بعد از دوره کرونا، قبح تقلب ریخته شد و بسیاری از جوانان و نوجوانان می توانند به راحتی در فضای مجازی بروند و بعضی از آنها، اعتیاد به فضای مجازی پیدا کرده اند. اینها مباحث مهمی است و ضرورت حضور تیم سلامت روان را در مراکز تحصیلی تائید می کند.
یک استاد دانشگاه گفت: گذشت داشتن صادق و وفادار بودن، تلاش کردن، آینده نگری، ناامید نشدن، هدف داشتن، کار با ابزار، کار با کامپیوتر، در فضای مجازی رفتن، ، بهره گیری از ابهینه مصرف کردن، مشورت کردن و همفکری دادن از مهارتهایی است که باید آموزش داده شود. ولی دلم می سوزد که ما در خیلی از مدارسمان، فقط رفتارهای آمیخته با هیجان خشم، غم و نفرت و مرگ بر این کشور و آن کشور، آموزش می دهیم.
به گزارش جماران، دکتر احمد علی نوربالا، عضو هیات علمی و دانشیار گروه روانپزشکی که در سیزدهمین همایش علمی سالانه «سلامت روان و رسانه» با عنوان «سلامت روان درمدرسه و دانشگاه» سخن می گفت، اظهارداشت: معلمی خوب است که کودک و نوجوان را دوست داشته باشد. این مهم ترین اصل است. هر چند که دوست داشتن هم طبقه بندی دارد.مساله دیگر این است که آموزگار باید الگو باشد و بداند در دوران مدرسه و راهنمایی، دبیرستان و دانشگاه، افراد چه مراحلی را در دوران رشد خود طی می کند و بتواند در بحرانها او را مدیریت، کمک و هدایت کند. باید بفهمد اگر فردی مشکل تمرکز، بی قراری و هوش دارد، او را شناسایی و به مرجع صلاحیت دار هدایت کند.
وی ضمن اشاره به به ویژگی های سلامت روان، ادامه داد: فرد باید بتواند تنشهای روزانه را مدیریت کند، کار مفید و ثمربخش انجام دهد و با جامعه خود مشارکت داشته باشد. این تعریف جامعی از سلامت روان است.
این عضو هیات علمی و دانشیار گروه روانپزشکی ضمن تشریح دیدگاه ها درباره سلامت روان در دیدگاه اسلامی، به خصوصیات و روحیات افراد در سنین نوجوانی و جوانی پرداخت و اظهارداشت: بین 9 تا24 سالگی، باید در کنار آگاهی هایی که در مدارس داده می شود ، مهارتهایی به افراد یادداده شود. مهارت درست لباس پوشیدن، درست راه رفتن، خوب راه رفتن، حرف خوب زدن، خوب حرف زدن، منظم بودن، شعرخواندن، نقاشی کردن، نوشتن، دکلمه و برنامه خواندن، بهداشت، کار تیمی، مهارت انتقاد کردن، جرات ورزی و تمرین شجاعت، تشخیص درست از نادرست، درست غذا خوردن، سعی در خوش خط بودن، گره زدن، کار با قیچی و برش زدن، شستن اشیا، مدیریت زمان، مهارت کنترل خشم، انتقاد پذیری ، تحمل حرف مخالف، تشخیص دوست خوب، بازی کردن، پژوهش و تحقیق، غذاپختن، کار با سوزن، تشکر، خوب تفکر داشتن، خوب توجه کردن، تفکر خوب داشتن، دوست خوب پیدا کردن، نگهداری دوست خوب، نگهداری لوازم ، رازداربودن، برنامه ریزی کردن را از جمله این مهارتها عنوان کرد.
وی ادامه داد: گذشت داشتن و صبور بودن، حل مساله، نگهداری گل و گیاه، دقت به پیرامون، صادق و وفادار بودن، تلاش کردن، نوشتن، آینده نگری، ناامید نشدن، هدف داشتن، کار با ابزار، کار با کامپیوتر، در فضای مجازی رفتن، مصرف بهینه کردن، بهره گیری از اشیاء، مشورت کردن و مشورت و همفکری دادن و دیگر مهارتها، جزء مهارتهایی است که باید آموزش داده شود اما دلم می سوزد از اینکه ما به جای این مهارتها، در خیلی از مدارسمان، فقط رفتارهای آمیخته با هیجان خشم، غم و نفرت و مرگ بر این کشور و آن کشور، آموزش می دهیم.
این استاد دانشگاه به ویژگی های روانشناختی دوران دانشجویی اشاره کرد و آزاداندیشی و نوع دوستی را اولین ویژگیهای این دوران دانست و گفت: آرمان خواهی، استقلال خواهی، عدالت طلبی، ظلم ستیزی، اصلاح گری و اعتراض به وضع موجود، روحیه نقادی ، دوری از منفعت طلبی شخصی و شجاعت و رک گویی را نیز از دیگر خصوصیات این دوره سنی است. اینها فرصتهای بزرگی برای جامعه ایجاد می کنند.
نوربالا با بیان اینکه آموزش و پرورش باید در هر منطقه یک تیم سلامت روان داشته باشد، گفت: خشم و خشونت از موضوعات پرحادثه و پرضایعه کشور ما است که روند صعودی دارد. ما در سطح جامعه، مهارتهای ارتباطی پایینی داریم که باید در دوره آموزش فراگرفته شوند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه دوره کرونا، که آموزشها مجازی بود و آفتهایی به بار آمد، اظهارداشت: بعد از دوره کرونا، قبح تقلب ریخته شد و بسیاری از جوانان و نوجوانان می توانند به راحتی در فضای مجازی بروند و بعضی از آنها، اعتیاد به فضای مجازی پیدا کرده اند. اینها مباحث مهمی است و ضرورت حضور تیم سلامت روان را در مراکز تحصیلی تائید می کند.
نوربالا با بیان اینکه محیط دانشگاه را باید متفاوت از مدرسه دید، توضیح داد: باید تا آنجا که ممکن است از برخورد تند و امنیتی کردن فضای دانشجویی اجتناب کرد. اینکه تصور شود با کمیته انضباطی و امنیتی کرد، فضا بهتر می شود ، درست نیست و این اقدام سلامت روان جامعه را تهدید می کند. علاوه بر اینها، باید میهن پرستی و حب وطن را به جامعه برگرداند. یکی از علل مهاجرت ها و خودکشی ها ، گرفتن حب وطن بوده است. این نیروی محرک قوی برای امید آفرینی و پیشرفت کشور است.
وی در عین حال، با تاکید بر اینکه از سلامت روان در سطح جهان مورد غفلت شده است، اضافه کرد: نظام سلامت ما به این مسائل توجهی ندارد. در نظام تامین کننده سلامت ما، تنها یک اداره کل برای این سلامت روان وجود دارد.
