ساعت 4:30 صبح روز جمعه هشتم تیر 1397 و هوا هنوز گرگ و میش است. کوهنوردان کوله بر پشت، باتوم در دست، کفش به پا، کلاه بر سر و عشق بر دل یکی یکی از راه می رسند.
عاشقان کوه در انتظار همنوردان خود هستند تا یک دل و یک صدا جشن یکرنگی را اینبار با صعود همگانی به کوه اورین در بام آذربایجان غربی تجربه کنند.
عقربه های ساعت به 5:30 که رسید، پنج مینی بوس گروه باریش نیز در فواصل زمانی نزدیک پشت سر هم و در کنار خیابان توقف کرد.
سرپرست گروه لیست 105 کوهنورد ثبت نام کننده را در دست دارد و با رسیدن هر یک و پس از احوال پرسی و خوش و بش، نام هایشان را در چک لیست خود تیک زد.
سه راهنمای آقا و یک خانم در بین جمعیت با کارت های مخصوصی که بر گردن آویخته اند از 100 نفر دیگر متمایزند؛ ورزشکاران از سنین مختلف و طبقه های اجتماعی و روحیه های متفاوت امروز گرد هم جمع شده اند تا همایشی ورزشی را با شکوه هر چه تمام تر برگزار کنند.
شماره های یک تا پنج به شیشه مینی بوس ها چسبانده شده تا کوهنوردان شماره آنها را به یاد داشته باشند و سرپرست گروه کوهنوردان را توجیه می کند تا هر یک از ورزشکاران در خودروهای مشخص جای بگیرد.
ساعت 5:50 نقطه آغاز این سفر ورزشی تفریحی یک روزه است؛ چند دقیقه است که خودروها راه افتاده و داخل مینی بوس ها از صدای خنده و شادی پر شده است. آنان که ته صدایی دارند به نوبت اشعاری برای جمع حاضر می خوانند و سایران نیز با صدای دست آنان را همراهی می کنند. شور و نشاط در بین ورزشکاران موج می زند و کف مینی بوس ها از کوله پشتی های رنگارنگ پر شده است.
از داخل شهر خوی تا نقطه آغاز صعود به ارتفاعات اورین در حدود 100 دقیقه طول می کشد؛ از شهر خارج می شویم و از مسیر روستای پّسَک سفلی این همایش خاطره انگیز آغاز می شود.
درختان آلبالو، گیلاس و زردآلو کنار جاده، زیبایی خاصی به مسیر بخشیده و روحیه را جلا می دهد؛ اما مسیر همیشه مسطح نیست و ناهمواری و سراشیبی های زیادی دارد. گاهی بالارفتن از سربالایی ها یا گذر از گردنه ' گچی قیران' نفس ها را در سینه حبس و آه از نهاد ورزشکاران بلند می کند؛ با این وجود مسیر منتهی به مرتفع ترین کوه آذربایجان غربی سراسر شور و سرور است.
کندوهای عسل نیز در مسیر روستای 'داش پَسَک' در دامنه کوه ها از حضور گل های معطر و زیبای این منطقه خبر می دهد. مینی بوس ها به روستای حصار می رسد و در آنجا پارک می کنند تا کوهنوردان نزدیک به یک کیلومتر تا پناهگاه را پیاده حرکت کنند.
روستای حصار درست به کوه اورین چسبیده است و اهالی این روستا به تک تک کوهنوردان خوشامد می گویند اما نه فقط به صورت زبانی بلکه با تبسم؛ این تبسم اما صدها سخن انرژی بخش را در خود جای داده و راست گفته اند که لبخند زبان بین المللی دنیاست!
کم کم از روستا که خارج می شویم مسیر اصلی صعود نمایان می شود. سرپرست ابتدا راهنماها و سپس خطاب به ورزشکاران حاضر تذکرهای لازم را منتقل می کند؛ 'همه در یک ستون حرکت کنید زیرا نظم از نکات مهم کوهنوری است. ورزشکاران محترم، لطفا به تذکرهای راهنماها در طول مسیر گوش دهید، حرفشان را به دل نگیرید هر نکته این کوهنوردان باتجربه، صعود به اورین را آسان تر خواهد کرد...'
سرپرست گاهی جلوتر و گاهی نیز عقب تر از همه حرکت می کند. اما اینجا هیچ کس رئیس نیست! همه ورزشی پوش هستند و هیچ کس هم از دیگری برتر نیست. همه اندیشه مشارکت بیشتر در کارهای گروهی را در سر دارند و در کمک به هم از یکدیگر سبقت می گیرند.
