'سال هاست که ایران از تمرکزگرایی رنج می برد اگر جغرافیایی سیاسی – اقتصادی ایران را از بعد جامعه شناختی تقسیم بندی کنیم باید در این جغرافیا ایران به تهران و بیابان ایران تقسیم بندی شود.
با این تمرکزگرایی هم تهران از ترافیک و آلودگی هوا و... رنج می برد هم بقیه استان ها در رنج و محرومیت گرفتار شده اند. حال که تهران و کلان شهرها نمی توانند نفس بکشند زمان حاظر نقطه عطفی است که مسئولان از شرایط خاص و خطیر استفاده کنند و توسعه همه جانبه را سرلوحه کار خود قرار دهند.
برای اینکه به توسعه پایدار و همه جانبه برسیم باید همه نقاط کشور به صورت مساوی از بودجه بهرمند شوند. قرار نیست نصف بودجه در پایتخت هزینه شود ، 30 درصد در کلانشهرها و کل ایران با 20 درصد بودجه به حیات خود ادامه دهند.
عدم تمرکزگرایی و ایجاد مشوق های اقتصادی – اجتماعی باعث می شود که اولا جلوی مهاجرت از روستاها و شهرهای کوچک به پایتخت و کلان شهرها گرفته شود. دوما سرآغاز بازگشت را استارت می زنید. در این میان در گام اول تهران و بیابان ایران به ایران توسعه یافته تبدیل می شود. در گام دوم آسیب های اجتماعی و زیست محیطی به حداقل میزان کاهش می یابد و در گام سوم دولت- ملت به معنی واقع کلمه شکل می گیرد.
کشور ایران در شرایطی قرار گرفته که حاکمیت ، دولت و ملت آستین ها را بالا زده اند تا ایران را دوباره بسازند در واقع حاکمیت ، دولت و ملت در شرایط کنونی تشنه توسعه هستند برای اینکه تمرکززدایی به صورت عینی در جامعه شکل بگیرد باید نمایندگان مجلس اصلاحات اساسی در بودجه 97 انجام دهند . به عنوان مثال قیمت بنزین و حامل های انرژی را در تهران به 1500 تومان در کلان شهرها به 1200 تومان و در روستاها و شهرهای کوچک به 700 تومان کاهش دهند.
در دیگر موارد اقتصادی و سرمایه گذاری هم اگر اینچنین عمل نمایند و مشوق هایی برای شهرهای کوچک و روستاها در نظر بگیرند ، می توان از شرایط کنونی به عنوان نقطه عطف تاریخ توسعه گرانه ایران یادکرد. ولی اگر همچون گذشته بر تمرکزگرایی تاکید ورزند همین آش است و همین کاسه . تهران و بیابان ایران با یک زلزله یا با همین آلودگی هوا و کم آبی در چندساله آینده فقط به بیابان ایران تبدیل خواهد شد. لذا وظیفه نمایندگان مجلس است که در بودجه سال 97 تغییرات اساسی انجام دهند تا ایران را از تهدیدهای طبیعی و زیست محیطی نجات دهند'.
انتشار دهنده : سیفعلی موسی زاده
6016
با این تمرکزگرایی هم تهران از ترافیک و آلودگی هوا و... رنج می برد هم بقیه استان ها در رنج و محرومیت گرفتار شده اند. حال که تهران و کلان شهرها نمی توانند نفس بکشند زمان حاظر نقطه عطفی است که مسئولان از شرایط خاص و خطیر استفاده کنند و توسعه همه جانبه را سرلوحه کار خود قرار دهند.
برای اینکه به توسعه پایدار و همه جانبه برسیم باید همه نقاط کشور به صورت مساوی از بودجه بهرمند شوند. قرار نیست نصف بودجه در پایتخت هزینه شود ، 30 درصد در کلانشهرها و کل ایران با 20 درصد بودجه به حیات خود ادامه دهند.
عدم تمرکزگرایی و ایجاد مشوق های اقتصادی – اجتماعی باعث می شود که اولا جلوی مهاجرت از روستاها و شهرهای کوچک به پایتخت و کلان شهرها گرفته شود. دوما سرآغاز بازگشت را استارت می زنید. در این میان در گام اول تهران و بیابان ایران به ایران توسعه یافته تبدیل می شود. در گام دوم آسیب های اجتماعی و زیست محیطی به حداقل میزان کاهش می یابد و در گام سوم دولت- ملت به معنی واقع کلمه شکل می گیرد.
کشور ایران در شرایطی قرار گرفته که حاکمیت ، دولت و ملت آستین ها را بالا زده اند تا ایران را دوباره بسازند در واقع حاکمیت ، دولت و ملت در شرایط کنونی تشنه توسعه هستند برای اینکه تمرکززدایی به صورت عینی در جامعه شکل بگیرد باید نمایندگان مجلس اصلاحات اساسی در بودجه 97 انجام دهند . به عنوان مثال قیمت بنزین و حامل های انرژی را در تهران به 1500 تومان در کلان شهرها به 1200 تومان و در روستاها و شهرهای کوچک به 700 تومان کاهش دهند.
در دیگر موارد اقتصادی و سرمایه گذاری هم اگر اینچنین عمل نمایند و مشوق هایی برای شهرهای کوچک و روستاها در نظر بگیرند ، می توان از شرایط کنونی به عنوان نقطه عطف تاریخ توسعه گرانه ایران یادکرد. ولی اگر همچون گذشته بر تمرکزگرایی تاکید ورزند همین آش است و همین کاسه . تهران و بیابان ایران با یک زلزله یا با همین آلودگی هوا و کم آبی در چندساله آینده فقط به بیابان ایران تبدیل خواهد شد. لذا وظیفه نمایندگان مجلس است که در بودجه سال 97 تغییرات اساسی انجام دهند تا ایران را از تهدیدهای طبیعی و زیست محیطی نجات دهند'.
انتشار دهنده : سیفعلی موسی زاده
6016
کپی شد