به گزارش ایرنا، عاشقان خاندان عصمت وطهارت(ع) امروز ندای لبیک یا حسین(ع) را دراین شهر طنین انداز کردند و با بغضی درگلو، سوگنامه عشق را زمزمه نمودند و اشک ماتم ریختند.
حرم کبریایی حضرت فاطمه معصومه(س) نیز یکپارچه سیاهپوش است و این مکان مقدس شاهد عاشقانه ترین سوگواریها از سوی شیفتگان ائمه اطهار(ع) هستند که از نقاط مختلف کشور به قم آمده اند.
امروز بیرق ها و علم های عزاداری برافراشته شده اند؛ طبل ها، سنج ها و شیپورها به صدا درآمده اند و مردم مومن و خداجوی استان قم به همراه زائران با زنجیرزنی و سینه زنی برای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و خاندان و یاران مظلوم ایشان در کربلا به عزاداری و مرثیه سرایی می پردازند.
دسته جات عزاداری نیز درقالب هیاتهای سینه زن و زنجیر زن پس از عبور از خیابانهای اصلی شهر وارد حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) شده و این مصیبت بزرگ را به آن بانوی گرامی اسلام تسلیت می گویند.
حضور جوانان و نوجوانان و حتی کودکان در آیین های عزاداری و دسته جات سوگواری جلوه خاصی به این آیین باشکوه و معنوی داده و نوحه سرایی مداحان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نیز در قم طنین انداز شده است.
امروز هیات های عزاداری مسلمانان خارجی از کشورهای پاکستان، عراق ، هند و افغانستان نیز همراه با سایر دسته های سوگواری به حرکت درآمده و در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) به سوگ نشسته اند.
برپایی ایستگاه های صلواتی و پذیرایی از عزاداران حسینی و برگزاری نمایشگاه های مختلف فرهنگی در رابطه با وقایع عاشورا از دیگر برنامه های انجام شده توسط هیات های مختلف مذهبی قم است.
امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری در خانه حضرت امیرالمومنین(ع) پیشوای اول شیعیان و حضرت زهرا(س) یگانه دختر رسول اکرم(ص) در مدینه دیده به جهان گشود.
سومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) دارای لقب هایی همچون «سیدالشهدا، الشهید السعید، الامام الثالث، رشید، طیّب، وفیّ، مبارک، سبط، تابع لمرضاه الله و الدلیل علی ذات الله» و کنیه «ابوعلی» است.
ایشان در مکتب نورانی حضرت محمد(ص) و پدرش مولای اول شیعیان و مادری چون حضرت زهرا(س) درس آزادی، ایستادگی و جوانمردی را آموخت و بعد از شهادت پدرش، همدوش با برادرش امام حسن(ع) در راه تبلیغ دین اسلام و آموزه های آن گام برداشت.
هنگامی که امام حسن مجتبی(ع) در سال 50 هجری قمری به شهادت رسید، رسالت سنگین امامت و هدایت مردم بر دوش امام حسین(ع) واگذار و ایشان به مدت 11 سال عهده دار این امر مهم شد.
دوره امامت ایشان همزمان با حکومت بنی امیه بود که جزو ظالمانه ترین حکومت ها بود، در سال 60 هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به جای خود قرار داد که فاسد بودن یزدید و مخالفت او با دین اسلام باعث نارضایتی امام حسین(ع) شد.
بعداز مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که امام(ع) حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفت تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند.
مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، در این زمان بود که امام، نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد در ادامه هزاران تن از مردم کوفه با او همراه شدند این امر باعث شد تا مسلم نامه ای به امام حسین (ع) بنویسد و از او بخواهد که به کوفه بیاید.
اما با ورود عبیدالله بن زیاد برای حکومت کوفه، مردم پیمان شکنی کردند تا این که مسلم به شهادت رسید. امام حسین(ع) با اهل بیت(ع) و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید.
عبیداللّه بن زیاد، حر بن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد، عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و این امام همام و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.
سرانجام در روز دهم محرم( عاشورا) سال 61 هجری قمری، امام حسین(ع) و یارانش که بیش از 72 تن نبودند در راه دین اسلام و ترویج آموزه های آن، احیای احکام دین و زدودن انواع انحراف های دینی، با رشادت و دلاوری به شهادت رسیدند و درس آزادی و ولایت مداری را در تاریخ ماندگار کردند.
