کشف ژن کنترل کننده ساعت بدن

به گزارش جی پلاس، ژن مورد بحث، «zinc finger homeobox 3 » به صورت فعالانه در هیپوتالاموس مغز، منطقه ای که کار تولید هورمون های متعددی را بر عهده دارد، وجود دارد.

یافته های این مطالعه که در مجله «Cell» منتشر شد، می تواند توضیح دهد که چرا ساعت بدن تا این حد استوار بوده و چرا ساعت های نامنظم کارهای شیفتی می تواند تاثیری تا این حد منفی بر سلامت افراد داشته باشد.

«مایکل هاستینگ»، محقق مرکز پزشکی «Council» در دانشگاه کمبریج می گوید:‌«ما آگاه هستیم که آشفته کردن ساعت بدن، برای بدن مضر است، اما این مطالعه ما را به درک مکانیزم این ساعت بسیار نزدیک می کند.»

ساعت بدن نیز همانند یک ساعت شبانه روزی عمل می کند. این ساعت، یک چرخه پایدار تقریباً به طول یک شبانه روز است که کار کنترل زمان بندی بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی مهم مانند خواب، تولید هورمون و تنظیم دمای بدن را بر عهده دارد. این فرآیندها که به طور منظم در طول یک دوره شبانه روزی تغییر می کند با عنوان ریتم شبانه روزی شناخته می شود.

همچنین این فرآیندها در قسمت هایی توسط سلول های درون بافت های مربوطه مدیریت می شوند و برای تمامی فرآیندهایی که در بدن برای همگام سازی انجام می گیرد نیازمند یک نقطه متمرکز برای هماهنگ سازی همه آنها است. این نقطه یک منطقه کوچک در هیپوتالاموس است که سوپراکیاسماتیک نوکلئوس (suprachiasmatic nucleus) نامیده می شود.

محققان موشی را که ساعت بدنش «اتصال کوتاه» بود، مورد بررسی قرار دادند

برای دانستن شیوه عمل ساعت بدن، محققان ژن های موشی را که دارای ساعت بدن غیر طبیعی بود با یک گروهی از موش ها که ریتم شبانه روزی معمولی داشتند، مقایسه کردند. هنگام انجام این مقایسه بود که محققان متوجه شدند ژن Zfhx3 نقش بسیار برجسته تری نسبت به آن چیزی که گمان می شود، ایفا می کند.

اگرچه، پیشتر هیچ گاه این ژن به عنوان قسمتی از ساعت بدن به حساب نمی آمد، محققان موفق شدند نشان دهند که ژن Zfhx3 کار تنظیم شیوه انتقال دهنده های عصبی مهم و گیرنده هایی را که برای همگام سازی ریتم شبانه روزی بسیار مهم هستند، بر عهده دارد.

در موش آزمایشگاهی، نقص در این ژن منجر به قطع ارتباط بین سلول های این ناحیه مغز می شود که به گونه ای باعث شده بود ساعت بیولوژیکی موش ریتمی سریع تر از حد معمول داشته باشد.

برگرفته از:‌ medicalnewstoday