داریوش علیزاده روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه 'اورمو عاشیق مکتبی/مکتب عاشیقی ارومیه/' در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور با شماره 165 به ثبت رسیده است، افزود: متن اصلی قصه های این مکتب یا اقتباس از آنها قابلیت تبدیل به سریال، فیلم سینمایی، فیلم کوتاه و پویانمایی را دارد.
وی با اشاره به اینکه تاریخ خلق قصه های راه ابریشم به درستی معلوم نیست و سینه به سینه از سال های دور به هنرمندان امروز رسیده است، اضافه کرد: تعداد اصلی این قصه های فولکلور نیز مشخص نیست اما امروزه حدود 40 مورد از آنها در مکتب عاشیقی ارومیه مورد استفاده قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه داستان های مکتب عاشیقی ارومیه حرف اول را می زند، ادامه داد: از داستان های این مکتب می توان به داستان کوراوغلو در حدود 18 قسمت با موضوع های مختلف، شاه اسماعیل، عباس طوفارقانلی، شاه صنم و غریب عاشیق، اصلی و کرم، جمشید شاه، معصوم و افروز، نجف و غلام حیدر اشاره کرد.
علیزاده افزود: قربانی، امراه، شکاری، احمد ابراهیم، حیدر و بهرام، بابا نیسان، امراه، بهرام و گلخندان، علی شاه، 'نجف و پریزاد'، 'سیدی و پری'، عبدالله خان، محمد خان، عندلیب و طاهر میرزا از جمله دیگر داستان های این مکتب است.
وی با بیان اینکه تعداد و تنوع داستان در مکتب عاشیقی ارومیه بیشتر از سایر شهرهای ایران است، گفت: اغراق نیست اگر ارومیه را مرکز داستان در هنر موسیقی عاشیقی بدانیم چون در سایر شهرها تعداد داستان ها کمتر از انگشتان 2 دست است.
وی درباره اهمیت داستان در مکتب موسیقی عاشیقی ارومیه بیان کرد: هنرمندی که در داستان خوانی مهارت نداشته باشد، به درجه استادی نایل نمی شود.
به گفته کارشناس موسیقی حوزه هنری آذربایجان غربی مکان وقوع تعداد زیادی از داستان های مکتب عاشیقی ارومیه کشورهای مختلفی نظیر عربستان، مصر، افغانستان، هندوستان، چین، یمن، ترکیه و شهرهای مختلف ایران ذکر شده است.
علیزاده با اشاره به اینکه نقش داستان در مکتب عاشیقی ارومیه نسبت به سایر شهرها پررنگ تر است، افزود: این داستان ها با برخورداری از مکان های وقوع متنوع در مکتب عاشیقی این شهر ماندگار شده است.
وی با بیان اینکه تبادل داستان ها در سالیان گذشته به صورت شفاهی و چهره به چهره اتفاق افتاده است، اضافه کرد: تبادل ادبی توسط عاشیق های کشورها و شهرهای مختلف با یکدیگر در گذر از راه ابریشم پیش بینی می شود.
وی راه ابریشم را جاده تبادل تجارت و فرهنگ عنوان کرد و گفت: شهرهای مختلف آذربایجان غربی و به ویژه ارومیه به دلیل قرار گرفتن در جاده ابریشم و داشتن کاروانسراها، محلی برای ملاقات عاشیق ها و تبادل داستان ها استنباط می شود.
به گزارش ایرنا بهروز خانمحمدی و علی صدرایی در مقاله ای با عنوان 'بررسی و معرفی کاروانسرای ارومیه و مسیر جاده ابریشم در آذربایجان غربی' آورده اند: ' به نظر می رسد به همراه کاروانسرای سیمون مهاباد، کاروانسرای 24 کیلومتری جاده سرو و کاروانسرای کوزه رش سلماس و کاروانسراهای شهر خوی، اقامتگاه های شناسایی شده احتمالیِ بین راهی محور فرعی B2 جاده ابریشم در شمال غرب و استان آذربایجان غربی است که از شهر مراغه شروع شده و پس از طی شهرهای میاندوآب، مهاباد، ارومیه و سلماس به شهر خوی متصل و از آنجا یا از طریق محور خوی – ماکو به سمت نخجوان و پایتخت ارمنستان رفته یا از طریق مسیر خوی – جاده قطور به سمت وان و قسطنطنیه امتداد می یافته است.'
به گزارش ایرنا اشاعه ارزش های دینی و انقلابی در قالب موسیقی، صیانت از موسیقی های اصیل و ارزشی در حوزه فولکلور و موسیقی ملی ایران، تلاش در تثبیت جایگاه موسیقی های فاخر و معرفی این هنر و فرهنگ ارزشمند و اصیل ایرانی در میان خانواده ها و به ویژه نسل جوان جامعه و تعامل با هنرمندان موسیقی استان های همجوار و کشورهای همسایه از اهداف اصلی حوزه هنری آذربایجان غربی در اجرای برنامه های موسیقی است.
