به گزارش جی پلاس، بیشتر کاکتوس ها ریشه های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که به عنوان منبع ذخیره آب عمل می کنند ساقه کاکتوس به وسیله تیغ هایی محافظت می شود، کاکتوس ها برگ های خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند. کاکتوس ها به سه گروه زیر تقسیم می شوند:
- زیر خانواده پرسکیه Pereskia
- زیر خانواده اوپنسیه Opuntia
- زیر خانواده کاکتاسه cactaceae
برای دانستن تفاوت میان این سه دسته باید به تفاوت های ظاهری و ژنتیکی آنها دقت کرد. دسته اول در واقع کاکتوس هایی هستند که کاملاً دارای برگ بوده و از نظر ظاهری تا حدودی مانند گل های رز رونده هستند، با این تفاوت که آنها از خانواده کاکتوس ها و دارای آرئول هستند. دسته دوم کاکتوس هایی هستند که دارای برگ های موقتی بوده که در جوانه های نوظهور دیده می شوند و به سرعت و بر اثر افزایش سن و کمبود رطوبت می ریزند. دسته سوم کاکتوس هایی هستند که اصلاً و ابداً برگی در آنها مشاهده نمی شود که این دسته همه خانواده های اکینو کاکتوس و انواع سرویس ها را شامل می گردند.
پرورش کاکتوس ها: ترکیب خاکی کاکتوس ها، باید شنی رسی و درصد بیشتری از شن یا سنگریزه باشد. کاکتوس ها آبیاری منظم و با فواصل بیش از گیاهان معمول نیاز دارند و بسته به سرعت رشد و فصل، تعداد و فواصل آبیاری تنظیم می شود. کاکتوس ها در مناطق گرم و پر نور رشد می کنند زیرا بومی امریکای لاتین هستند. کاکتوس ها به نور زیادی احتیاج دارند و در محیط های کم نور معمولاً رشد علفی می کنند و منظره ظاهری آنها از حالت کاکتوس بودن خارج می شود. تکثیر
کاکتوس ها به دو شیوه انجام می شود:
بعضی از کاکتوس ها مانند مامیلاریا گل دهی منظم هر ساله دارند. بذر سیاه رنگ کوچک تولید می کنند. بعضی دیگر از کاکتوس ها مانند زیئو کاکتوس که گل های بسیار کم دوامی دارند تولید بذر کمتری می کنند. عموم کاکتوس ها بذرهای بسیار ریز با قوه نامیه نسبتاً کوتاه دارند.
نکات مهم در کشت بذری کاکتوس: - بذرها قوه نامیه مناسبی داشته باشند؛ یعنی تعداد جوانه زنی گیاه در زمان معین به اندازه قابل قبول باشد. ـ نحوه کشت طوری باشد که بذرهای ریز بتوانند جوانه بزنند؛ بنابراین کاکتوس ها را در سبدهای پلاستیکی کم عمق با یک خاک بسیار سبک (ترجیحاً
پیت ماس) کشت می کنند. ـ آبیاری بسترهای کشت در پای گیاه انجام می گیرد، یا اینکه سبدها را در ظرف های آبی قرار داده که بتدریج آب را جذب می کند و گیاه و بذرها مرطوب شده و بعد جوانه می زنند. مثل هر گیاه دیگر بذرکاری باعث طولانی شدن زمان رشد و نمو و بلوغ گیاه می شود.
تکثیر رویشی کاکتوس ها: قلمه زدن: عمده ترین تکثیر رویشی کاکتوس ها
قلمه زدن (به
انگلیسی:
Cutting) است. قلمه زدن در کاکتوس به فصل بستگی دارد و بهترین فصل برای آن اوایل تابستان است به طوری که آنها را در یک بستر سبک و محیط با رطوبت کافی با آبیاری منظم کشت می کنند اما قبل از اینکه قلمهٔ کاکتوس مخصوصاً کاکتوس های گوشتی مانند سرئوس ها وارد بستر های کشت شوند باید شیرابه گیاه را قطع کرد. برای انجام چنین عملی قبلاً قطعه های جدا شده یا قلمه های کاکتوس را به مدت چندین ساعت در معرض تابش مستقیم آفتاب در تابستان قرار می دادند تا اینکه جریان شیرابه قطع می شد و سپس اقدام به کشت آن می کردند اما امروزه با توجه به اینکه ریشه دار کردن گیاهان در کمترین زمان حائز اهمیت است قلمه ها را در آب ولرم حدود ۴۵ درجه سانتی گراد قرار می دهند که در نتیجه جریان شیرابه قلمه ها قطع می شود سپس آنها را در بستر کاشت قرار می دهند.
