استاندار سیستان و بلوچستان ، گفت :برای نجات سرباز ربوده شده توسط تروریست ها در میرجاوه از ظرفیت های بومی و محلی استان و سران طوائف پاکستان استفاده می کنیم.
به گزارش جماران ، استاندار سیستان و بلوچستان با بیان اینکه شناسایی محل اختفای تروریست های حادثه میرجاوه به سرانجام رسیده است گفت: برای نجات سرباز ربوده شده توسط تروریست ها در میرجاوه از ظرفیت های بومی و محلی استان و سران طوائف پاکستان استفاده می کنیم.
علی اوسط هاشمی با بیان اینکه مواضع بزرگان و معتمدان طوایف علیه جریانات سوء و گروهک های معاند بر کسی پوشیده نیست، تاکید کرد: دوام ناامنی و نابسامانی در مرزها در این شرایط برای جمهوری اسلامی ایران قابل تحمل نخواهد بود بنابراین تمرکز مقامات پاکستانی به مرزهای مشترک باید مورد توجه دولتمردان و مقامات پاکستان قرار بگیرد .
هاشمی در ادامه تاکید کرد :از طرف دیگر قطعا عوامل نفوذی جمهوری اسلامی ایران در آن سوی مرزها توانایی نفوذ به درون گروهک ها را دارند که برای آن ها تهدید جدی خواهد بود.
آنها می دانند بعضا چهره های از جنس خودشان وجود دارند که می توانند آتش در درون آن ها بیندازند.
این مقام مسئول افزود: تلاش عوامل امنیتی، عملیاتی واطلاعاتی با کمک راه بلدهای بومی در راستای شناسایی و ردیابی محل اختفا در دست اقدام بوده و بخشی نیز به سرانجام رسیده و درحال پیگیری است.
استاندارسیستان وبلوچستان تاکید کرد: نکته مهم استفاده از ظرفیت اقوام برای ارتباط با سران طوایف آن سوی مرز و کمک گرفتن از آنها برای نجات سرباز ربوده شده است که این موضوع در حال پیگیری است.
وی در عین حال تصریح کرد: خود گروهک ها می دانند که اقتدار جمهوری اسلامی آن گونه است که بتواند مستقلا از عهده سرکوب شان برآید.
علی اوسط هاشمی درباره ورود به پاکستان برای تعقیب و سرکوب گروهک های تروریستی گفت: ورود به خاک پاکستان برای سرکوب و دستگیری و سرکوب گروهک های تروریستی اگر لازم باشد قطعا با هماهنگی با دولت پاکستان انجام خواهد کرد.
جمهوری اسلامی ایران ارتباط خود را با کشور پاکستان تحت الشعاع تحرک اشرار قرار نخواهد داد.
اما انتظار جدی از دولتمردان پاکستان است که اگر مواضع شان بر حسن همجواری وحفظ امنیت مرزها است، باید از مرزهای جمهوری اسلامی ایران در مقابل تحرکات تروریست ها صیانت کنند.
آخرین وضعیت سرباز ربوده شده ایرانی
جانشین فرمانده نیروی انتظامی در خصوص وضعیت سرباز مفقود شده مرزبانی گفت: براساس آخرین خبرهایی که داریم این سرباز فداکار پس از مجروح شدن به خاک پاکستان منتقل شده و اقدامات جدی ما در خصوص تعیین سرنوشت این سرباز فداکار ادامه دارد.
به گزارش جماران ، سردار " اسکندرمومنی" در حاشیه بازدید از نوار صفر مرزی در منطقه "میرجاوه" در جمع خبرنگاران گفت: این حادثه جنایتکارانه و ناجوانمردانه دشمنان، همکاران ما را مصمم تر در دفاع از تمامیت ارضی و دفاع از مردم این منطقه خواهد کرد و هدف از این اقدامات کور و بی ارزش ضربه زدن به مردم و جلوگیری از پیشرفت منطقه است.
جانشین فرمانده نیروی انتظامی افزود: از نظر نظامی ، تاکتیکی و عملیاتی این اقدام کوردلانه فاقد هرگونه ارزشی است و ما مقید به احترام به حق حاکمیت کشور همسایه هستیم.
