هاست؟ حتی اگر چنین چیزی هم صحیح باشد، سوال بعدی این است که مجلل بودن مراسم عزاداری یک شخص، او را در عالم برزخ و هنگام پاسخ به سوالات نکیر و منکر در قبر، کمک می کند؟
اینکه بازماندگان یک متوفی، خیراتی در قالب، خوراک، پوشاک و ... در راه خدا و برای شادی روح او صرف کنند، در اسلام و احادیث اسلامی بسیار تاکید شده است، تا آنجا که در کتاب سفینة البحار از کتاب جامع الاخبار از پیامبر(ص) نقل شده است که "ارواح مؤمنین هر شب جمعه اطراف خانههای خود میآیند و با صدای غمناک و گریان ندا میکنند، ای اهل بیت من ای فرزندانم ای پدر و ای مادر و ای خویشان من به من ترحم کنید با انفاق یک درهم، یا لباسی به فقیر بپوشانید که خداوند هم لباسی بهشتی به شما میپوشاند"
احادیثی شبیه به حدیثی که ذکر شد در منابع اسلامی فراوان است، اما هیچ کجای این احادیث به مجلل بودن در این رابطه حتی اشاره ای هم نشده است، بلکه بالعکس در بسیاری از احادیث اسلامی، از اسراف و تبذیر به شدت منع شده است؛ چنانکه خداوند متعال در قرآن می فرماید "وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا * إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا" ، "از نیازمندان دستگیری کن و اسراف نکن و حق خویشاوندان را بده چرا که اسرافکاران برادران شیطانند و شیطان همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است".
اگر کمی در معیارها و ارزش گذاری های خود در تمامی جنبه های زندگی از جمله چنین مسائلی دقت کنیم، نحوه عمل کردن و رفتارمان نیز به تبع تغییر معیارها، عوض خواهد شد، آن زمان است که به جای اینکه پایه گذار برخی بدعت های نادرست در جامعه باشیم، تاثیرات مثبتی را در جامعه از خود به یادگار می گذاریم.
در اینکه اموات به نوعی چشم به راه فرستادن خیرات و مبرات از سوی بازماندگان هستند، شکی نیست، اما آیا اموات تنها چشم به راه صرف هزینه در زمینه خوراک، لباس و ... هستند، آیا در کنار این ها نمی توان کارهای تاثیر گذار دیگری برای شادی روح آن ها انجام داد؟ در اطراف ما پر است از انسان هایی که با کوچک ترین کمک مالی، مشکل اصلی زندگی شان حل می شود و تا زمانی که اثر باز شدن گره زندگی او در دنیا باقی است، خیرات و مبرات برای آن شخصی که پایه گذار این کار شده است، نزد خداوند ثبت خواهد شد.
علاوه بر افرادی که شان و شخصیت خانوادگی شان را در میزان مجلل بودن برگزاری مراسم های عروسی، عزا و ... می بینند، هنوز هم کسانی هستند که با خوش فکری و ارزش گذاری درست و صحیح، علاوه بر اینکه پایه گذار یک سنت حسنه در جامعه می شوند، تا ابد برای عزیزان از دست رفته خود، موجبات پاداش و اجر معنوی فراهم می کنند، در واقع این افراد کسانی هستند که تنها به اجر و پاداش های طولانی مدت و ماندگار راضی خواهند شد.
خانواده مرحوم گائینی که پدر خود را در اثر یک تصادف از دست داده بودند، با مراجعه به ستاد دیه استان قم، خواستار کمک مالی به زندانیانی شدند که ناخواسته در زندان گرفتار شده بودند، این خانواده به جای برگزاری مراسم چهلم برای پدر مرحومشان، تعداد 5 زندانی جرائم غیر عمد را در قم آزاد کردند، و در آستانه عید سعید قربان جهت شادی روح پدر خود، 5 پدر را به آغوش خانواده بازگرداندند.
پدر ما برنمی گردد، اما 5 پدر به آغوش خانواده بازگشتند پسر مرحوم گائینی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا منطقه قم، عنوان کرد: پدرم را در یک تصادف ناگهانی از دست داده ام، با گذشت چهل روز از این ماجرای غمبار هنوز داغ از دست دادن او برای همه ما فرزندان باقی است و تا زنده هستیم جای خالی او در خانواده ما با هیچ کس و هیچ چیز پر نمی شود.
