یک استاد حوزه علمیه قم تأکید کرد: شخصیتی که این انقلاب را پایه گذاری کرد یک شخصیت اخلاقی بود؛ علاوه بر ابعاد دیگر علمی، انسان خود ساخته ای بود و قطعا مقصودش این بود که یک جامعه اخلاقی مبتنی بر دین درست شود. اگر جامعه اخلاقی باشد آزادی ها و حقوق مردم هم تأمین می شود.
به گزارش خبرنگار جماران، حجت الاسلام و المسلمین محمدتقی خلجی در مراسم احیاء شب نوزدهم ماه رمضان حسینیه دارالزهرا (س) گفت: حدیثی از پیامبر اکرم که شیعه و سنی نقل کرده اند فرموده است که رحمت عام پروردگار متعال همواره همه موجودات از جمله انسان ها را در آغوش دارد. اما گاهی رحمت ویژه ای از سوی خداوند نازل می شود که پیامبر اکرم (ص) فرمود سعی کنید در مسیر وزش این رحمت الهی قرار بگیرید. از جمله این موارد رحمت ویژه ماه مبارک رمضان و ویژه تر شب های قدر است.
این استاد حوزه علمیه قم افزود: اگر توفیق درک این شب ها برای ما حاصل شده باشد، برای ما شب قدر است. کمترین کاری که در شب قدر انجام می دهند قرآن بر سر گرفتن، شب زنده داری و دعاهایی است که خوانده می شود. بعضی از بزرگان فرموده اند که بهترین کار در شب قدر بحث علمی است. مباحث علمی اگر برای رسیدن به حق باشد، در انسان نورانیت ایجاد می کند و حجاب هایی را از چهره جان انسان می زداید. ولی آنچه که در آیات قرآن و روایات در باب شب های قدر آمده این است که بهترین عمل در این شب های عزیز دعا و توبه است.
وی با بیان اینکه دعا و توبه هر دو از یک مقوله هستند، تصریح کرد: تفاوت دعا و توبه این است که دعا گشودن راه دل به سوی پروردگار متعال است و توبه علاوه بر اینکه گشودن راه دل به سوی خدا است، عصیان و طغیان و سرکشی علیه خویشتن خویش است. این در عالم معنویت نظیر ندارد که انسان لحظات بسیار حساس زندگی خود را به کاری اختصاص دهد که او را به خدا نزدیک می کند و دفتر زندگی او را ورق می زند و در حقیقت او یک انسان جدید می شود. اینکه می گویند شب های احیاء، در حقیقت احیاء شخصیت انسان است. انسان در اثر گناه تبدیل به یک مرده شده و اگر توانست در این شب ها بیدار بماند و شخصیت خود و رابطه خود با خدا را بررسی کند و لباس چرکین گناه را از تن به در آورد و لباس نو اطاعت خدا را بر تن کند، این انسان بهترین عمل را انجام داده است.
خلجی با اشاره به فرازی از نامه امیرالمؤمنین (ع) به فرزندش، تصریح کرد: پس از بازگشت از صفین در منطقه ای به نام حاضرین امام نامه ای به فرزندش حضرت مجتبی (ع) نوشته که اولین رساله مدون در تاریخ اسلام در حوزه اخلاق است که بعضی از نکات آن مورد پذیرش یونسکو نیز قرار گرفته؛ یعنی یک اخلاق جهانی است. امام در فرازی از این نامه می فرمایند «ای فرزندم! خدایی که تمام خزائن آسمان و زمین در دست او است، اجازه داده است که او را بخوانی و خودش تضمین کرده که این دعا را اجابت کند». اگر باب دعا و توبه در زندگی انسان گشوده نبود زندگی برای ما بسیار تلخ بود. به همین دلیل اعلام کرده که باب دعا و توبه همواره گشوده است و این شما هستید که با گناهان خود حجاب ایجاد می کنید و این در را به روی خودتان می بندید.
وی ادامه داد: امام سجاد (ع) در یکی از مناجات های خمسه می فرمایند که خداوند به من نعمت های فراوانی داده و از بزرگترین نعمت ها این است که اجازه داده ای ما نام تو را بر زبان جاری کنیم. این خیلی مهم است که ما را به گونه ای آفریده که هم می توانیم با خداوند سخن بگوییم و هم این اجازه را به وسیله پیامبران به بندگانش اعلام کرده است. تک تک بندگان می توانند مستقیما با خداوند سخن بگویند و نیازی به واسطه نیست. اگر اذن خداوند نباشد شافعین هم نمی توانند شفاعت کنند. دعا کردن و سخن گفتن با خداوند به قدری مهم است که در معارف اسلامی از انسان ها خواسته اند که به هر بهانه ای با خداوند حرف بزند.
این استاد حوزه عملیه قم گفت: دعا مکتب و مدرسه ساختن و تزکیه انسان است. شما هر جایی که باشید می توانید با خدا خلوت کنید؛ اینها انسان ساز است. می شود گفت گل سرسبد اهداف پیامبران این است که بندگان با خداوند حرف بزنند و مشکلاتشان را با او در میان بگذارند. خداوند در عذاب ما شتاب ندارد؛ اگر در عذاب ما شتاب داشته باشد هیچ کس روی زمین نمی ماند. یکی از تفاوت های اسلام با مسیحیت رایج امروز این است که اسلامی می فرماید انسان پاک متولد می شود. اگر انسان لغزید هرگز نباید از رحمت ناامید شود.
وی با تأکید بر اینکه جامعه ما باید اخلاقی باشد، اظهار داشت: شخصیتی که این انقلاب را پایه گذاری کرد یک شخصیت اخلاقی بود؛ علاوه بر ابعاد دیگر علمی، انسان خود ساخته ای بود و قطعا مقصودش این بود که یک جامعه اخلاقی مبتنی بر دین درست شود. متأسفانه اخلاق در جامعه ما بسیار ضعیف و در حال فرسایش است و این یک فاجعه است. متأسفانه جامعه ما به دروغ، تهمت و هزاران گناهی که در حوزه فردی و اجتماعی زشت هستند، مبتلا است و باید درمان شود. بهترین درمان ها تعالیم و آموزه های ائمه معصومین (علیهم السلام) به خصوص علی بن ابیطالب(ع) است.
خلجی گفت: اگر جامعه اخلاقی باشد آزادی ها و حقوق مردم نیز تأمین می شود. جامعه ما تا اخلاقی نشود و از دروغ، رباخواری، تهمت، فحاشی و بداخلاقی دست برندارد، جامعه دینی نمی شود. پیامبر اکرم فرمود من برای احیاء کرامت های اخلاقی مبعوث شده ام. امیرالمؤمنین (ع) فرمود اگر ما دیندار هم نباشیم شایسته است که دنبال مکارم اخلاق برویم و کرامت های اخلاقی داشته باشیم.