چنگیز جلیلوند در گفت وگو با جی پلاس: فضای دوبله از ورود جوان ها استقبال نمی کند!

یکی از اساتید و پیشکسوتان هنر دوبله معتقد است، فضای این هنر در ایران حامی جوان ها و ورود تازه نفس ها نیست!

به گزارش خبرنگار فرهنگی جی پلاس، یکی از بهترین صداهای ماندگار در عرصه دوبله متعلق به "چنگیز جلیلوند" است و این دوبلور محبوب کشورمان علاوه بر صحبت به جای بازیگران معروفی چون " مارلون براندو"، " پل نیومن"، "بروس لی" و دیگر بازیگران مشهور جهانی، در عرصه بازیگری نیز به ایفای نقش پرداخت است. به گپ و گفتی کوتاه پیرامون ورود جوانان به عرصه دوبله با این هنرمند پیشکسوت نشسته ایم:

** فضای کنونی دوبله را در بحث ورود نیروهای جوان و تازه نفس را چگونه ارزیابی می کنید؟

متاسفانه فضای دوبله آنقدر بسته و محدود است که جوانان خوش صدا و با استعداد ما که تعدادشان زیاد هم است مجالی نمی یابند وارد واحد دوبلاژ شوند و یا به خاطر مسائل کوچک به بن بست می خورند و سرخورده از این حیطه کنار می کشند. به آنهایی که علاقه دارند باید کمک کرد و به آنهایی که مناسب این کار نیستند پیشنهاد داد که وارد فن و حرفه ای دیگر شوند.

** خودتان گامی در این زمینه برای جوانان برداشته اید؟

از روزی که به ایران برگشتم پی گیر کار جوانان هستم بلکه روزی روزگاری بتوانند جای ما را بگیرند و وارد حیطه دوبله شوند. کلاس هایی برای جوان ها و آموزش دوبله به آنها را برگزار می کنم که باز هم عده ای می گویند کار درستی نیست و اگر این جوان ها بخواهند وارد این رشته شوند دیگر جایی برای ما نمی ماند. به اعتقاد من، به اندازه کافی برای حضور تمامی دوستان فرصت هست و خوشبختانه اتفاقات خوبی را پیش رو داریم و امیدوارم که جوانان بتوانند جای ما سالخوردگان را بگیرند و ما هم بتوانیم این عزیزان را آموزش دهیم.

** در عرصه های دیگر هم معتقدید باید به جوان ها میدان داد؟

دقیقا. در زمانی که هنوز از ایران خارج نشده بودم به خوبی یاد دارم یکی از دغدغه های اصلی امام خمینی (س) توجه به امور جوانان بود و ایشان می فرمودند باید در امور و مسائل کشور به سمت جوان گرایی رفت، باید به مسائل جوانان رسیدگی کرد. در پی این فرمایش ما هم در ایران باید هوای جوان ها را بیشتر از اینها داشته باشیم. وقتی من با این نظریه مشغول کار شدم، دوست داشتم در همان رشته تخصصی خودم یعنی دوبلاژ شاهد حضور پر رنگ جوان ها باشم. البته با مخالفت هایی هم روبرو شدم و به خود من هم ایرادهایی گرفته می شد که اگر بخواهی جوان گرایی کنی، افرادی که مشغول کار هستند در چه شرایطی قرار می گیرند؟ جواب می دادم که اینها مشغول کار هستند ولی آنهایی هم که پشت در منتظرند، یک عده جوان و مشتاق یادگیری این فن و هنر هستند که باید دست آنها را بگیریم.

** با این تفاسیر جوان ها با موانع بزرگی بر سر راه ورود به دوبله خواهند داشت! و این در شرایطی است که دستمزدهای این رشته هم شاید جذابیتی برایشان نداشته باشد...

متاسفانه با قوانینی که گذاشته اند از جمله قوانین سن و سال، باید گفت جوان ها در دوبله حمایتی نمی شوند و دستمزدها نیز بسیار کم است. دستمزد یک دوبلر از دستمزد کارگری که در یک ساختمان کار می کند کمتر است و خیلی ها با اینکه می خواهند وارد این حرفه و هنر شوند، وقتی از وضع و اوضاع دستمزدها با خبر می شوند که حتی نمی توانند از پس زندگی روزمره خود برآیند، پشیمان می شوند. دستمزدها در دوبلاژ فاجعه است، در سینما هم عمدتا به این شکل است. سوپراستارها دستمزدهای بسیار بالایی می گیرند اما بقیه، دستمزدهای تقریبا کمی دریافت می کنند.

** با این حال تمایل جوان امروز برای ورود به دوبله را چگونه ارزیابی می کنید؟ با این وضع آنها چگونه می توانند پیشرفت کنند؟

اگر جوان هایی که وارد این کار می شوند همواره انگیزه بالایی داشته باشند، به طور مسلم پیشرفت می کنند. ما جوانان ما بسیار مستعد، باذوق، مسئولیت پذیر و متعهدی داریم. سال ها پیش جوان ها تا به این حد از دوبله استقبال نمی کردند ولی الان، جوان ها با دل و جان می خواهند وارد این عرصه شوند اما راهی برای وارد شدن پیدا نمی کنند.

** شما تجربه بازیگری هم دارید؛ چطور هنر دوبله را وارد بازیگری کرده اید؟

در بعضی کارهایم از تجربه هایی که در دوبله به دست آوردم، استفاده کردم. البته خیلی جدی به سراغ بازیگری نرفته ام ولی در همان کارهایی که انجام دادم سعی داشتم از تجربه های چهل، پنجاه ساله استفاده کنم. با توجه به دوره هایی که برای دوبله پشت سر گذاشته ام و فن بیان و بازی در جلوی دوربین و غیره را آموخته ام، دیگر نیازی نبود به کلاس های بازیگری بروم اما باز هم روی نقش های پیشنهادی مطالعه می کنم.