دخترم! هر چند در تو به حمد اللَّه لطافت روحى یافتم که امید آن است که هدایت اللَّه شامل حالت شود
پنجم آبان ماه سال 1363 حضرت امام خمینی(س)کتاب آداب الصلوة خود را به همراه نصایحی عرفانی به سرکار خانم دکتر فاطمه طباطبایی همسر مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی اهدا کردند.
نامه [به خانم فاطمه طباطبایى (اهداى کتاب آداب الصلاة)]
زمان: 5 آبان 1363/ 2 صفر 1405
مکان: تهران، جماران
موضوع: اهداى کتاب «آداب الصلاة» و نصایحى چند
مخاطب: طباطبایى، فاطمه
بسمه تعالى
افسوس که عمر در بطالت بگذشت با بارِ گنه بدون طاعت بگذشت
فردا که به صحنه مجازات روم گویند که هنگام ندامت بگذشت
کتاب «آداب الصلاة» را که به دختر عزیزم فاطى- که خدایش از مُصلِّین قرار دهد- اعطا مىنمایم، از تاریخ اتمام آن بیش از چهل سال مىگذرد. و قبل از آن- به چند سال- کتاب «سرّ الصلاة» را تمام نمودم. و از آن سالها تا کنون بیش از چهل سال مىگذرد و من نه اسرار صلاة را دریافتم، و نه به آداب آن پرداختم، که یافتن غیر از بافتن است و ساختن جدا از پرداختن. و این کتابها حجّتى است از مولا بر این عبد بىمایه. و به خداى تعالى پناه مىبرم از آن که مشمول آیه شریفه کمرشکن لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ. کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ انْ تَقْولُوا ما لا تَفْعَلُونَ «4» باشم، و پناهى جز رحمت واسعهاش ندارم.
و تو اى دخترم! امید است که توفیق به کار بستن آداب این معراج بزرگ الهى را داشته باشى و به راهنمایى این بُراق الهى از بیت مظلم نفس هجرت کنى الى اللَّه. و به خداى بزرگ پناه مىدهم تو را از آنکه مطالعه این اوراق بر تعلّقات نفسانیهات نیفزاید و تو را چون نویسنده ملعبه شیطان نکند.
دخترم! هر چند در تو به حمد اللَّه لطافت روحى یافتم که امید آن است که هدایت اللَّه شامل حالت شود و با عنایت او- جلّ و علا- از چاه عمیق طبیعت خلاص شوى و به صراط مستقیم انسانیت راه یابى، لکن از کید شیطان و نفس خطرناکتر از آن غافل مباش و به خداى بزرگ پناهنده شو انَّهُ رَحیمٌ بِعِبادِه.
دخترم! اگر از مطالعه این اوراق خداى نخواسته نتیجه حاصل نشود مگر خودنمایى و مجلس آرایى و سر توى سرها آوردن، بهتر است از مطالعه آن صرف نظر بلکه احتراز کنى که مبادا چون من گرفتار تأسف شوى. و اگر- ان شاء اللَّه- خود را مهیّا کنى که از مطالبى که از کتاب و سنّت و اخبار اهل بیت عصمت و افادات اهل معرفت اخذ شده است به جان استفاده کنى و استعداد و لطافت قریحهاى را که خداوند عطا فرموده به کار اندازى، بسم اللَّه! این گوى و این میدان.
امید است در این معراج انسانى و معجون رحمانى دل از غیر خالى کنى و با آب حیات، قلب را شستشو دهى و چهار تکبیر زده، خود را از خودى برهانى تا به دوست برسى وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً الَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اجْرُهُ عَلَى اللَّه.
بارالها! ما را مهاجر الى اللَّه و رسوله قرار ده و به فنا برسان، و فاطى و احمد را توفیق خدمت عنایت کن و به سعادت برسان. و السلام.
2 صفر المظفر 1405- 5/ 8/ 1363
روح اللَّه الموسوی الخمینى
صحیفه امام ج19 ص : 90 و 91