گروهی که ورزشکاران حرفه ای و مجرب تری دارد، جلوتر از گروه دوم حرکت می کنند اما فاصله آنقدرها هم زیاد نیست؛ همه می دانند این برنامه کوهنوردی یک همایش است و همایش با همراهی تک تک کوهنوردان به نتیجه مطلوب می رسد.
در گذر از پیچ ها و مسیرهای سخت روحیه همکاری به اوج خود می رسد و مردان دست در دست هم مسیرهای سخت را پشت سر می گذرانند. کوهنوردان بانو نیز با مدیریت راهنمای خانم و با همکاری سایر هم گروهی ها از پس شرایط سخت برمی آیند.
همدلی در طول مسیر موج می زند و در بین جمعیت، پسرک هفت ساله ای با خانواده خود دیده می شود. پسرک خنده بر لب و با تحرک منحصر به سنش از مسیر عبور و گاهی بازیگوشی می کند و از صف خارج می شود اما از سایر کوهنوردان دور نمی شود.
در بین جمعیت یک کوهنورد استخوان خردکرده نیز به چشم می خورد؛ اسم و سنش را نمی پرسم اما ظاهرش از طی حداقل هشت دهه در زندگی حکایت دارد؛ با چوبدستی بر دست، مصم و پا به پای جوانان خاطرات جوانی خود را مرور و از این مسیر عبور می کند! به راستی اورین کودک و سالخورده و زن و مرد را فارغ از هرگونه تقسیم بندی دور هم جمع کرده است.
گروه هایی که از دیروز در پناهگاه بودند قبل از سپیده دم به قله اورین حرکت کرده و چند ساعت پس از طلوع آفتاب قله را فتح کرده اند. مسیر رفت برای جمعیت 100 نفری گروه باریش مسیر بازگشت صدها کوهنورد دیگر است! کوهنوردانی که برمی گردند و به ورزشکاران در حال صعود روحیه می دهند؛ همیشه اوجالاردا/همیشه در اوج باشید/ ، الله یورماسین/خدا قوت/، یاخجی یوللار /مسیرتان به نیکی/ ...
مسیر صعود با طیف رنگ سبز به دست طبیعت رنگ آمیزی شده است؛ هر سو که نظر می افکنی سراسر انرژی بوده و کاهنده مدت ها خستگی و استرس از تن آدمی است.
صدای جویبارها در دامنه کوه نیز جان ها را جلا می دهد؛ چه صدایی خوش تر از صوت آهنگین چشمه ها و چه لحنی بهتر از برخورد آب با صخره هاست!
به راستی طبیعت چه سخاوتمندانه خوان نعمت خود را به انسان ها ارزانی داشته است. کیست که این همه شکوه را ببنید و دهانش در برابر این همه زیبایی و شگفتی باز نماند!
مسیر تا حدی با طراوت و چشم نواز است که مهم ترین سرمایه عمر، کم اهمیت ترین مفهوم برای حاضران به نظر می رسد و تا چشم باز می کنی چهار ساعت از شروع صعود گذشته است.
گروه در مکان سرسبزی به استراحت می پردازد و جمع حاضر از حضور هنرمندان بومی بی بهره نیست. صدای سازهای مختلف شور و شوق خاصی به ورزشکاران می دهد و تا دقایقی پایکوبی در دامن پرمهر اورین ادامه می باید. چند خواننده خوش الحان نیز ترانه های محلی را بر لب جاری و جمع را به ادامه راه تهییج می کنند.
یک ساعت دیگر حرکت ها ادامه پیدا می کند تا دریاچه ارتفاعات اورین به کوهنوردان سلام کند. دریاچه چون نگینی در میان ورزشکاران می درخشد، کوهنوردانی که نزدیک به پنج ساعت کوهپیمایی کرده اند ناهار خود را دور این جاذبه طبیعی صرف می کنند.
سرپرست گروه هشدار می دهد که صعود به قله در این ساعت (حوالی 14) به صلاح نیست زیرا در مسیر بازگشت گذر از پیچ ها با خطر همراه خواهد بود.
درست همین لحظه که گروه در حال مشورت برای فتح قله است، گروه های دیگر سرفراز از فتح، مسیر بازگشت را طی می کنند؛ آری فتح یا صعود هر 2 یک مفهوم را در ذهن تداعی می کند؛ همکاری صمیمانه و تمرین باهم بودن، همراهی منسجم و شعر اتحاد را سرودن.
همایش ملی اورین فرصتی برای علاقه مندان به ورزش مفرح کوهنوردی است تا به دور از روزمرگی ها و دست در دست هم به تنی سالم و ذهنی پویا بیاندیشند.
