مدیر مسئول فصل نامه دانش ها و آموزه های قرآن و حدیث گفت: مامون عباسی، دختر خود را به عقد امام جواد(ع) در آورد تا رفت و آمدهای ایشان را کنترل کند، سرانجام همین ام الفضل(دختر مامون)، امام جواد(ع) را در سن 25 سالگی مسموم کرده و به شهادت رساند.
محمد مهدی احسانی فر در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه قم عنوان کرد: امام جواد(ع)، در 10 رجب سال 195قمری در مدینه به دنیا آمدند و در سن 7 سالگی یا به روایتی در سن 9 سالگی به امامت رسیدند.
وی افزود: اینکه شخصی در سن کودکی به چنین مقام معنوی دست پیدا کند، پیش از امام جواد(ع) نیز همانگونه که در قرآن آمده است، در طول تاریخ اتفاق افتاده است؛ چنانچه در آیه 17 سوره مریم می خوانیم که "ما به حضرت یحیی(ع) در حالی که کوچک (صبی) بود، حکم دادیم".
این کارشناس مذهبی بیان کرد: در مورد حضرت عیسی(ع) هم، چنین چیزی رخ داده بود و این پیامبر بزرگوار در حالی که به عبارت قرآن کریم در گهواره بودند(یعنی در آغوش مادرش حضرت مریم بود) به دلیل مقام والای معنوی که نزد خداوند متعال داشت و البته با معجزه حضرت حق، توانست با مردم سخن بگوید.
احسانی فر اظهار کرد: با وجود اینکه در طول تاریخ چنین حوادث و در واقع معجزاتی از این قبیل به خواست خداوند، رخ داده بود، با این وجود در زمان امام محمدتقی(ع)، برخی از مردم نمی توانستند چنین چیزی را به طور کامل و قطع به یقین بپذیرند، در صورتی که امام رضا(ع) پیش از این، سن امامت فرزند خود را به مردم گفته بودند.
وی ادامه داد: برخی از شیعیان برای اینکه از این مطلب اطمینان کافی پیدا کنند که واقعا حضرت جواد(ع) در چنین سنی به امامت رسیده و علم امامت دارند، مکررا نزد ایشان می رفتند و سوالات علمی و دینی زیادی از امام جواد(ع) می پرسیدند تا در واقع دلشان مطمئن شود.
مدیر مسئول فصل نامه دانش ها و آموزه های قرآن و حدیث عنوان کرد: مامون عباسی به دلیل آنکه امام جواد(ع) را زیر نظر بگیرد و از رفت و آمدهای ایشان مطلع شود، دختر خود را به عقد امام جواد(ع) در آورد، امام جواد(ع) هم از آنجا که در شرایط اضطرار و اجبار قرار گرفته بود، ناچار به این وصلت شد.
امام جواد(ع) از طریق شبکه وکالت، به لحاظ سیاسی جامعه را مدیریت می کردند این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: از آنجا که رفت و آمدهای امام جواد(ع) تحت نظر کارگزاران و ماموران خلیفه عباسی بود، ایشان از طریق شبکه وکالت و از طریق یاران خود در شهرها و دیار مختلف، از جمله بصره، ری، همدان، قم، سیستان و اهواز با مردم و شیعیان در ارتباط بودند و مسائل و مشکلات آنان رفع می کردند.
وی در خصوص بُعد سیاسی امام محمدتقی(ع) در جامعه گفت: ایشان به دلیل آنکه بتوانند برخی از مشکلات و فشارها از روی اقشار مختلف مردم بردارند و بزرگان شیعه را در جریان اخبار حکومت قرار دهند، به بزرگان شیعه توصیه می کردند که تا آنجایی که می توانند برخی مناصب دولتی را برعهده بگیرند.
احسانی فر اضافه کرد: حسن بن عبدالله نیشابوری، از بزرگانی بود که حکومت سیستان را پذیرفته بود، حکم بن علیا اسدی نیز با حکومت بر بحرین، با توجه به سفارش امام جواد(ع) سعی می کرد تا در جریان احوال و اوضاع جامعه آن روزگار قرار گیرد، چنین اشخاصی برخی اوقات تا می توانستند به خلیفه نزدیک می شدند تا در جریان اوضاع قرار گیرند و همچنین قدری از فشار روی مردم بکاهند.
نامه امام رضا(ع) به فرزندش امام جواد(ع) این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به نامه امام رضا(ع) به فرزندش امام جواد(ع)، گفت: امام رضا(ع) به فرزندشان با نوشتن نامه ای سفارش می کنند که پسرم، وقتی می خواهی از کوچه ها عبور کنی، از مسیرهایی پر رفت و آمد عبور کن، تا مردم با تو برخورد داشته باشند و با ارتباط با امامشان بتوانند مسائل و مشکلات خود را با تو در میان بگذارند، این درحالی است که کارگزارن خلیفه نمی خواهند تو با مردم در ارتباط باشی.
وی ادامه داد: همچنین در این نامه، امام رضا(ع) خطاب به امام جواد(ع) می فرمایند " پسرم به اندازه کافی همیشه مقداری پول همراه خودت داشته باش و هرکس که از تو تقاضای مال کرد، به او ببخش، چراکه خلیفه می خواهد تا تو در میان مردم بخیل باشی".
مدیر مسئول فصل نامه دانش ها و آموزه های قرآن و حدیث عنوان کرد: این دستور امام رضا(ع) و سفارش ایشان به امام جواد(ع) در رابطه با بخشیدن مال به نیازمندان، موجب شد تا امام جواد(ع) به صفت "جواد" (به معنای بخشنده) معروف شدند؛ از آنجا که ائمه(ع) بعد از شهادت، به اوج حیات طیبه می رسند، این صفات ایشان پس از شهادتشان نیز جاری و ساری است، امام محمد تقی(ع) در سن 25 سالگی به دست همسرش، ام الفضل (دختر مامون عباسی) در 30 ذی القعد سال 220 قمری مسموم شده و به شهادت رسیدند.
انتهای پیام
کپی شد
