'بی گمان رسیدن به عدد 65.000 شرکت دانش بنیان که در ذیل برنامه های توسعه ای و سیاست های ابلاغ شده از سوی مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در سند چشم انداز 20ساله کشور قید شده و اهدافی مانند دست یافتن به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه آسیای جنوب غربی و تلاش برای دستیابی به اقتصاد متنوع و متکی بر دانش و آگاهی، سرمایه انسانی و فناوری های نوین، توجه جدی به استفاده از ظرفیت های دانشی کشور را می طلبد. در این میان داشتن تنها 15شرکت دانش بنیان برای استان اردبیل از میان 3366شرکت دانش بنیان فعلی کشور(تا اول بهمن ماه96) و رتبه 27ام درمیان 30 استان کشور جایگاهی نیست که بتوان به آن تکیه کرد.
البته شاید بتوان عقب ماندگی در توسعه تجاری سازی اقتصاد دانش بنیان را در استان به تاخیر در تاسیس پارک علم وفناوری در استان نسبت داد اما بی گمان نمی توان فعالیت 10ساله اولین مراکز رشد در استان را تقریبا مقارن با شکل گیری و توسعه این نهادها در کشور نادیده گرفت از سوی دیگر تاسیس پارک علم و فناوری استان در سال 93 با شکل گیری سامانه جامع ارزیابی شرکت های دانش بنیان کشور در سال92 همزمانی معنی داری نشان می دهد، همین امر استدلال تاخیر زمانی ورود استان را در این حوزه به میزان قابل توجهی کمرنگ می کند.
هرچند قانون حمایت از شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان و تجاری‌سازی نوآوری‌ها و اختراعات مصوب سال89 است و ابلاغ آن اواخر همان سال صورت پذیرفته، اما اجرایی شدن آن از اوایل سال 90 و الحاقیات و تدوین آیین نامه ها و بخشنامه های این قانون با تکامل چند ساله روبرو بوده و می توان گفت عملا نهادینه شدن و رشد بهینه این بخش از اقتصاد پس از استقرار دولت تدبیر و امید با اهتمام دولت های یازدهم و دوازدهم شکل گرفته است.
با این اوصاف با توجه به وظایف ذاتی پارک های علم و فناوری می توان گفت تاخیر زمانی موجود در شکل گیری پارک علم و فناوری در استان می توانست در خلا تجاری سازی فناوری های دانش بنیان بخصوص خروجی های مراکز رشد مورد نقد قرار گیرد اما ریشه ضعف کلی اقتصاد دانش بنیان در استان را قطعا می بایست به عوامل گسترده تری همچون ضعف فرهنگ کارآفرینی، ناآشنایی متولیان امر در توسعه ادبیات کارآفرینی و اقتصاد دانش بنیان و همچنین فضای نامساعد کسب و کار و ضعف نهادهای متولی این بخش نسبت داد.
در شرکتهای مبتنی بر سرمایه دانشی، رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال، متناسب با ظرفیت نوآوری تحقق می بابد. بدین معنی که دستاوردهای تحقیق و توسعه بطور پیوسته از طریق سرمایه گذاری به محصول، فرآیند و یا سیستم نوین تبدیل میگردد و در نتیجه عامل مهمی در نوآوری و بهره برداری از توان فناوری در اقتصاد ملی ایجاد میشود. از این رو توجه به تولید علم و پیوند زدن آن با تکنولوژی و تولید ثروت کلید توسعه اقتصاد دانش بنیان محسوب می شود.
از آنجا که به بازار رسانیدن یک محصول و استقبال بازار تضمین کننده موفقیت و بقای سازمانهای تولید کننده است، تجاری سازی فناوری در اقتصاد دانش بنیان به عنوان یک عامل حیاتی مطرح می شود در واقع این شرکت‌ها حلقه واسط بین ایده و تکنولوژی هستند که می‌توانند ایده‌ها را در مسیر رسیدن به تکنولوژی(فناوری) و کارآفرینی هدایت کنند که این نقطه همان عملکردی است که کارکرد نهادهایی همچون دانشگاه ها، پارک علم و فناوری و مراکز رشد استان را با توجه به خروجی ها در بررسی بستر چندین ساله فعالیت این نهادها در استان به رخ می کشد.