شناسایی هنرمندان عاشیق نواز سراسر استان از سال 1383 تاکنون، گردآوری 54 مقام موسیقی عاشیقی باقیمانده از کل 72 مقام این نوع موسیقی و ارائه آنها در قالب آلبوم موسیقی ' اورمودان گلن سسلر' و برگزاری هفتگی و منظم موسیقی زنده عاشیق نوازی از اقدام های ارزنده کانون موسیقی عاشیقی است.
'عاشیق' یا ' آشیق' هنرمندی است که به اجرای موسیقی عاشیقی می پردازد و در سال های بسیار دور به عاشیق، اوزان و در خراسان شمالی بخشی می گفتند؛ اوزان عالم به علم های روز و نوازنده ساز بود و تجربه های سفر خود را در قالب شعر ارائه می کرد.
ساز عاشیق ها، قوپوز نام دارد و دارای هفت سیم، 14 پرده و 72 مقام به شمار می رود و مصری، دوبیتی، حلبی، سیاستاپل، تجنیس، دیوان، تاجری، غربتی و امراهی از جمله مقام های عرفانی و اجتماعی این نوع موسیقی است.
بالوولو مسکین، قول هارطون، دوللو مصطفی، عباس طوفارقانلی، خسته قاسیم از جمله شاعرانی هستند که عاشیق ها اغلب از شعرهای آنان استفاده می کنند.
فرهاد سلیمی، دوللو اباذر، درویش وهاب زاده، محمد حسین دهقان، اصلان طالبی، عزیز مراد خان، یوسف اوهانس، اسمعلی لطفی، نباتعلی علیزاده و علی کریمی قره آغاجی از جمله عاشیق های بنام آذربایجان غربی هستند.
استاد عاشیق نواز به منظور رسیدن به حقیقت خداوندی، مرحله های طریقت، شریعت و معرفت را پشت سر می گذارد؛ طریقت یعنی شناسایی راه انسانیت، شریعت یعنی آشنایی با آموزه های اسلامی و سرانجام معرفت به معنای تبلیع انسانیت و آموزه های دینی به واسطه شناخت خدا و رسیدن به اوست.
در این نوع موسیقی پیام انسانیت و انسان بودن که در قالب هنر موسیقی به مخاطب منتقل می شود، حائز اهمیت بوده و هدف اصلی رسیدن به خداست.
تبلیغ دین و به شور آوردن جنگجویان با ساز، شعر و داستان در میدان های جنگ از وظایف اصلی این نوع موسیقی در طول تاریخ بوده است.
3072/7129
انتهای پیام وی با اشاره به اینکه تاریخ خلق قصه های راه ابریشم به درستی معلوم نیست و سینه به سینه از سال های دور به هنرمندان امروز رسیده است، اضافه کرد: تعداد اصلی این قصه های فولکلور نیز مشخص نیست اما امروزه حدود 40 مورد از آنها در مکتب عاشیقی ارومیه مورد استفاده قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه داستان های مکتب عاشیقی ارومیه حرف اول را می زند، ادامه داد: از داستان های این مکتب می توان به داستان کوراوغلو در حدود 18 قسمت با موضوع های مختلف، شاه اسماعیل، عباس طوفارقانلی، شاه صنم و غریب عاشیق، اصلی و کرم، جمشید شاه، معصوم و افروز، نجف و غلام حیدر اشاره کرد.
علیزاده افزود: قربانی، امراه، شکاری، احمد ابراهیم، حیدر و بهرام، بابا نیسان، امراه، بهرام و گلخندان، علی شاه، 'نجف و پریزاد'، 'سیدی و پری'، عبدالله خان، محمد خان، عندلیب و طاهر میرزا از جمله دیگر داستان های این مکتب است.
وی با بیان اینکه تعداد و تنوع داستان در مکتب عاشیقی ارومیه بیشتر از سایر شهرهای ایران است، گفت: اغراق نیست اگر ارومیه را مرکز داستان در هنر موسیقی عاشیقی بدانیم چون در سایر شهرها تعداد داستان ها کمتر از انگشتان 2 دست است.
وی درباره اهمیت داستان در مکتب موسیقی عاشیقی ارومیه بیان کرد: هنرمندی که در داستان خوانی مهارت نداشته باشد، به درجه استادی نایل نمی شود.
به گفته کارشناس موسیقی حوزه هنری آذربایجان غربی مکان وقوع تعداد زیادی از داستان های مکتب عاشیقی ارومیه کشورهای مختلفی نظیر عربستان، مصر، افغانستان، هندوستان، چین، یمن، ترکیه و شهرهای مختلف ایران ذکر شده است.
علیزاده با اشاره به اینکه نقش داستان در مکتب عاشیقی ارومیه نسبت به سایر شهرها پررنگ تر است، افزود: این داستان ها با برخورداری از مکان های وقوع متنوع در مکتب عاشیقی این شهر ماندگار شده است.
