باحضور جمعی از شاعران و نویسندگان اردبیلی از کتاب «مضراب دل»، مجموعه چهارگانی‌های مژده ژیان رونمایی شد.
به گزارش ایسنا منطقه اردبیل، در این مراسم مژده ژیان با اشاره به اینکه قالب چهارگانی و پرداخت و آن برآمده از کتاب «بوطیقای سه‌گانی و مسائل آن»، نوشته علیرضا فولادی و لبریخته قالب نوپای سه‌گانی است، افزود: هدف از این نشست معرفی قالب سه‌گانی و سپس رونمایی از تجربه‌ای نو و برگرفته از این قالب است که در کتاب بوطیقای سه‌گانی از آن با عنوان یکی از لبریخته‌های سه‌گانی یاد شده است. بطوریکه می توان گفت چهارگانی یک ابداع و تجربه‌ایی نو از روی شالوده خود، یعنی قالب سه گانی است.
در ادامه کاظم نظری بقا، به بیان نظرات خود در باره کتاب مضراب دل پرداخت. این شاعر و منتقد اردبیلی افزود: قالب سه گانی توانسته است تا حدودی در میان شاعران جای خود را باز کند و شعرهای خوبی هم در این قالب تولید شده است.
به گفته این نویسنده موفقیت بیشتر سه‌گانی بسته است به در نظر گرفتن اصولی چند از جمله وزن شعر، و گرنه شلختگی می‌تواند به پیکر آن ضربه بزند.
در ادامه مهدی میرزا رسول‌زاده شاعر و منتقد اردبیلی گفت: بنده با سه‌گانی و چهارگانی و مانند آنها مخالفتی ندارم و حتی سه‌گانی نیز سروده ام ولی هنوز شناخت دقیقی از سه‌گانی ندارم اما سؤالم این است که چرا باید طبق بوطیقا تنها در مصراع یا سطر پایانی کوبش باشد، چون وجود این مشخصه در همه جای شعر لازم است.
وی گفت: شعرهای کتاب مضراب دل به تکلف افتاده و بهتر است از این بندها رها شود.
میرزا رسول‌زاده افزود: برخی شعرهای کتاب مضراب دل، با وجود چهارمصراعی بودن، نه وزن رباعی دارند و نه وزن دوبیتی و بهتر است شعر امروز رابطه‌اش را با شعر کلاسیک حفظ کند.
وحید ضیائی شاعر نیز به مرور تاریخ نوگرایی از نیما تا امروز اشاره کرد و گفت: چرا امروزه اینقدر قالب نو برای شعر مهم شده است و چرا شاعران امروز اینهمه در پی تغییر نظام قالب‌های شعر فارسی برآمده‌اند؛ کاری که نمونه‌اش را در سه‌گانی‌های دکتر فولادی و به تبعیت از آنها در چهارگانی‌های مژده ژیان می‌توان دید؟
وی افزود: آیا سپیدسرایی‌ها روح عاصی شعر را کافی نبود تا امروز تن به قالبی مانند سه‌گانی بدهیم یا این که این قالب تازه نوعی عصیان در مقابل قالب‌های گذشته است یا نوعی متفاوت‌نویسی تا این روح عاصی را بازتاب دهد؟
وی در ادامه، نقطه قوت کتاب مضراب دل را صراحت بی‌بدیل شاعر آن برشمرد که خود را در هیچ کجای شعرش پنهان نکرده است و سخنانش را با این جملات به پایان رساند: زن، شعر زندگی است. زن همیشه آزادی و آزادگی را در خود پرورش داد است. زن نمادی از آفرینندگی بوده است، چه شعر بنویسد، چه شعر بخواند، چه شعر بزاید. زن همواره شعر بوده است و خواهد بود. Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
انتهای پیام
کپی شد
