واقعیت این است که بر اساس آموزه های حوزه معرفتی؛ هیچ یک از دو جناح سیاسی از بالاترین سیاستمداران شان تا پایین ترین هوادارانشان، به تمامه به این دو اتهامات آلوده نیستند، گرچه نزدیک بودن برخی از هر دو سلیقه را به این آلودگی ها در باور و یا رفتار منکر نمی شویم.
پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران- حجت الاسلام هادی سروش در نوشتاری با عنوان «سخنی باهر دو جناح کشور: یکدیگر را تحمل و مراقب خطر سقوط اخلاقِ دینی باشیم» آورده است:
در کشوری زندگی می کنیم که علاقه مندان به نظام سیاسی ایران از دو گروه مهم سیاسی تشکیل شده بنام اصلاح طلب و اصولگرا، که هیچ کدامیک قابل حذف از نظام تفکرسیاسی جامعه ما نیست. گرچه ممکن است بر اساس بعضی از سیاست های ناهماهنگ و اشتباه، یکی از دو جریان در حالت ضعف و حتا ریزش هوادار قرار گیرد، مهم این است که امروز در حوزه معرفت دینی ،و نه سیاسی ویا اقتصادی؛
اصولگرایان، رقیبت را به «بی اعتنایی به ارزش ها» متهم می کنند که خروجی آن «بی دین پنداری» اصلاح طلبان بوده.
ودر مقابل اصلاح طلبان، آنان را به «تعصب و اقتدارگرایی و تعّدی در حقوق شهروندان» می شناسند.
واقعیت این است که بر اساس آموزه های حوزه معرفتی؛ هیچ یک از دو جناح سیاسی از بالاترین سیاستمداران شان تا پایین ترین هوادارانشان، به تمامه به این دو اتهامات آلوده نیستند، گرچه نزدیک بودن برخی از هر دو سلیقه را به این آلودگی ها در باور و یا رفتار منکر نمی شویم.
چرا که هر کدام از ما، برای پیدا کردن افراد «دیندار و عاشق اهل بیت (ع)» در میان اصلاح طلبان، لازم نیست خیلی زحمتی بکشیم، چراکه از سطح مرجعیت تا افراد متدین عادی در این تفکر حضور دارند .
همانطوریکه حضور افرادی در جمع اصولگرایان که به نظر مخالفشان واقعا احترام می گذارند و مسیر تعامل شان؛ ادب و انصاف بوده و قائل به رعایت حق الناس هستند، غیرقابل انکار است.
توجه به احادیث ذیل می تواند مارا در دعواهای سیاسی از «سقوط دینی» ایمن، و به «دیانت و عقلانیت» رهنمون سازد :
۱- ضرورت رعایت مرزهای دینی
در موضوعاتی که دین دارای حدودتعیین شده ای می باشد، رعایت آن حدود ضروری است. اما در مواردی که دین و شریعت ورود پیدا نکرده و یا اگر هم بیان نموده، بیانِ روشنی ارایه نشده، بر دینداران جامعه؛ رعایت احتیاط و خودداری، هیچ لزومی ندارد و در اینجا نمی توان کسی را متهم به «بی دینی» نمود.
امروز بسیاری ازموضوعات اقتصادی وسیاسی ماننداحزاب و انتخابات و رسانه و ارتباط با دولتها و انعقاد و یا پذیرش معاهده ها و... دستور مستقیم دینی نداریم و تفاوت نگاه ها، نمی تواند نشانه بی دینی یک اندیشه و جریان سیاسی شمرده شود .
رعایت مرزهای تعیین شده :
امام علی(ع):
خداوندحدودی تعیین نموده، ازآن تعدی نکنید و واجباتی را ضروری دانسته، پس به آن پابند باشید…*ان الله حد حدودا و لاتعتدوهاوفرض فرائض فلاتنقضوها.
عدم ضرورت رعایت پندارهای دینی در موضوعات مشخص نشده
امام علی (ع):
درمواردی که دین سکوت فرموده، خود را به سختی نیندازید.
«… و سکت عن اشیاء لم یسکت عنها نسیانا فلاتکلفوها رحمه من الله لکم فاقبلوها»
۲-درباره تعصب :
پیامبر خدا(ص) فرمود :
کسى که تعصّب بورزد یا برایش تعصّب ورزیده شود، حلقه ایمان را از گردن خویش باز کرده است.
*مَن تَعَصَّبَ أو تُعُصِّبَ لَهُ فقَد خَلَعَ رِبْقَ الإیمانِ مِن عُنُقِهِ .
۳-خطر اتهامِ بی دینی زدن
امام صادق(ع) فرمود:
چرا برخی از شما نسبت به مومن دیگری گمان منفی در دینداری او دارید! خوب در دین داری درجاتی است که برخی از مومنان درجه ای و دیگری در درجه دیگراست .
«مَا أَنْتُمْ وَ الْبَرَاءَهَ یَبْرَأُ بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْض…هِیَ الدَّرَجَاتُ».
۴- تخریب رو در رو
امام باقر (ع) :
طعنه و تخریب رو در رو عاقبت دنیوی اش بد مُردن بوده و سزاوار است روی سعادت را نبیند.
ما مِن إنسانٍ یَطعَنُ فی عَینِ مُؤمِنٍ إلّا ماتَ بِشَرِّ میتَهٍ…
۵-دین به عقل و امانت داری است نه فقط حفظ ظواهر
قال النبی (ص):
هنگامی که کسی را غالباً در حالت نماز یا روزه دیدید به او افتخار نکنید تا این که به چگونگی عقل او نظر کنید.
اذا رایتم الرجل کثیرالصلوه والصیام فلاتباهوا به حتی تنظروا کیف عقله.
