منجمان پس از بررسی دقیق ستاره های دنباله داری که در دوردست قرار دارند، هشدار داده اند که زمین بیش از آنچه تصور می شد در معرض اصابت سنگ های فضایی غول پیکر قرار دارد.
به گزارش جماران به نقل از ایرنا، اغلب مطالعاتی که در مورد برخوردهای احتمالی اجرام فضایی با زمین صورت گرفته است، روی اجرام موجود در کمربند سیارک واقع در حدفاصل همسایه بیرونی زمین یعنی مریخ و مشتری که در سمت دیگر آن قرار دارد، متمرکز شده است.
اما محققان به کشف صدها ستاره دنباله دار غول پیکر ملقب به سنتور که در مدارهای بزرگتر از سیارات منظومه شمسی حول خورشید حرکت می کنند، در طول دو دهه گذشته اشاره و اعلام کردند که وجود این اجرام فضایی، فهرست تهدیدهای فضایی بالقوه را بیش از پیش توسعه می دهد.
این گوی های عظیم یخ و غبار معمولا بین 50 تا 100 کیلومتر قطر دارند و در یک مدار بیضی شکل ناپایدار در فواصل دورتر از نپتون، یعنی دورترین سیاره منظومه شمسی، به دور خورشید حرکت می کنند.
مسیر حرکت این اجرام از بین سیارات غول پیکر مشتری، زحل، اورانوس و نپتون می گذرد. این درحالی است که میدان جاذبه سیارات مذکور در حدود هر 40 هزار تا 100 هزار سال، یک ستاره دنباله دار را به سوی زمین منحرف می کند.
به گفته محققان جرم تنها یک سنتور معادل جرم تمام اجرام فضایی است که تاکنون از کنار زمین عبور کرده و توسط محققان شناسایی شده اند.
محققان معتقدند احتمالا برخورد یک ستاره دنباله دار با زمین، عامل انتقال آب و مولکول های ارگانیک به زمین و نقطه آغاز حیات در آن بوده است. همچنین برخورد یک ستاره دنباله دار با زمین در 65 میلیون سال قبل موجب پایان یافتن عصر دایناسورها شده است.
به اعتقاد محققان با وجود این که وضعیت حرکت ستاره های دنباله دار غیرقابل پیش بینی است، در حال حاضر هیچ خطر قریب الوقوعی زمین را تهدید نمی کند.
