حال مردم غیزانیه خوب نیست

پایگاه خبری جماران، سعید گیتی آرا: تا همین چند روز پیش شاید اگر کسی می گفت که نام «غیزانیه» را تابه حال نشنیده است، جای هیچ تعجبی نداشت. اما این روزها دیگر کمتر کسی پیدا می شود که این نام را در کنار دو واژه «بی آبی» و «اعتراض» نشنیده باشد.

این یک ادعا نیست، بلکه بنابر آنچه آمارهای گوگل ترندز در نمودار بالا نشان می دهد، جست و جوی واژه «غیزانیه» در روزهای اخیر بسیار مورد توجه کاربران اینترنت قرار گرفته است.

غیزانیه کجاست؟

بخش غیزانیه در ۳۰ کیلومتری شهر اهواز، محل استقرار بزرگ‌ترین شرکت‌های نفتی کشور واقع شده است که با وجود داشتن ۶۰۰ حلقه چاه نفت، همچنان از محرومیت رنج می‌برد. بنابر برخی شواهد، روستاهای آن نه تنها از امکانات آب آشامیدنی و گاز  محروم هستند، بلکه حتی تلفن همراه نیز در آن منطقه به خوبی آنتن نمی دهد. این در حالی است که طبق سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیتی بالغ بر 25 هزار نفر در آنجا زندگی می کنند.

طرح آبرسانی به غیزانیه در سال 83 کلید خورد و به موجبش آب آشامیدنی به آنجا آورده شد، اما هنوز چندماهی نگذشته بود که به دلیل ترکیدگی لوله ها، مشکل بی آبی به غیزانیه بازگشت و این بار نیز به علت جابه جایی دولت و متعاقبش تغییر استاندار، این مشکل به حال خود رها شد. دولت محمود احمدی نژاد نیز که آن زمان با حمایت قاطبه اصولگرایان روی کار آمده بود، اقدامی برای حل مشکل این بخش از شهرستان اهواز نکرد. این در حالی بود که رئیس دولت های نهم و دهم با سفرهای استانی خود همواره شعار «حمایت از محرومین» سر می داد.

لزوم تشکیل یک ستاد برای رسیدگی فوری به مشکلات غیزانیه از سوی رئیس جمهور

امروز «بی آبی» غیزانیه در حالی همانند پتکی بر سر دولت روحانی کوبیده می شود که از آغاز دولت او تاکنون، 1739 کیلومتر لوله در قالب خط انتقال و شبکه توزیع در خوزستان اجرا شده است. این در حالی است که در طول 8سال دولت اصولگرایان، این مشکل دست نخورده باقی مانده بود و رسانه ها نیز هیچ توجهی به آن نشان نمی دادند. در پی بازدید استاندار خوزستان از غیزانیه در سال 95 بود که طرح جدید آبرسانی به آن منطقه در دستور کار قرار گرفت. ولی همانطور که استاندار خوزستان مهرماه پارسال گفته بود، این طرح به دلیل تغییر در نرخ ارز جهت تامین لوله ها به صورتی ناقص به اجرا درآمد. مردم بومی غیزانیه اما روایت دیگری از ماجرا دارند. به گفته اغلب آنها، فقدان مدیریت مناسب و عدم توافق پیمانکاران با مالکان زمین هایی که قرار است خط لوله از آنها رد شود، دلایل اصلی به نتیجه نرسیدن طرح آبرسانی است.  

با اینکه به گفته مسئولین، تاکنون 12 کیلومتر از 23 کیلومتر خط لوله ای که قرار است آب آشامیدنی را به غیزانیه بیاورد، اجرا شده است. ولی به نظر می رسد که این مساله عزم جدی تری برای حل شدن بطلبد. در همین رابطه، برخی کارشناسان معتقدند که تشکیل یک ستاد برای رسیدگی فوری به مشکلات غیزانیه از سوی رئیس جمهور می تواند در حل مشکلات این منطقه راهگشا باشد. منطقه ای که بیش از 80 روستای آن هنوز آب، گاز، جاده، اینترنت، مدرسه و بهداشت مناسبی ندارند.

حال مردم غیزانیه خوب نیست

در روزهای اخیر اعتراض جمعی از مردم غیزانیه نسبت به نبود آب آشامیدنی، بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت. اغلب کاربران با انتقاد از وضع تاسف بار این منطقه خواستار توضیح مسئولین امر شده اند.

آنها روز شنبه سوم خردادماه در اعتراض به قطع آب آشامیدنی، جاده اهواز-رامهرمز را بستند. اقدامی که منجر به بروز برخی درگیری ها نیز شد. پس از آن، ویدئوها و تصاویر زخمی شدن برخی معترضین در فضای مجازی منتشر شد که واکنش های زیادی برانگیخت. هرچند پلیس اعلام کرد برای پراکنده کردن معترضان از «گلوله های پلاستیکی» استفاده کرده، ولی این موضوع همچنان مورد بحث و توجه کاربران فضای مجازی و همچنین فعالان سیاسی قرار گرفت. نحوه مواجهه با معترضان به «بی آبی در غیزانیه» حتی صدای موافقان همیشگی برخورد پلیس با تجمعات را نیز درآورد. به نحوی که علی خضریان نماینده اصولگرای مجلس یازدهم در توئیتی از وزیر کشور خواست با عزل آنهایی که او مدیران کم کار و متخلف خوانده، جبران مافات نماید.

فارغ از همه این مسائل آنچه اهمیت پیدا می کند این است که امروز حال مردم غیزانیه به عنوان بخشی از خاک ایران خوب نیست. زیرا در منطقه ای که آنها زندگی می کنند نه تنها دسترسی به آب و امکانات بهداشتی بسیار دشوار است، بلکه مردم از نعمت داشتن گاز نیز محروم هستند. این ماجرا زمانی دردناک تر از گذشته می شود که بدانیم آن منطقه روی منابع سرشاری از نفت و گاز قرار دارد.

با دستور امروز رییس جمهور  برای رسیدگی فوری و حل مشکل آب آشامیدنی در برخی مناطق اهواز​ می توان امیدوار بود که سرانجام این مشکل در آینده ای نزدیک حل شود. {در اینجا بخوانید}.