ادغام خوشه های کهکشانی، دلیلی برای احیای کهکشان های مرده!

کهکشان ها اغلب در خوشه هایی قرار دارند که اجرام منفعل بسیاری را شامل می شوند. این اجرام از گذشته دور، هیچ ستاره ای تشکیل نداده و مرده محسوب می شوند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، به نقل از sciencedaily، اکنون دانشمندان پی برده اند که این کهکشان های به اغما رفته گاهی اوقات می توانند به زندگی بازگردند تا ستاره های جدیدی در درون آنها تشکیل شود. نتایج بررسی های تیمی تحقیقاتی به رهبری آندرا استرئه از موسه Leiden و دیوید سوبرال از دانشگاه لیسبون، نشان داد که در صورت ادغام خوشه های کهکشانی، موجی شوک آور به کهکشان ها وارد شده و به آنها زندگی تازه ای می بخشد. پس از آن ستاره های جدیدی در کهکشان های مورد نظر متولد می شوند. خوشه های کهکشانی به شهر ها شبیه هستند جایی که هزارن کهکشان می توانند به صورت متراکم در کنار هم قرار بگیرند. میلیارد ها سال است که این خوشه ها با خوشه های همجوار خود ادغام می شوند تا یک ساختار جدید را به وجود آورند. این خصیصه آنها را نیز می توان با شهرهایی مقایسه کرد که سرعت رشد آن باعث می شود شهر های کوچک در همسایگی شان را نیز در خود ادغام کنند. انرژی فراوانی که در اثر برخورد این خوشه ها ایجاد می شود همچون سونامی خوشه ها را در می نوردد. تاکنون مشخص نشده بود که این سونامی تا چه حد می تواند روی کهکشان های موجود در خوشه ها تاثیر بگذارد. تیم تحقیقاتی بر روی این پروژه با بررسی یک خوشه کهکشانی به نام CIZA J2242.8+5301 که ۲٫۳ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد به این نتیجه رسیدند. برای انجام این بررسی از تلسکوپ های اسحاق نیوتن و ویلیام هرشل در کنار Subaru، CFHT و Keck در هاوایی استفاده شد. استروئه در این باره می گوید: بر خلاف تصور ما، کهکشان های موجود در خوشه CIZA J2242.8+5301 پس از ادغام به زندگی بازگشته و ستاره های جدیدی با سرعتی باور نکردنی در حال تولید هستند. برخورد خوشه های کهکشانی همچون قاشقی که یک لیوان قهوه را به هم می زند، گاز های کهکشانی را دچار تشویش می کند. در اثر این اتفاق ابر های متراکم و سردی از گاز شکل می گیرند که برای ایجاد ستاره حیاتی هستند. البته این موضوع هنوز مشاهده نشده است و اختر شناس ها باید خیلی خوش شانس باشند تا بتوانند یک خوشه کهکشانی را در حین ادغام و تولید ستاره شناسایی کنند. نتایج این آزمایش در نشریه Monthly Notices of the Royal Astronomical Society به چاپ رسیده است.

دیدگاه تان را بنویسید