این مقام ارشد انتظامی تصریح کرد: این اقدامات ناجوانمردانه ما را در دفاع از مردم منطقه و تمامیت ارضی مصمم تر می کند و هم اکنون آمادگی کامل در مرزها وجود دارد و امنیت کامل برقراراست.
جانشین نیروی انتظامی افزود: ما در مجموعه نیروی انتظامی بخشی از رایزنی های دیپلماسی را انجام داده ایم و مرزبانان ما اعتراض رسمی خود را اعلام کرده و از طرف دیگر دستگاه دیپلماسی کشور در حال پیگیری موضوع است.
وی تصریح کرد: ما انتظار داریم که دولت پاکستان در آن سوی مرزها به وظایف خود عمل کند تا دیگر شاهد این گونه حوادث در آینده نباشیم.
این مقام ارشد انتظامی در خصوص وضعیت سرباز مفقود شده مرزبانی گفت: براساس آخرین خبرهایی که داریم این سرباز فداکار پس از مجروح شدن به خاک پاکستان منتقل شده و اقدامات جدی ما در خصوص تعیین سرنوشت این سرباز فداکار ادامه دارد.
بنابراعلام پایگاه خبری پلیس، سردار مومنی گفت: ما از آخرین امکانات پیشرفته در مرزها برای برقراری امنیت استفاده می کنیم و امیدواریم منابع لازم در خصوص این طرح در اختیار قرار گیرد تا انسداد مرزها به طور کامل به انجام برسد.
وی خاطر نشان کرد: ما وقتی به ملاقات خانواده این شهیدان عزیز می رویم آنها به ما روحیه می دهند و می گویند ما آماده هستیم تا فرزندان دیگر خود را هم برای دفاع از انقلاب و اسلام تقدیم کنیم و این اقدام آنها ما را در دفاع از مرزها مصمم تر می کند.
روایتی تلخ از سرباز مجروح میرجاوه
همسر شهید پودینه می‌گوید: کاش درکنار ٣ دخترم یک پسر داشتم که آن را هم فدای ایران می‌کردم
به گزارش جماران به نقل از شهروند، ساعات اولیه چهارشنبه‌شب هفته گذشته، باز هم خبری از استان سیستان و بلوچستان منتشر شد که خیلی از ایرانی‌ها را درغم و بهت فرو برد؛ شهادت ٩ نفر از سربازان و نیروهای کادری مرزبانی در درگیری با اشرار مسلح و درمرز میرجاوه.
ستوان‌سوم «علی پودینه» از زاهدان، ستوان سوم «محسن دایی‌زاده» از کرمان و «حمیدرضا جهان‌تیغ» شهدای کادر مرزبانی بودند و درکنار آنها شش نیروی وظیفه به نام‌های «معین بیانی» اعزامی از بردسکن خراسان‌رضوی، «مهدی امینی» اعزامی از سبزوار، «صادق خدادادی» ازسرخس، «حسین طاهریان» ازکاشمر در خراسان‌رضوی، «حجت کاظمی» و «امیرمحمد مکاری» هم به شهادت رسیدند که پیکر ٦نفر از این سربازان ساکن استان خراسان‌رضوی و شمالی صبح جمعه و درمیان استقبال نیروهای نظامی و مردم وارد مشهد شد.
این نخستین‌بار نیست که مرزبانی ایران در مرز با پاکستان دچار چنین حادثه‌ای می‌شوند، پیش از این هم تعدادی از سربازان وظیفه و نیروهای نظامی جان خود را در دفاع از مرزهای کشور از دست دادند. ستوان پودینه که ظهر جمعه و پس ازمراسم نمازجمعه زاهدان روی دست‌های مردم این شهر تشییع شد و درخاک آرام گرفت، بارها با همسر خود از سختی‌های این شغل و آرزوی شهادت‌اش سخن گفت. پودینه متولد سال ۶۸ بود و سه دختر به نام‌های «پریا»، «پرنیا»، و «پری‌ماه» داشت که حالا مسئولیت تربیت و بزرگ‌کردن آنها بر دوش همسرش؛ «فاطمه پودینه» است.