از این رو تسهیل گیری در حوزه اقتصاد دانش بنیان با تزریق دانش کارآفرینی، تجاری سازی و تبدیل علم به ثروت از طریق فناوری مهمترین عامل موفقیت در این بخش محسوب می گردد لذا، شناسایی، توجه و تقویت بازیگران اکوسیستم کارآفرینی دانش بنیان در استان نقشه راهی استراتژیک برای توسعه این بخش از اقتصاد در استان خواهد بود'.
خبرنگار:یعقوب شاددل** انتشار دهنده : سیفعلی موسی زاده
/6016/ 7110
انتهای پیام البته شاید بتوان عقب ماندگی در توسعه تجاری سازی اقتصاد دانش بنیان را در استان به تاخیر در تاسیس پارک علم وفناوری در استان نسبت داد اما بی گمان نمی توان فعالیت 10ساله اولین مراکز رشد در استان را تقریبا مقارن با شکل گیری و توسعه این نهادها در کشور نادیده گرفت از سوی دیگر تاسیس پارک علم و فناوری استان در سال 93 با شکل گیری سامانه جامع ارزیابی شرکت های دانش بنیان کشور در سال92 همزمانی معنی داری نشان می دهد، همین امر استدلال تاخیر زمانی ورود استان را در این حوزه به میزان قابل توجهی کمرنگ می کند.
هرچند قانون حمایت از شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان و تجاری‌سازی نوآوری‌ها و اختراعات مصوب سال89 است و ابلاغ آن اواخر همان سال صورت پذیرفته، اما اجرایی شدن آن از اوایل سال 90 و الحاقیات و تدوین آیین نامه ها و بخشنامه های این قانون با تکامل چند ساله روبرو بوده و می توان گفت عملا نهادینه شدن و رشد بهینه این بخش از اقتصاد پس از استقرار دولت تدبیر و امید با اهتمام دولت های یازدهم و دوازدهم شکل گرفته است.
با این اوصاف با توجه به وظایف ذاتی پارک های علم و فناوری می توان گفت تاخیر زمانی موجود در شکل گیری پارک علم و فناوری در استان می توانست در خلا تجاری سازی فناوری های دانش بنیان بخصوص خروجی های مراکز رشد مورد نقد قرار گیرد اما ریشه ضعف کلی اقتصاد دانش بنیان در استان را قطعا می بایست به عوامل گسترده تری همچون ضعف فرهنگ کارآفرینی، ناآشنایی متولیان امر در توسعه ادبیات کارآفرینی و اقتصاد دانش بنیان و همچنین فضای نامساعد کسب و کار و ضعف نهادهای متولی این بخش نسبت داد.
در شرکتهای مبتنی بر سرمایه دانشی، رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال، متناسب با ظرفیت نوآوری تحقق می بابد. بدین معنی که دستاوردهای تحقیق و توسعه بطور پیوسته از طریق سرمایه گذاری به محصول، فرآیند و یا سیستم نوین تبدیل میگردد و در نتیجه عامل مهمی در نوآوری و بهره برداری از توان فناوری در اقتصاد ملی ایجاد میشود. از این رو توجه به تولید علم و پیوند زدن آن با تکنولوژی و تولید ثروت کلید توسعه اقتصاد دانش بنیان محسوب می شود.
از آنجا که به بازار رسانیدن یک محصول و استقبال بازار تضمین کننده موفقیت و بقای سازمانهای تولید کننده است، تجاری سازی فناوری در اقتصاد دانش بنیان به عنوان یک عامل حیاتی مطرح می شود در واقع این شرکت‌ها حلقه واسط بین ایده و تکنولوژی هستند که می‌توانند ایده‌ها را در مسیر رسیدن به تکنولوژی(فناوری) و کارآفرینی هدایت کنند که این نقطه همان عملکردی است که کارکرد نهادهایی همچون دانشگاه ها، پارک علم و فناوری و مراکز رشد استان را با توجه به خروجی ها در بررسی بستر چندین ساله فعالیت این نهادها در استان به رخ می کشد.
از این رو تسهیل گیری در حوزه اقتصاد دانش بنیان با تزریق دانش کارآفرینی، تجاری سازی و تبدیل علم به ثروت از طریق فناوری مهمترین عامل موفقیت در این بخش محسوب می گردد لذا، شناسایی، توجه و تقویت بازیگران اکوسیستم کارآفرینی دانش بنیان در استان نقشه راهی استراتژیک برای توسعه این بخش از اقتصاد در استان خواهد بود'.
خبرنگار:یعقوب شاددل** انتشار دهنده : سیفعلی موسی زاده
/6016/ 7110
کپی شد
