شاهد بودم که در لحظه آخر برای دفاع از حضرت امام(س) قلبش گرفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد. برای من صحبت کردن درباره آیت‌الله توسلی که مرد بزرگی بود آسان نیست. 50 سال است که ما با ایشان در همه شرایط همکاری داشته‌ایم، ایشان شخصیتی مستقل، عالم، مجاهد، هوشیار و آگاه بود.
خوشبختانه خداوند نصیب ایشان کرد که چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب در کنار امام(س) باشد.
جماران واقعیت وجودی آیت‌الله توسلی را خوب به یاد دارد تا زمانی که حسینیه جماران وجود دارد فکر نمی‌کنم که آیت‌الله توسلی فراموش شود. ایشان سال‌ها فتوای امام(س) را عالمانه و با بیان خوب عنوان می‌کردند.
برای من لحظه آخر عمر آیت‌الله توسلی یک لحظه تاریخی است و شما نمی‌دانید در آن لحظه بر من چه گذشت. زمانی که ما در مجمع تشخیص مصلحت نظام کارمان را شروع کردیم پیش از جلسه ایشان اجازه خواست تا چند کلمه‌ای حرف بزند. ایشان در طول 10 الی 12 دقیقه‌ای که سخن گفت به نکات مهمی‌اشاره کرد که برای من از لحاظ عرفانی دارای مضامین جالبی بود و همان چیزهایی را گفت که در وجودش بود.
آیت‌الله توسلی مطالبی بیان کرد که قابل پخش است و این سخنان نیز پیاده شده و در اختیار عموم قرار می‌گیرد.
آیت‌الله توسلی زمانی که به نقطه حساسی از اظهاراتش رسید قلبش تحمل نکرد و منظره‌ای سخت برای من این بود که در حالی که چشمان من در چشم ایشان بود یک لحظه دیدم سر ایشان کج شد و از صندلی به زمین افتاد.
پس از این قضیه دکتر ولایتی بالای سر ایشان حاضر شد و تنفس مصنوعی داد و سپس آمبولانس آمد و ایشان از اتاق مجمع به بیرون منتقل شد و لحظاتی بعد به ما خبر دادند که ایشان دار فانی را وداع گفت.
موضوع جالب در زندگی ایشان این بود که تا آخر عمر برای خدا و در رکاب امام(س) گام برداشت و تا لحظه آخر برای دفاع از امام(س) جان به جان آفرین تسلیم کرد.
اینجانب به خانواده آیت‌الله توسلی، دوستان و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، ایران اسلامی و روحانیت بزرگوار این ضایعه را تسلیت می‌گویم.[1]
--------------------------------------------------------------------------------
[1]. برگرفته از سخنرانی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی.
برگرفته از: همیشه با امام ( سیری در زندگی و مبارزات آیت الله محمدرضا توسلی )، محمدعلی خسروی، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، 1387
