پایگاه خبری جماران: این ویدئو را دیروز عصر آقای مهندس ملاجعفری که چند دوره در مجلس رییس دفترم بود فرستاد.
همت و عزمش در پرستاری از مادر را که در آموزه های دینی و فرهنگی ما جایگاه والایی دارد، ستودم و بر همت والای فرزندانی که خیر در دنیا و آخرت را در خدمت شایسته و خالصانه به پدر مادر می دانند، درود می فرستم.
این ویدئو بهانه ای شد برای نوشتن این سطور:
- در سفر اخیر به یزد وقتی برای عرض تسلیت درگذشت مادر یکی از همکلاسیهای دوران دبیرستان رسولیان به منزلشان رفتم، دوستم گفت: برادر کوچکترش وقتی بعد از عمل جراحی مادر در ۲۰ سال قبل مشخص شده تا آخر عمر فلج و زمین گیر است، از همان روز کار را رها کرده، از ازدواج منصرف شده و طی مدت بیست سال شبانه روز پرستاری از مادر را برعهده گرفته است و آنقدر خوب و عاشقانه و با رعایت موازین بهداشتی از مادر پرستاری کرده که در این ۲۰ سال مادر آرمیده بر تخت مبتلا به زخم بستر نشده است.
- مورد تحسین برانگیز دیگر را هنگام مواجهه با عمه همسر مرحومه ام که به تازگی داماد از دست داده از زبان ایشان شنیدم که گفت: وقتی همسرم از دنیا رفت، محمدحسین، نوه ام که نوجوانی دانش آموز بود و اکنون مهندس کامپیوتر است برای اینکه من تنها نمانم ازخانه پدر مادر به منزل ما کوچ کرد و ۲۵ سال مداوم همدمی و پرستاری من را عهده دار شد.
هم حظ کردم و هم غبطه خوردم.
حظ از آن جهت که رضا و مجید و محمد حسین و امثال اینها...چه آسان راه رستگاری و تقرب به بارگاه الهی و آرامش روح را البته باتحمل مشقات و گذشت از به ظاهر عیش و کیف و فرصتهای دنیوی به دست آورده اند.
وغبطه برحال خویش که متناسب با مقام وجایگاه مادر نتوانسته ام خدمتی درخور انجام دهم.
- باخود می اندیشم توصیه یک ساعت تفکر دراسلام و برتر دانستن آن از هفتاد سال عبادت ،چه حکمتی دارد؟ چرا این همه مومنین اذکار و اوراد ماثوره را درشبانه روز با صدق نیت، لقله لسان خویش می سازند، اما جامعه در از دست دادن فضیلتها و اخلاق سیرقهقرایی را طی می کند، علت چیست؟ شاید یکی از دلایل مهم عدم توجه به معانی دعاها و فلسفه عبادات باشد. در هر صورت:
- نوروز فرصت مغتنمی است تا با سیر در آیات و احادیث و ادبیات فاخر و اشعاری از شاعران نامدار چونان حافظ، شهریار، فریدون مشیری، پروین اعتصامی، ایرج میرزا و...که در وصف مادر و تبیین جایگاه وی بیان نموده اند، عمل خویش را با معیارهای مطرح شده بسنجیم و اگر متناسب باجایگاه عظیم والدین، انجام وظیفه نکرده ایم، در رفتارمان تجدید نظر نماییم چرا که اسبابی نقدتر و سهل الوصول تر در تحقق بخشیدن به این فراز از دعای تحویل سال که:حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ نمی توانیم پیدا کنیم تا خداوند به برکت خدمت به آنها، طبیعت وجود ما را به نیکوترین طبیعت‌ها تبدیل نماید و این تغییر باطنی ما را همسو با دگرگونی ظاهری طبیعت، در مسیر شکوفایی و بالندگی قرار دهد.
- برای مادران و پدران آسمانی شده، بهترین خیرات: صدقه، دعا، اهتمام به امور خیر و خصوصا عمل صالح است تا هم یاد و ذکر خیرشان به واسطه این اقدامات جاودانه بماند و هم روحشان شاد گردد.
"ازخدا جوییم توفیق عمل"
محمدرضا تابش - چهارم فروردین ماه ۱۴۰۱