6133/
انتهای پیام حرم کبریایی حضرت فاطمه معصومه(س) نیز یکپارچه سیاهپوش است و این مکان مقدس شاهد عاشقانه ترین سوگواریها از سوی شیفتگان ائمه اطهار(ع) هستند که از نقاط مختلف کشور به قم آمده اند.
امروز بیرق ها و علم های عزاداری برافراشته شده اند؛ طبل ها، سنج ها و شیپورها به صدا درآمده اند و مردم مومن و خداجوی استان قم به همراه زائران با زنجیرزنی و سینه زنی برای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و خاندان و یاران مظلوم ایشان در کربلا به عزاداری و مرثیه سرایی می پردازند.
دسته جات عزاداری نیز درقالب هیاتهای سینه زن و زنجیر زن پس از عبور از خیابانهای اصلی شهر وارد حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) شده و این مصیبت بزرگ را به آن بانوی گرامی اسلام تسلیت می گویند.
حضور جوانان و نوجوانان و حتی کودکان در آیین های عزاداری و دسته جات سوگواری جلوه خاصی به این آیین باشکوه و معنوی داده و نوحه سرایی مداحان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نیز در قم طنین انداز شده است.
امروز هیات های عزاداری مسلمانان خارجی از کشورهای پاکستان، عراق ، هند و افغانستان نیز همراه با سایر دسته های سوگواری به حرکت درآمده و در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) به سوگ نشسته اند.
برپایی ایستگاه های صلواتی و پذیرایی از عزاداران حسینی و برگزاری نمایشگاه های مختلف فرهنگی در رابطه با وقایع عاشورا از دیگر برنامه های انجام شده توسط هیات های مختلف مذهبی قم است.
امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری در خانه حضرت امیرالمومنین(ع) پیشوای اول شیعیان و حضرت زهرا(س) یگانه دختر رسول اکرم(ص) در مدینه دیده به جهان گشود.
سومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) دارای لقب هایی همچون «سیدالشهدا، الشهید السعید، الامام الثالث، رشید، طیّب، وفیّ، مبارک، سبط، تابع لمرضاه الله و الدلیل علی ذات الله» و کنیه «ابوعلی» است.
ایشان در مکتب نورانی حضرت محمد(ص) و پدرش مولای اول شیعیان و مادری چون حضرت زهرا(س) درس آزادی، ایستادگی و جوانمردی را آموخت و بعد از شهادت پدرش، همدوش با برادرش امام حسن(ع) در راه تبلیغ دین اسلام و آموزه های آن گام برداشت.
هنگامی که امام حسن مجتبی(ع) در سال 50 هجری قمری به شهادت رسید، رسالت سنگین امامت و هدایت مردم بر دوش امام حسین(ع) واگذار و ایشان به مدت 11 سال عهده دار این امر مهم شد.
دوره امامت ایشان همزمان با حکومت بنی امیه بود که جزو ظالمانه ترین حکومت ها بود، در سال 60 هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به جای خود قرار داد که فاسد بودن یزدید و مخالفت او با دین اسلام باعث نارضایتی امام حسین(ع) شد.
بعداز مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که امام(ع) حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفت تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند.
مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، در این زمان بود که امام، نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد در ادامه هزاران تن از مردم کوفه با او همراه شدند این امر باعث شد تا مسلم نامه ای به امام حسین (ع) بنویسد و از او بخواهد که به کوفه بیاید.
اما با ورود عبیدالله بن زیاد برای حکومت کوفه، مردم پیمان شکنی کردند تا این که مسلم به شهادت رسید. امام حسین(ع) با اهل بیت(ع) و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید.
عبیداللّه بن زیاد، حر بن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد، عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و این امام همام و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.
سرانجام در روز دهم محرم( عاشورا) سال 61 هجری قمری، امام حسین(ع) و یارانش که بیش از 72 تن نبودند در راه دین اسلام و ترویج آموزه های آن، احیای احکام دین و زدودن انواع انحراف های دینی، با رشادت و دلاوری به شهادت رسیدند و درس آزادی و ولایت مداری را در تاریخ ماندگار کردند.
6133/
کپی شد
