محسنیان راد: روزنامه نگار را تا زنده است نباید آزار داد
دکتر محسنیان راد در مراسمی که به مناسبت درگذشت حسین قندی روزنامه نگار فرهیخته و استاد تیتر ایران در دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد،گفت:روزنامه نگار را تا وقتی که زنده است نباید اذیت کنیم.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، دکتر محسنیان راد با بیان اینکه بین روزنامه نگار و روزنامه نویس فرق وجود دارد،گفت:روزنامه نویس در حجره پاسدار منافع حاج آقا است و باید دستوراتی که به صورت نامه به او داده می شود را کتابت کند اما روزنامه نگار، نگارگر و خلاق است و نیاز به تخصص دارد و حرفه اش دیدبانی جامعه است.وی همچنین خصوصیات دیدبان خوب جامعه را صداقت و شهامت عنوان کرد وگفت:شهامت یک امر نسبی است و ممکن است در هر نقطه جهان یک معنی خاص داشته باشد.
این استاد ارتباطات در ادامه به تعریف واژه «خشیت» که کلمه ای از آیات قرآن است،پرداخت:" خشیت کسی است که بیشتر نگران مردم است تا خودش"،و آن را مهمترین صفت یک روزنامه نگار دانست و تاکید کرد:قندی یک روزنامه نگار بود نه یک روزنامه نویس٫
محسنیان راد درباره شخصیت و منزلت مرحوم قندی ابتدا با بیان این جمله که "نظر من مهم نیست بل شواهد من اهمیت دارد."به ذکر خاطره ای پرداخت: ۲۴ سال پیش در یک کنفرانسی بیرون از ایران که عنوان و حوزه مطالعاتی آن آموزش روزنامه نگاری در ایران بود یک بحثی داشتیم که کتاب های درسی در زمینه روزنامه نگاری برای کشور ایران کارساز باید براساس تجربه روزنامه نگاران نوشت شوند.وقتی به ایران برگشتم یک پرسشنامه ویژه ای را طرح کرده بودم برای تعدادی از روزنامه نگاران آسیا قسمت ایران آن به تعداد ۵۰ نفراز کسانی بودند که من فکر می کردم روزنامه نویس نیستند و روزنامه نگارند و حس می کردم در کارشان متبحرند اما یکی از کسایی که این پرسشنامه را پر کردند مرحوم دکتر قندی بود.پرسشنامه سوال بسته نبود و آنچه که قندی مفصل نوشتند در کتابی است که الان چاپ دهم آن است من دنبال این نبودم که ببینم کی چه گفته به خاطر اینکه فکر کردم مشکل ایجاد می شود اما وقتی اکنون آن را نگاه می کنم می بینم این مرحوم یک روزنامه نگار بود نه یک روزنامه نویس٫
این مولف کتاب ایران در چهار کهکشان ارتباطی همچنین به خاص بودن استاد قندی از نظر ارتباطات غیر کلامی اشاره کرد:خیلی شیک پوش بود البته نه به معنی یک پز؛شیک پوشیدن اش یک هارمونی داشت و همیشه لبخند می زد.
وی به خاطرات توقیف روزنامه زند در زمان سردبیری قندی پرداخت: آنهایی که در حوزه تاریخ روزنامه نگاری معاصر کار می کنند می دانند که چرا روزنامه زند توقیف شد قندی بعد از آن توقیف به من گفت که مایل نبودم این شماره چاپ شود هرچقدر دلیل آوردم مدیر مسئول قبول نکرد چون می دانستم توقیف می شود و این یعنی بیکار شدن عده ای روزنامه نگار و خیلی اتفاق های دیگر.
محسنیان راد ادامه داد:من نگاه می کنم میبینم نسبتا از مرحوم قندی قدردانی خوبی می شود و کارهای خوبی انجام شد حتی برخی شرکت های تجاری همینطور صفحه اول همشهری از نام مرحوم قندی برای معرفی خودشان سپاسگزاری کرده اند.اما قبول کنید که اینها جواب نمیدهد چون مشکلات روزنامه نگار ما چیزهای دیگری است.اینها را ما باید وقتی که زنده هستند اذیت نکنیم ما روزنامه را نباید توقیف کنیم ما نباید روزنامه نگار را آزار دهیم باید بگذاریم وقتی که زنده هستند آنچه که در قرآن آمده است را انجام دهد.
دکتر محسنیان راد درادامه به درس ارتباطات در کشورهای اسلامی اشاره کرد و گفت:این واحد چند سالی است که راه افتاده است در واقع ما می خواهیم بدانیم که رسانه ها در این کشورها چگونه باید باشد؟وی افزود: خواهش می کنم سوره نساء آیه ۱۴۸ و آیه ۱۰سوره رعد را بخوانید در این دو آیه رازی نهفته است.می دانید که کار رسانه ها این است که صدا را به راه دورتر بفرستند برای جمعت بیشتر یعنی در واقع صدا را بلندتر می کند تا بیشتر شنیده شود.در این آیه گفته شده«خداوند دوست نمی دارد کسی که ناسزا صدا بلند کند مگر بر او ستم شده باشد.»حالا صدا بلند کردن را شما معادل مدیا قرار دهید و قرآن می گوید وقتی که ستم شد رسانه باید چکار کند. در آیه ۱۰ سوره رعد آمده است« خداوند چه شما بلند صحبت کنید چه آرام میشنود»پس مفهوم اش این است که آدمی که صدای بلند دارد برتری ندارد.به نظر من روزنامه نگار کشور اسلامی روزنامه نگاری است که با خشیت است یعنی نگران خدا و مردم است.
وی در پایان گفت:اما "مراقب باشید آقایان روزنامه نگار...جاهایی کاری نمی شود کرد فقط باید فریاد کشید...کار روزنامه نگار این است و این تخصص می خواهد کسی که در دبیرستان انشاء خوب می نویسد حتما روزنامه نگار خوبی نمی شود.ما یک روزنامه نگار خوب از دست دادیم انقدر به تیتر اش کاری نداشته باشیم آن تیتر نشان از قدرت خلاقیت اش بود اما او یک روزنامه نگار بود یک روزنامه نگار که رنج می برد.
دیدگاه تان را بنویسید