ساعتی پس از تشییع شهید پودینه، همسرش از تلخی این حادثه برای خود و سه دخترش و درکنار این غم، رضایت قلبی‌اش از شهادت علی می‌گوید. «فاطمه پودینه» درباره روز حادثه و نحوه اطلاع از شهادت شوهرش می‌گوید: «من روز چهارشنبه تا ساعت ۱۰ صبح با همسرم در ارتباط بودم و پیام می‌‌دادیم. به من گفته بود که برمی‌گردد ولی عصر هرچقدر زنگ زدم، در دسترس نبود و من گفتم که تو راه است و ان‌شاء‌الله می‌آید. تا اینکه ساعات اولیه شب همکار علی با برادر شوهرم تماس گرفت و پرسید که علی کجاست؟ از علی چه خبری دارید، چرا گوشی‌اش را جواب نمی‌دهد؟ مگر شما خبر ندارید در میرجاوه درگیری شده است؟»
لحظاتی پس از این تماس، خانواده پودینه با امید زنده‌بودن فرزند ۲۸ساله‌شان، با دیگر همکاران تماس می‌گیرند و بیمارستان‌های زاهدان را یکی پس از دیگری به امید پیداکردن علی پودینه می‌گردند؛ درحالی که جسم او و هم‌رزمانش در پزشکی قانونی این شهر آرام گرفته بود.
فاطمه پودینه ازشرایط بد سه فرزندش دراین ٢روزه می‌گوید: «پریا ٦سال دارد و دایم می‌گوید که پدر من را زیرخاک نگذارید، روی بابای من خاک نریزید... او بیشتر ازهمه ما عذاب می‌کشد. پرنیا هم ۴سال دارد و دایم چادر نمازش را می‌پوشد و سجاده پهن می‌کند، چون می‌داند پدرش از این کار او خوشحال می‌شد و هی می‌گوید؛ بابا باید بیاید و برای من هدیه بیاورد. پری‌ماه هم که یک‌سال بیشتر ندارد و فعلا نمی‌داند که چه بر سر ما آمده است.» از دست‌دادن همسری جوان، پدری برای سه دختر و همچنین سرپرستی برای خانواده پدری، خانواده و شهری در استان سیستان‌وبلوچستان را در غم فرو برده است. دراین شرایط چه چیزی به این خانواده آرامش می‌دهد؟ و آنها چگونه با این غم کنار می‌آیند؟ «علی همیشه می‌گفت: هرکسی که خال گردن دارد، مردن دارد.
من افتخار می‌کنم که همسرم با این همه افتخار، عزت و آبرو زیر خاک رفت. شوهر من همیشه آرزوی شهادت داشت و می‌گفت؛ شهادت نصیب کسی نمی‌شود. الان حسرت من این است که ای کاش یک پسر هم از شوهرم داشتم که آن را هم در راه خدا، اسلام و ایرانم می‌دادم.»
خانم پودینه از پایبندی همسرش به احکام دینی و شئونات اسلامی می‌گوید و اینکه در آخرین مرخصی‌اش با هم درباره شهادت هم حرف زده بودند: «مرخصی آخر، من پرسیدم که علی چقدر فکر می‌کنی که وارد بهشت شوی؟ گفت: من اطمینان دارم، چون سه تا دختر و سه تا خواهر دارم. گفتم این دلیل نمی‌شود علی و او هم جواب داد: چرا همین دلیل است، سه تا از درهای بهشت ازطرف خواهرانم و سه تای دیگر هم ازطرف دخترانم باز می‌شود، آن‌قدر هم گناه و اشتباه نکردم و اگر جایی خطا کردم، توبه را فراموش نکردم.»
همسرعلی پودینه بعد از محرومیت خانواده‌های نظامی و همچنین وضع نامساعد علی و همکارانش هنگام خدمت هم می‌گوید: «هروقت مرخصی علی تمام می‌شد، من برایش غذا کنار می‌گذاشتم. آن‌جا شرایط خوبی نداشتند و حتی معده علی کوچک شده بود و در خانه هم خیلی کم غذا می‌خورد. پرسنل نیروی انتظامی واقعا شرایط خوبی نداشتند. همه اینها گذشت و علی من؛ علی فاطمه به آنچه استحقاقش را داشت، رسید. علی می‌دانست که می‌رود و من هم سه تا پری برای او آوردم. علی سه تا پری برای من به یادگار گذاشته است.»