پیوند زدن
کار دیگری که بیشتر به عنوان یک هنر به نظر می رسد عمل
پیوند (به
انگلیسی:
Grafting) در کاکتوس است. آنچه مسلم است سرئوس ها یا کاکتوس های مخروطی، پایه های بسیار خوبی برای بیشتر مامیلاریاها یا اوپنسیه ها هستند.
شرایط محیطی مناسب برای کاکتوس ها: حرارت: این گیاه به حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاییز و شب های خنک نیاز دارد. هوای زمستان باید خنک باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتی گراد). کاکتوس هایی که تار دارند باید در محلی با دمای حداقل ۱۶ درجه نگهداری شوند؛ همچنین توجه داشته باشید که تهویه مناسب از جمله نیازهای کاکتوس است. بهترین درجه برای نگهداری کاکتوس ها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتی گراد است.
نور: باید توجه داشته باشید که میزان تابش نور و روشنایی محیط نگهداری کاکتوس ها در
شکل ظاهری کاکتوس ها، رنگ گل، تعداد گل ها، ساقه ها و شکل غنچه های گل اهمیت فراوانی دارد. اما توجه داشته باشید به طور کلی، کاکتوس ها به نور زیاد (نزدیک پنجره های شرقی و غربی) و نور خیلی زیاد (نزدیک پنجره های جنوبی) نیاز دارند. نکته حائز اهمیت در مورد میزان نور محیط نگهداری کاکتوس ها در این است که چنانچه نور محیط کم باشد کاکتوس ها طراوت و زیبایی خود را از دست می دهند و در مورد کاکتوس هایی که گل دارند، توانایی گل دهی خود را از دست می دهند.
خاک مناسب برای کاکتوس ها : یکی از معیارهای تعیین کننده خاک مناسب برای کاکتوس ها، آب و هواست به گونه ای که در آب و هوای گرم نیاز این گیاهان به خاک قابل نفوذ و سبک بیشتر احساس می شود در حالی که در آب و هوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگین تر نیاز خواهد بود. به طور کلی کاکتوس ها خاک های با PH کمتر از ۷ تا نزدیک به ۷ را می پسندند. در بیشتر متون، ترکیب اصلی خاک کاکتوس ها در اندازه های زیر سفارش شده است:
- ۱ قسمت خاک باغچه + ۱ قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) + ۱ قسمت کمپوست (مواد پوسیده گیاهی و خاک برگ)، یا
- یک دوم قسمت خاک رسی + ۱ قسمت ماسه + ۱ قسمت خاک باغچه، یا
- ۱ قسمت کمپوست + ۱ قسمت خاک پیت + یک قسمت ماسه
هرگاه به ترکیب های بالا در انتها، ۵ درصد خاک زغال اضافه شود اثر ویژه ای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماری های قارچی خواهد داشت. (حضور پتاس در خاک زغال، باعث این امر می شود). البته در متون مختلف و در گفته های افراد با تجربه در زمینه تولید و پرورش کاکتوس به فرمول های مختلف دیگری نیز اشاره شده است. برخی از افراد در ترکیب خاک خود از کود حیوانی و برخی دیگر از
ورمی کمپوست استفاده می کنند. به عنوان مثال می توان به این ترکیب اشاره کرد: دو قسمت شن ریز شسته شده و شیرین (فاقد املاح) + کمتر از یک قسمت کود گاوی پوسیده + یک قسمت خاک برگ پوسیده با اندازه متوسط ذرات + مقدار بسیار کمی از قطعه های خرد شده زغال چوب.
منبع : http://fa.wikipedia.org/wiki
دیدگاه تان را بنویسید