وی افزود: برای گرامیداشت یاد و خاطره او به رسم معمول در روزهای اول و هفتم مراسم ترحیمی برگزار کردیم، اما تعدد برگزاری مراسم و مجلل بودن آن ها، به متوفی و فردی که از میان ما رفته است، کمک چندانی نمی کند، بلکه آن چیزی که ثواب اخروی و صدقه جاریه برای اموات خواهد بود، این است که در راه خدا و برای شادی روح متوفی کار تاثیر گذاری در جامعه انجام شود.
گائینی گفت: پدر ما از میان ما رفته است و نمی توانیم او را بازگردانیم اما این کار از عهده ما برمی آمد که پدران زنده ای را که بی دلیل و یا بر اثر یک اتفاق از خانواده و فرزندان خود جدا شده اند را به آغوش یک خانواده برگردانیم، برهمین اساس تصمیم گرفتیم تا به مقدار هزینه ای که برای برگزاری مراسم چهلم قرار بود مصرف شود، چند زندانی را آزاد کنیم.
گاهی با مبالغ بسیار ناچیز، یک نفر به آغوش خانواده بازمی گردد وی بیان کرد: آزاد کردن زندانیان گاهی با مبالغ بسیار ناچیز ممکن می شود، بنابراین لازم نیست که همه افرادی که تمایل به انجام این امر خیر دارند، مبالغ هنگفتی را در این را خرج کنند، بلکه ستاد دیه با جمع آوری کمک های اندک خیرین نیز گاهی چند زندانی آزاد می کند.
رضا مرادی پور، رئیس ستاد دیه استان قم نیزعنوان کرد: خانواده مرحوم گائینی تمامی هزینه خرج برگزاری مراسم چهلم پدرشان را صرف آزادی 5 زندانی جرائم غیر عمد در استان قم، کردند و با این کار 5 نفر را به آغوش خانواده شان بازگرداند. وی با اشاره به اینکه خانواده گائینی 11 میلیون تومان در راه آزادی این زندانیان به ستاد دیه کمک کردند، ادامه داد: علاوه بر این 11 میلیون بخشی از بدهی این 5 نفر با دعوت از شاکیان پرونده آن ها تخفیف گرفته شد و مقدار باقی مانده آن نیز توسط ستاد دیه استان قم پرداخت شد.
مرادی پور تاکید کرد: خیرینی که تمایل به مشارکت در این امر مهم را دارند، با مراجعه به ستاد دیه استان قم، و یا از طریق شماره حساب های 0201231618009 بانک ملی، 1530085593 بانک تجارت، 1822288724 بانک ملت مبالغ خود را واریز کنند، همچنین شماره کارت 5859-8370-0257-6623 نیز آماده دریافت کمک های مردمی در این زمینه است.
آنچه که امروز در ستاد دیه استان قم، اتفاق افتاد از همان قبیل کارهایی است که تا ابد خیرات و مبرات را برای روح یک متوفی، باقی خواهد گذاشت؛ گاهی تنها یک تجدید نظر در ارزش گذاری و معیارهای ذهنی ما، یک تاثیر سازنده و عمیق را در جامعه رقم می زند، فقط کافی است اندکی در نوع ارزش گذاری ها و عملکردمان تجدید نظر کنیم.
خانواده مرحوم گائینی هم مانند دیگران می توانستند، مقدار زیادی هزینه را صرف برگزاری مراسم چهلم پدرشان کنند و به اعتقاد برخی، مراسمی مجلل درخور شان و شخصیت پدرشان بگیرند، اما با شکستن برخی بدعت های نادرست و با آزاد کردن5 زندانی و شادی 5 خانواده، حقیقتا باشکوه ترین مراسم را در شان و شخصیت یک مسلمان برگزار کردند، در پایان ذکر حدیثی در این زمینه موید کلام آخر است، که "مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم "کسی که صبح کند و اهمیتی به کارهای مسلمانان ندهد او از مسلمانان نیست و کسی که صدای مردی را بشنود که فریاد کمک خواهی از مسلمانان را سر دهد و پاسخش را ندهد مسلمان نیست".
انتهای پیام
کپی شد