شاید از شنیدن افزوده شدن چنین قابلیتی به یک تلفن هوشمند تعجب کنید اما محققان فعال در حوزه تکنولوژی در تایوان نوعی پرینتر سه بعدی ساخته اند که از نور اسمارت فون یا تبلت برای پختن و شکل دادن رزین استفاده می کند.
به گزارش جی پلاس، تیم تحقیقاتی اشاره شده در بالا نوعی فوتوپلیمر تولید نموده اند که برای سفت شدن به اشعه های لیزری یا پرتوهای ماوراء بنفش نیازی ندارند و در عوض با نورهای قابل مشاهده سخت شده و شکل می گیرند. بنابراین برخلاف چاپگرهای سه بعدی موجود در بازار، دیوایس اختراعی گروه مذکور، کالاهای مورد نظرشان را در یک فضای باز که نورهای جانبی در آن وجود ندارد، به چاپ می رسانند. ظرفی مملو از رزین مخصوصی که این گروه ساخته اند روی یک اسمارت فون قرار داده می شود. روی روی آن نیز صفحه چاپ قرار داده می شود تا نوری که موبایل منتشر می نماید، موجب سفت شدن رزین گردد. هر گاه یک لایه از شیء مورد نظر ساخته شد، صفحه چاپ فلزی به آرامی بالا می رود تا لایه های بعدی ساخته و شیء نهایی شکل گرفته و آماده استفاده شود. جا دارد یادآوری نمائیم این اولین باری نیست که از موبایل ها برای چاپ سه بعدی استفاده شده پیش از این نیز کمپانی ایتالیایی Solido3D نوعی چاپگر ۳D به نام OLO در آبان ماه معرفی نمود. البته هنوز معلوم نگشته که محصول شرکت ایتالیایی چگونه کار می کند، اما محققان تایوانی پرینتر سه بعدی خود را ساخته اند و نمونه آزمایشگاهی آن قادر است یک توپ تو خالی با ضخامت ۱۰۰ میکرونی تولید نماید. با اینکه این اختراع بسیار کاربردی به نظر می رسد اما توانایی انجام همه کارهایی که یک پرینتر سه بعدی رایج انجام می دهد را ندارد. در همین راستا «هنسوئان لی»، یکی از کارشناسانی که در توسعه این تحقیق همکاری داشته می گوید: «همان طور که می دانید، نور منتشر شده از یک تلفن هوشمند بسیار کم است و به همین دلیل، سرعت چاپ دستگاه اختراعی ما بسیار پائین تر از چاپگرهای کنونی خواهد بود. اما ما در تلاش برای رفع این مسئله هستیم و به زودی نتیجه کارهایمان را اعلام خواهیم نمود. لازم به ذکر است یکی از کارشناسان ارشد موسسه تحقیقاتی «تایوان تک» به تازگی نوعی پرینتر DLP توسعه داده که قادر است یک لایه را در عرض دو ثانیه چاپ نماید و ما نیز با کمک از آن می خواهیم سرعت چاپ با نور تلفن هوشمند را افزایش داده و محصول خود را کاربردی نمائیم.» حالا باید دید محصول اختراعی این تیم به چه شکلی تغییر خواهد کرد و آیا سرعت و امکانات آن به اندازه ای خواهد بود که بتوان به رسیدن آن به تولید انبوه امیدوار شد یا خیر. منبع: دیجیاتو