به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، آیتالله محمدییزدی از شاگردان امام خمینی در آستانه سالگرد بزرگداشت امام راحل در دیدار مسئولان و مدیران مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در قم پیرامون شخصیت حضرت امام اظهار داشت: امام دارای ابعاد مختلف فردی، اجتماعی، علمی و ... بود که در همه آنها نه تنها در اوج بود، که هیچ نقصی نداشت. امام در نجف هم مورد احترام عربها بود و هم غیر عربها، ایشان شخصیت ممتازی بود.
وی افزود: امام به لحاظ علمی دقتهایی داشت که در افراد دیگر سراغ نداریم، مثلاً بحث از «حدیث رفع» که هم در اصول و هم در فقه مطرح کردند و با مقایسه آن با نظرات دیگران دقتهای امام خود را نشان می دهد.
آیت الله محمدی یزدی در ادامه گفت: از نظر اجتماعی هم ویژگی امام این بود که به افراد احترام می گذاشت به گونهای که وقتی در مسیر حرکت به سمت محل درس یا رفتن برای حرم، کسانی از ایشان سؤال می کردند، توقف می کردند و با احترام جواب می دادند. امام به طلاب علوم دینی علاقه داشت. در مقطعی از طرف دفتر امام از طلبه ها امتحان گرفته می شد بنده هم جزو ممتحنین بودم چون به شکل های مختلف ساده، متوسط و سختگیرانه می شود امتحان گرفت. من قبل از انجام کار خدمتشان رسیدم و عرض کردم چطور امتحان بگیرم؟ امام فرمودند: شما به میزان فهم آنها کاری نداشته باشید دنبال این باشید که آیا مشغول به تحصیل هستند یا خیر همین که احراز کردید طلبه ای مشغول تحصیل است کافی است. یعنی با توجه به تفاوت افراد در استعداد همین که طلبه ای مشغول به تحصیل باشد باید به او شهریه داد.
وی خاطرنشان ساخت: احترام ایشان به مردم عادی هم جلوه هایی داشت از جمله وقتی به حرم مشرف می شدند مثل زیارت حضرت اباعبدالله(ع) در اوقات شلوغی و ازدحام اجازه نمی دادند برایشان راه باز کنند و مردم را در مضیقه قرار دهند بلکه مانند مردم عادی در ازدحام ایام زیارتی به حرم رفت و آمد می کردند. از دقت های امام این بود که سخنرانی خود در مناسبت ها را به خلاف پیش بینی ساواک ایراد می کرد مثلاً یکی دو روز قبل از آن مناسبت سخنرانی می کرد. ایشان به مناسبت پانزده خرداد سخنرانی کردند چون آن نوار سخنرانی باید زود به داخل ایران می رسید و تکثیر میشد آقای دعایی به بنده گفتند این وظیفه را شما انجام دهید. بنده به خاطر مسائلی که از اذیتهای ساواک شنیده بودم کمی نگران بودم لذا خدمت امام رسیدم و قضیه را گفتم، امام فرمودند: به هر حال طلبه باید برای مردم مفید باشد. همین جمله امام برایم مایه دلگرمی شد و با نوار سخنرانی به ایران آمدم و گرچه گیر افتادم و مشکلاتی به وجود آمد ولی به خیر گذشت.
این شاگرد امام خمینی در ادامه گفت: امام به لحاظ اخلاقی هیچ توجهی به میزان اقبال دیگران به خودشان نمی کردند و در قید این نبود که نماز جماعت شان شلوغ باشد یا تعداد کمی باشند. مسئله نظم در زندگی امام بسیار مهم بود هم از حیث رفت و آمد و هم از حیث کارهای دفتر. مثلاً گردش کار استفتائات در دفتر بسیار منظم و دقیق انجام می شد و به دست افراد می رسید. امام دو ساعت و نیم پس از غروب به بیرونی تشریف می آوردند و نیم ساعت می نشستند و پس از آن به سمت حرم حرکت می کردند و در حرم زیارت امین الله یا زیارت جامعه و دو رکعت نماز می خواندند و برمی گشتند این برنامه هر شب شان بود. حتی یک شب مسئولین ارشد حکومت عراق مراجعه کردند ولی در برنامه امام تغییری به وجود نیامد و مجبور شدند بنشینند تا امام بیایند.
وی در پایان گفت: مناسب است درباره مرحوم حاج آقا مصطفی هم کلمه ای عرض کنم. آن مرحوم هم شخصیت برجسته ای بود و خیلی از صفات انسانی والایی برخوردار بود و روحیه عبادی بالایی داشت. مثلاً یک بار با ماشین برای زیارت کربلا می رفتیم، حاج آقا مصطفی از همان اول شروع کرد به نماز نشسته خواندن در حالی که صندلی های ماشین چوبی و زیاد نشستن روی آن موجب اذیت می شد اما ایشان مشغول نمازهای مستحبی آن شب شد. آن بزرگوار از این روحیه هم برخوردار بود که وقتی مشکلاتی را نزدشان مطرح می کردیم اقدام به حل آنها می کرد.