پایگاه خبری جماران، جملاتی از یک سخنرانی در قم در فضای مجازی منتشر شده که گفته:« ...کرونا سگ کیه! .. من در شعبان و رمضان برنامه ها داشتم و هیچ کس مریض نشد! طبق آیه سوره انفال؛ جایی که رسول الله(ص) حضور دارد عذاب نمی آید...»
اجازه دهید از آن قسمت سخن که در جلسات ایشان کسی مریض نشده! عبور کنیم که بسیار سست و متوهمانه است. آمار کشته های کرونا در قم روشن است و قرمز بودن شهر هم روشن تر. اگر کسی به ایشان بگوید فلانی که در جلسه شما شرکت می کرد بیمار شد! او می گوید در جلسه من بیمار نشده!
اما غرض ما از این نوشتار؛ انحراف و تحریفی است که گوینده از قرآن دارد!!
که می گوید: جایی که رسول الله(ص) حضور دارد، عذاب نمی آید.
مقصود ایشان آیه ۳۳ سوره انفال است: «و ما کان اللّه لیعذّبهم و انت فیهم» تا آن زمان که تو در میان مردم هستی، خداوند آنان را عذاب نمی کند.
اما حداقل پنج پاسخ برای این گفته؛
اول: موضوع آیه عذاب است. از کجا که ویروس و بیماری عذاب باشد؟ شاید امتحان خداست؟ شاید خیانت افرادی در حق بشریت باشد؟
و پاسخ دوم: و اگر عذاب بود و هست! چرا برخی از علماء و صالحین گرفتند و به رحمت خدا رفتند؟!
و پاسخ سوم: حضور پیامبر(ص) در آیه به معنای حضور فیزیکی پیامبر(ص) است. این چه ربطی دارد به حضور معنوی ایشان بعد از رحلتش؟! دلیل من این سخن امام علی(ع) است که فرمودند:«در زمین، دو امان از عذاب الهی بود که یکی از آنها برداشته شد؛ پس دیگری را دریابید و بدان چنگ زنید. امانی که برداشته شده، رسول اللّه صلی الله علیه و آله بود…» (نهج البلاغه حکمت ۸۸)
و پاسخ چهارم: از کجا معلوم که پیامبر رحمت(ص) در این مجلس مذهبی حاضر شود؟ اگر توجه حضرت رب العالمین به فرد و یا مجلسی به خاطر«اخلاص» است؛ "ان الله ینظر الی قلوبکم". پس توجه پیامبر(ص) او هم روشن است که به کدام جلسات می تواند باشد.
و پاسخ پنجم اینکه: علامه طباطبایی(ره) می گوید: «مراد به عذاب که در آیه سوره انفال، عذاب آسمانیِ است که موجب استیصال است. همان عذابهایی که سایر اُمم داشتند. خدا در این آیه، اینچنین عذاب را از این امّت اسلام تا مادامیکه رسول خدا(ص) زنده است، برداشته است.» (المیزان ۹/۱۰۹)
