رحیم عبدالکریمی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: برنامه شهرستان برای احیای پیاده سازی برنامه عملیاتی حفاظت و احیای میش مرغ با توجه به مصوبات اخیر معاونت محیط طبیعی سازمان و همیاری اداره کل استان به صورت جدی پیگیری و اجرایی می شود.
وی ادامه داد: با توجه به تغییرات اساسی در زیستگاه های میش مرغ در دهه های اخیر، جمعیت این پرنده به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است.
وی اضافه کرد: آمارهای شفاهی جوامع محلی و مطالعات منتشر شده حاکی از این است که میش مرغ در مقایسه با گذشته شرایط بسیار بحرانی را سپری می کند.
وی گفت: کاهش گله های چند صد تایی در مناطق غرب و شمال غرب کشور به جمعیت‌های چندتایی، کوچکتر شدن حوزه پراکنش گونه و به طبع آن از بین رفتن کامل مطلوبیت زیستگاه ها باعث حادث شدن وضعیت بحرانی شده است.
رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان با بیان اینکه با توجه به بررسی های انجام شده تعداد میش مرغ های باقیمانده در کل کشور از 40 قطعه تجاوز نمی‌کند، بیان کرد: به لحاظ اکولوژیکی چنین جمعیتی را می توان منقرض شده به حساب آورد و اگر بخواهیم نسبت به بقای میش مرغ خوش بینانه بنگریم باید به صورت عاجل اقدامات اساسی در زمینه بهینه سازی زیستگاه و نجات جمعیت منفعل باقیمانده از چاله ژنتیکی صورت گیرد.
وی اضافه کرد: در سال 1396 برنامه عمل مدیریت میش مرغ در ایران با محوریت بوکان تدوین و توسط سازمان محیط زیست برای اجرا ابلاغ شد.
عبدالکریمی افزود: در این طرح تا حدود زیادی فرآیندهای نجات این گونه بررسی و برای جلوگیری از انقراض این گونه پلان های مدت داری پیشنهاد شده است.
وی در خصوص وضعیت میش مرغ در کشورهای اروپایی اظهار کرد: شرایط میش مرغ در کشورهایی چون آلمان و انگلستان به مراتب بحرانی تر از ایران بوده که با درایت و تلاش و با تاکید بر 2 محور مدیریت زیستگاه و تکثیر مصنوعی توانسته اند پرنده را به آغوش طبیعت برگردانند.
رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان ادامه داد: در ماه های اخیر در راستای عملیاتی کردن برنامه عمل میش مرغ، قدم‌های مثبتی توسط سازمان محیط زیست برداشته شده که در صورت اجرایی شدن کامل آن می توان تا حدودی به بازگشت حیات اکولوژیکی گونه امیدوار بود.
وی گفت: هر چند مصوبات و مطالعات انجام شده احتیاج مبرم به کارهای عملیاتی داشته و امید می‌رود با نگاه دلسوزانه مدیران سازمان محیط زیست شاهد قدم‌های علمی و فوری در این حوزه باشیم.
به گزارش ایرنا، میش‌مُرغ پرنده‌ای از خانواده هوبره‌ایان است که در دشت‌های وسیع بی‌درخت، زمین‌های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می‌کند.
این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال ها و منقار پهن و پرهای رنگارنگ است و روی زمین لانه‌سازی می‌کند.
میش مرغ در فصل بهار تخمگذاری می‌کند و در هر دوره تخمگذاری نیز 2 تا چهار تخم می‌گذارد؛ پس از ۲۵ تا ۲۷ روز جوجه‌ها به دنیا می‌آیند.
میش مرغ یکی از بزرگترین پرندگان ایران است و از نظر شکل و جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد. طول بدن آن به یک متر و وزنش به بیش از ۱۵ کیلوگرم می‌رسد.
میش مرغ پاهای قوی و بلندی دارد که به سه انگشت ختم می‌شود که این پاهای قوی، برای میش‌مرغ که کمتر پرواز می‌کند، اهمیت زیادی دارد.
این پرنده بسیار زودرَم و محتاط است و با اینکه پروازش قوی است، اغلب در مقابل خطر می‌دود یا مخفی می‌شود.
نر و ماده این پرنده شبیه به هم هستند ولی نرها جثه بزرگتری دارند. پرنده نر بالغ نوار بلوطی رنگی در ناحیه سینه دارد و پرهای سبیل‌مانندی مرکب از موپرهای سفید در دو طرف صورت آن دیده می‌شود. میش‌مرغ‌ها، بیشتر در کشتزارهای مسطح مانند مزرعه‌های گندم، نخود، یونجه و... زندگی می‌کنند.
تغذیه این پرنده بسیار متفاوت و شامل مواد گیاهی و حیوانی مختلف است، از جمله حشرات، قورباغه و سوسمار.
در بهار که زمان جوجه‌آوری است آشیانه خود را در قسمت‌های انبوه این مزارع می‌سازند اما در پاییز و زمستان نیز می‌توان آنها را در مزارع درو شده مشاهده کرد.
