سید همت حسینی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، بیان کرد: نبود راه های ارتباطی مناسب جهت رفت و آمد به شهرهای همجوار، وجود تفاوت در زندگی شهری و عشایری، نبود مکان های بهداشتی و درمانی مناسب و همچنین کمبود امکانات آموزشی از مهمترین دلایل کاهش جمعیت عشایری کشور است.
وی افزود: بسیاری از عشایر مجبورند برای تامین حداقل های زندگی خود به دلیل نبود راه ارتباطی مناسب، کیلومترها راه را پیاده طی کنند و این مساله سختی های فراوانی برای آنان ایجاد کرده است تا جایی که تعداد قابل توجهی از زنان عشایر در زمان زایمان به دلیل نبود راه مناسب، جان خود را از دست داده اند.
وی ادامه داد: وجود تفاوت در زندگی شهری و روستایی نکته مهم دیگری می باشد که در کاهش جمعیت عشایری کشور نقش داشته و بازنمایی رسانه ای نیز به این مساله دامن زده است.
حسینی گفت: وجود مکان های بهداشتی و درمانی در محل استقرار عشایر نیز یکی از مهمترین نیازهای آنان است و بخش زیادی از عشایر اگر در نزدیکی خود به خانه های بهداشت دسترسی داشته باشند، اقدام به مهاجرت نمی کنند.
وی بیان کرد: همچنین عشایر به دلیل نبود امکانات آموزشی و تحصیلی مورد نیاز در نزدیکی محل اسکان خود، نگران آینده فرزندانشان هستند و راه حل آن را در مهاجرت به شهرها جستجو می نمایند.
وی ادامه داد: تمام مشکلاتی که عشایر کشور با آن مواجه هستند از جمله مسائل یاد شده قابل حل است و با به کار گیری راهکارهای برنامه ریزی شده می توان آن ها را برطرف کرد.
این کارشناس امور عشایر گفت: برای حل مشکل راه دسترسی عشایر به مناطق همجوار می توان از کمک های دولتی برای تخصیص زمین و تامین زیرساخت ها و از کمک های خیران کشور برای امور روبنایی و آماده سازی کامل جاده ها استفاده کرد.
وی افزود: همچنین برای تامین نیروی درمانی و آموزشی مورد نیاز در مناطق عشایر نشین، می توان از فرزندان با استعداد خود عشایر استفاده و آنان را پس از سپری کردن دوران تحصیل با قید تعهد خدمت، در مناطق مورد نیاز مستقر کرد.
وی ادامه داد: در خصوص وجود تفاوت میان زندگی شهری و عشایری نیز باید علاوه بر افزایش سطح کمی و کیفی امکانات در مناطق عشایر نشین، بر روی مزایای زندگی سالم و باصفای عشایری تاکید و سختی های زندگی شهری برای عشایر در فکر مهاجرت بیان شود تا آنان از تصمیم خود منصرف شوند.
حدود یک و نیم میلیون تن از جمعیت کشور را عشایر تشکیل می دهند؛ آنان سالانه 200 هزار تن گوشت قرمز و 400 هزار تن انواع لبنیات را تولید و روانه بازار کشور می کنند.
7405/ 6133/
انتهای پیام وی افزود: بسیاری از عشایر مجبورند برای تامین حداقل های زندگی خود به دلیل نبود راه ارتباطی مناسب، کیلومترها راه را پیاده طی کنند و این مساله سختی های فراوانی برای آنان ایجاد کرده است تا جایی که تعداد قابل توجهی از زنان عشایر در زمان زایمان به دلیل نبود راه مناسب، جان خود را از دست داده اند.
وی ادامه داد: وجود تفاوت در زندگی شهری و روستایی نکته مهم دیگری می باشد که در کاهش جمعیت عشایری کشور نقش داشته و بازنمایی رسانه ای نیز به این مساله دامن زده است.
حسینی گفت: وجود مکان های بهداشتی و درمانی در محل استقرار عشایر نیز یکی از مهمترین نیازهای آنان است و بخش زیادی از عشایر اگر در نزدیکی خود به خانه های بهداشت دسترسی داشته باشند، اقدام به مهاجرت نمی کنند.
وی بیان کرد: همچنین عشایر به دلیل نبود امکانات آموزشی و تحصیلی مورد نیاز در نزدیکی محل اسکان خود، نگران آینده فرزندانشان هستند و راه حل آن را در مهاجرت به شهرها جستجو می نمایند.
وی ادامه داد: تمام مشکلاتی که عشایر کشور با آن مواجه هستند از جمله مسائل یاد شده قابل حل است و با به کار گیری راهکارهای برنامه ریزی شده می توان آن ها را برطرف کرد.
این کارشناس امور عشایر گفت: برای حل مشکل راه دسترسی عشایر به مناطق همجوار می توان از کمک های دولتی برای تخصیص زمین و تامین زیرساخت ها و از کمک های خیران کشور برای امور روبنایی و آماده سازی کامل جاده ها استفاده کرد.
وی افزود: همچنین برای تامین نیروی درمانی و آموزشی مورد نیاز در مناطق عشایر نشین، می توان از فرزندان با استعداد خود عشایر استفاده و آنان را پس از سپری کردن دوران تحصیل با قید تعهد خدمت، در مناطق مورد نیاز مستقر کرد.
وی ادامه داد: در خصوص وجود تفاوت میان زندگی شهری و عشایری نیز باید علاوه بر افزایش سطح کمی و کیفی امکانات در مناطق عشایر نشین، بر روی مزایای زندگی سالم و باصفای عشایری تاکید و سختی های زندگی شهری برای عشایر در فکر مهاجرت بیان شود تا آنان از تصمیم خود منصرف شوند.
حدود یک و نیم میلیون تن از جمعیت کشور را عشایر تشکیل می دهند؛ آنان سالانه 200 هزار تن گوشت قرمز و 400 هزار تن انواع لبنیات را تولید و روانه بازار کشور می کنند.
7405/ 6133/
کپی شد