ستوان پودینه متولد اول فروردین سال ۶۸ بود و یکی از خاطرات خوبی که برای خانواده خود به جای گذاشته، همین جشن تولد او درکنار همسر و سه دخترش است؛ جشنی که حالا برای بازماندگان تبدیل به یک عکس و خاطره‌ای ماندگار از روزهای خوشی شده است.
در کنار شهادت سه تن از پرسنل مرزبانی در این حادثه، شش تن از سربازان وظیفه هم جان خود را از دست دادند و دو سرباز در بیمارستان خاتم‌الانبیای زاهدان بستری شده‌اند.
«داود باشتنی» یکی از بازماندگان این حادثه است. او متولد روستای باشتن در نزدیکی سبزوار از استان خراسان رضوی است و در سخنان کوتاهی درباره شرایط جسمی خود می‌گوید: «من بازویم تیر خورده و الان خدا را شکر حال خوبی دارم.» باشتنی درباره شب حادثه و چگونگی این اتفاق هم می‌گوید: «زمانی که مورد حمله قرار گرفتیم تنها توانستم پشت درخت‌ها مخفی شوم. دیدم که به بچه‌ها تیر خلاصی می‌زدند و یکی از سربازان را هم که حالت بهتری داشت با خودشان بردند.»
دو نیروی نظامی شبانه‌روز در کنار تخت باشتنی حضور دارند تا امنیت او را در این شرایط کنترل کنند. او هم توضیح بیشتر درباره این ماجرا را به صلاح نمی‌داند.
استاندار سیستان و بلوچستان: به پاکستان گفتیم که صبر ملت ایران حدی دارد
بر اساس اخبار منتشره و سخنان مقامات نظامی، محل اقامت اعضای گروهک تروریستی «جیش‌العدل» که مسئولیت این حادثه را برعهده گرفته خاک پاکستان است. مقامات نظامی و امنیتی ایران می‌گویند که اعضای این گروهک پس از انجام چنین عملیات تروریستی، به راحتی از مرز خارج شده و در کشور پاکستان مخفی می‌شوند و همین موضوع اعتراض زیادی از سوی مردم و مقامات را نسبت به کشور پاکستان برانگیخته است.
«علی‌اوسط هاشمی»، استاندار سیستان‌و بلوچستان که از سربازان مجروح این حادثه عیادت کرده، درباره شرایط آنها می‌گوید: «دو نفر مجروح داریم و یک نفر هم به احتمال زیاد به اسارت برده شده است. حال یکی از مجروحان کاملا خوب است و دیگری هم از دو ناحیه مورد عمل جراحی قرار گرفته و پزشکان گفتند که حالش خوب است. من وقتی رفتم بالای سر این سرباز عزیز که مورد جراحی قرار گرفته بود، به راحتی شروع به نوشتن کرد؛ متن نوشته دوخطی هم در ارتباط با دعا برای بیماران اطرافش و همچنین تشکر از حضور مسئولان بود.»
هاشمی با اشاره به احضار و هشدار جدی‌اش به سرکنسول پاکستان، می‌گوید: «به هرحال اتفاق ناگواری بود که بخش عمده آن به آلوده شدن خاک پاکستان به اشرار برمی‌گردد. دوام این رفتارها در خاک پاکستان علیه ایران می‌تواند تهدید‌کننده باشد. آنها باید به این جریان‌ها توجه داشته باشند و بدانند که آنها یارگیری می‌کنند و ممکن است از نیروهای بومی آن‌جا هم نیرو بگیرند و این می‌تواند برای امنیت دو کشور مشکل‌ساز شود.
برای مردم و کشور ما هم تحمل این هجوم‌های وحشیانه که از آن منطقه می‌آید همیشه موضع صبر نخواهد بود و این را به مقامات پاکستان اعلام کردیم. این یک بحث کاملا منطقی است. نکته بسیار مهمتر واکنش بزرگان طوایف این استان است که حرکات این افراد را به هیچ‌وجه برنمی‌تابند و می‌گویند که این افراد هیچ ارتباطی با اقوام و طوایف ایرانی و بلوچ ندارند. این نشان می‌دهد که این گروه‌ها تابعیت از کشورهای دیگر دارند ولی سعی می‌کنند خود را به طوایف منطقه نسبت دهند.»
کپی شد