وی با بیان اینکه تبادل داستان ها در سالیان گذشته به صورت شفاهی و چهره به چهره اتفاق افتاده است، اضافه کرد: تبادل ادبی توسط عاشیق های کشورها و شهرهای مختلف با یکدیگر در گذر از راه ابریشم پیش بینی می شود.
وی راه ابریشم را جاده تبادل تجارت و فرهنگ عنوان کرد و گفت: شهرهای مختلف آذربایجان غربی و به ویژه ارومیه به دلیل قرار گرفتن در جاده ابریشم و داشتن کاروانسراها، محلی برای ملاقات عاشیق ها و تبادل داستان ها استنباط می شود.
به گزارش ایرنا بهروز خانمحمدی و علی صدرایی در مقاله ای با عنوان 'بررسی و معرفی کاروانسرای ارومیه و مسیر جاده ابریشم در آذربایجان غربی' آورده اند: ' به نظر می رسد به همراه کاروانسرای سیمون مهاباد، کاروانسرای 24 کیلومتری جاده سرو و کاروانسرای کوزه رش سلماس و کاروانسراهای شهر خوی، اقامتگاه های شناسایی شده احتمالیِ بین راهی محور فرعی B2 جاده ابریشم در شمال غرب و استان آذربایجان غربی است که از شهر مراغه شروع شده و پس از طی شهرهای میاندوآب، مهاباد، ارومیه و سلماس به شهر خوی متصل و از آنجا یا از طریق محور خوی – ماکو به سمت نخجوان و پایتخت ارمنستان رفته یا از طریق مسیر خوی – جاده قطور به سمت وان و قسطنطنیه امتداد می یافته است.'
به گزارش ایرنا اشاعه ارزش های دینی و انقلابی در قالب موسیقی، صیانت از موسیقی های اصیل و ارزشی در حوزه فولکلور و موسیقی ملی ایران، تلاش در تثبیت جایگاه موسیقی های فاخر و معرفی این هنر و فرهنگ ارزشمند و اصیل ایرانی در میان خانواده ها و به ویژه نسل جوان جامعه و تعامل با هنرمندان موسیقی استان های همجوار و کشورهای همسایه از اهداف اصلی حوزه هنری آذربایجان غربی در اجرای برنامه های موسیقی است.
شناسایی هنرمندان عاشیق نواز سراسر استان از سال 1383 تاکنون، گردآوری 54 مقام موسیقی عاشیقی باقیمانده از کل 72 مقام این نوع موسیقی و ارائه آنها در قالب آلبوم موسیقی ' اورمودان گلن سسلر' و برگزاری هفتگی و منظم موسیقی زنده عاشیق نوازی از اقدام های ارزنده کانون موسیقی عاشیقی است.
'عاشیق' یا ' آشیق' هنرمندی است که به اجرای موسیقی عاشیقی می پردازد و در سال های بسیار دور به عاشیق، اوزان و در خراسان شمالی بخشی می گفتند؛ اوزان عالم به علم های روز و نوازنده ساز بود و تجربه های سفر خود را در قالب شعر ارائه می کرد.
ساز عاشیق ها، قوپوز نام دارد و دارای هفت سیم، 14 پرده و 72 مقام به شمار می رود و مصری، دوبیتی، حلبی، سیاستاپل، تجنیس، دیوان، تاجری، غربتی و امراهی از جمله مقام های عرفانی و اجتماعی این نوع موسیقی است.
بالوولو مسکین، قول هارطون، دوللو مصطفی، عباس طوفارقانلی، خسته قاسیم از جمله شاعرانی هستند که عاشیق ها اغلب از شعرهای آنان استفاده می کنند.
فرهاد سلیمی، دوللو اباذر، درویش وهاب زاده، محمد حسین دهقان، اصلان طالبی، عزیز مراد خان، یوسف اوهانس، اسمعلی لطفی، نباتعلی علیزاده و علی کریمی قره آغاجی از جمله عاشیق های بنام آذربایجان غربی هستند.
استاد عاشیق نواز به منظور رسیدن به حقیقت خداوندی، مرحله های طریقت، شریعت و معرفت را پشت سر می گذارد؛ طریقت یعنی شناسایی راه انسانیت، شریعت یعنی آشنایی با آموزه های اسلامی و سرانجام معرفت به معنای تبلیع انسانیت و آموزه های دینی به واسطه شناخت خدا و رسیدن به اوست.
در این نوع موسیقی پیام انسانیت و انسان بودن که در قالب هنر موسیقی به مخاطب منتقل می شود، حائز اهمیت بوده و هدف اصلی رسیدن به خداست.
تبلیغ دین و به شور آوردن جنگجویان با ساز، شعر و داستان در میدان های جنگ از وظایف اصلی این نوع موسیقی در طول تاریخ بوده است.
3072/7129
کپی شد