شهرستان بوکان مهم ترین زیستگاه میش مرغ در کشور و در منطقه 'دشته سوتا'و 'حمامیان' از توابع بخش مرکزی است.
7510/3093/2093
انتهای پیام وی ادامه داد: با توجه به تغییرات اساسی در زیستگاه های میش مرغ در دهه های اخیر، جمعیت این پرنده به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است.
وی اضافه کرد: آمارهای شفاهی جوامع محلی و مطالعات منتشر شده حاکی از این است که میش مرغ در مقایسه با گذشته شرایط بسیار بحرانی را سپری می کند.
وی گفت: کاهش گله های چند صد تایی در مناطق غرب و شمال غرب کشور به جمعیت‌های چندتایی، کوچکتر شدن حوزه پراکنش گونه و به طبع آن از بین رفتن کامل مطلوبیت زیستگاه ها باعث حادث شدن وضعیت بحرانی شده است.
رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان با بیان اینکه با توجه به بررسی های انجام شده تعداد میش مرغ های باقیمانده در کل کشور از 40 قطعه تجاوز نمی‌کند، بیان کرد: به لحاظ اکولوژیکی چنین جمعیتی را می توان منقرض شده به حساب آورد و اگر بخواهیم نسبت به بقای میش مرغ خوش بینانه بنگریم باید به صورت عاجل اقدامات اساسی در زمینه بهینه سازی زیستگاه و نجات جمعیت منفعل باقیمانده از چاله ژنتیکی صورت گیرد.
وی اضافه کرد: در سال 1396 برنامه عمل مدیریت میش مرغ در ایران با محوریت بوکان تدوین و توسط سازمان محیط زیست برای اجرا ابلاغ شد.
عبدالکریمی افزود: در این طرح تا حدود زیادی فرآیندهای نجات این گونه بررسی و برای جلوگیری از انقراض این گونه پلان های مدت داری پیشنهاد شده است.
وی در خصوص وضعیت میش مرغ در کشورهای اروپایی اظهار کرد: شرایط میش مرغ در کشورهایی چون آلمان و انگلستان به مراتب بحرانی تر از ایران بوده که با درایت و تلاش و با تاکید بر 2 محور مدیریت زیستگاه و تکثیر مصنوعی توانسته اند پرنده را به آغوش طبیعت برگردانند.
رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان ادامه داد: در ماه های اخیر در راستای عملیاتی کردن برنامه عمل میش مرغ، قدم‌های مثبتی توسط سازمان محیط زیست برداشته شده که در صورت اجرایی شدن کامل آن می توان تا حدودی به بازگشت حیات اکولوژیکی گونه امیدوار بود.
وی گفت: هر چند مصوبات و مطالعات انجام شده احتیاج مبرم به کارهای عملیاتی داشته و امید می‌رود با نگاه دلسوزانه مدیران سازمان محیط زیست شاهد قدم‌های علمی و فوری در این حوزه باشیم.
به گزارش ایرنا، میش‌مُرغ پرنده‌ای از خانواده هوبره‌ایان است که در دشت‌های وسیع بی‌درخت، زمین‌های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می‌کند.
این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال ها و منقار پهن و پرهای رنگارنگ است و روی زمین لانه‌سازی می‌کند.
میش مرغ در فصل بهار تخمگذاری می‌کند و در هر دوره تخمگذاری نیز 2 تا چهار تخم می‌گذارد؛ پس از ۲۵ تا ۲۷ روز جوجه‌ها به دنیا می‌آیند.
میش مرغ یکی از بزرگترین پرندگان ایران است و از نظر شکل و جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد. طول بدن آن به یک متر و وزنش به بیش از ۱۵ کیلوگرم می‌رسد.
میش مرغ پاهای قوی و بلندی دارد که به سه انگشت ختم می‌شود که این پاهای قوی، برای میش‌مرغ که کمتر پرواز می‌کند، اهمیت زیادی دارد.
این پرنده بسیار زودرَم و محتاط است و با اینکه پروازش قوی است، اغلب در مقابل خطر می‌دود یا مخفی می‌شود.
نر و ماده این پرنده شبیه به هم هستند ولی نرها جثه بزرگتری دارند. پرنده نر بالغ نوار بلوطی رنگی در ناحیه سینه دارد و پرهای سبیل‌مانندی مرکب از موپرهای سفید در دو طرف صورت آن دیده می‌شود. میش‌مرغ‌ها، بیشتر در کشتزارهای مسطح مانند مزرعه‌های گندم، نخود، یونجه و... زندگی می‌کنند.
تغذیه این پرنده بسیار متفاوت و شامل مواد گیاهی و حیوانی مختلف است، از جمله حشرات، قورباغه و سوسمار.
در بهار که زمان جوجه‌آوری است آشیانه خود را در قسمت‌های انبوه این مزارع می‌سازند اما در پاییز و زمستان نیز می‌توان آنها را در مزارع درو شده مشاهده کرد.
شهرستان بوکان مهم ترین زیستگاه میش مرغ در کشور و در منطقه 'دشته سوتا'و 'حمامیان' از توابع بخش مرکزی است.
7510/3093/2093
کپی شد