ورزشکار پیشکسوتی با 15 سال سابقه کوهنوردی و بیش از 10 بار فتح قله اورین می گوید: وقتی عاشق کوه شدی، پناه بردن به دامنه کوه و لذت طبیعت کوهستان ها را به ماندن در خانه ترجیح می دهی.
فخرالدین شجاعی می افزاید: اورین در هر فصل سال طراوت خاص خود را دارد اما اواخر بهار زمان مساعدی برای برگزاری همایش سراسری است.
وی اضافه می کند: یکی از آرزوهای کوهنوردان اختصاص یک روز در تقویم کشور به نام روز اورین است تا گردهمایی ورزشکار در بام آذربایجان غربی با شکوه هر چه تمام تر برگزار شود.
این کوهنورد 48 ساله که فتح قله های سهند و سبلان را نیز در کوله بار تجربه های خود دارد، بیان می کند: کوهنوردی به عنوان ورزشی گروهی به ارتقای روحیه تیمی و افزایش روحیه فردی منجر می شود.
یک ورزشکار 30 ساله نیز که برای نخستین بار صعود به ارتفاعات اورین را تجربه می کند، می گوید: تماشای زیبایی های طبیعی چون چشمه های منحصر به فرد در این کوه باشکوه حد و حصری ندارد و شور و نشاط فردی و گروهی را افزایش می دهد.
حسین اضافه می کند: تنها موردی که در این صعود به جانم لرزه انداخت، ورود برخی خودروهای شخصی بود که از راه های خاکی روستاهای همجوار به دور دریاچه اورین آمده بودند.
این فعال محیط زیست می افزاید: نباید به بهانه برگزاری همایش باشکوه به جاذبه های طبیعی و ظرفیت های بومی یک منطقه صدمه وارد کرد.
یک دختر جوان نیز که برای سومین بار و این مرتبه با مادرش در این همایش حضور دارد، بیان می کند: شرکت در این همایش استقامت پذیری و خستگی ناپذیری را به آدمی یادآوری می کند.
سیما می افزاید: زیبایی های بی بدیلی نظیر گل های وحشی و آب و هوای ناب این ارتفاعات چون تابلویی بی نظیر یادآور لطف پروردگار یکتاست.
وی اضافه می کند: کوه اورین ورزشکاران از شهرهای مختلف را به دور خود جمع می کند و همبستگی کوهنوردان را افزایش می دهد.
سرپرست گروه کوهنوردی باریش خوی می گوید: این ‌پنجمین بار است که گروهی متشکل از 100 نفر را پس از دریافت کارت بیمه ورزشی، برای صعود به ارتفاعات اورین رهبری می کنم.
سالار شالچی با اشاره به اینکه برای مدیریت بهتر، اعضا را به 2 گروه حرفه ای ها و علاقه مندان به ورزش همگانی تقسیم کرده است، می افزاید: گروه کوهنوردان حرفه ای جلوتر حرکت می کنند.
وی با بیان اینکه صعود تدریجی و بانشاط از اهداف این همایش است، اضافه می کند: ترویج ورزش همگانی، بهره بردن از زیبایی های طبیعت، ارتقای روحیه همکاری و تمرین یکدلی و اتحاد از اهداف مهم برگزاری همایش اورین به شمار می رود.
وی با اشاره به اینکه این همایش در اواخر بهار یا اوایل تابستان برگزار می شود، ادامه داد: اگر صعود با ارتفاعات اورین زودتر از این بازه زمانی انجام شود، صعود به علت وجود برف دشوار خواهد شد.
شالچی توصیه کرد تا علاقه مند به صعود همگانی در سال های آتی با کفش و لباس کوهنوردی، برخورداری از تجهیزات لازم و عزم راسخ برای احترام به طبیعت در این برنامه ورزشی نشاط آور شرکت کنند.
وی پیشنهاد کرد تا مسوولان به دنبال ثبت یک روز خاص در اواخر بهار با عنوان روز ملی اورین باشند تا این همایش با یک برنامه منسجم، کوهنوردان سراسر کشور را گردهم آورد و از ظرفیت گردشگری ورزشی برای توسعه روستاهای اطراف کوه اورین استفاده شود.
رییس هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی آذربایجان غربی نیز معتقد است که اورین خوی و شهیدان ارومیه جزو مرتفع ترین کوه های این استان به شمار می رود و اورین با سه هزار و 680 متر مرتفع ترین و شهیدان با سه هزار و 650 متر دومین کوه بلند استان محسوب می شود.
محمد نوبخت نیا با اشاره به اینکه برگزاری همایش در کوه شهیدان باید سه روزه باشد، اضافه کرد: برگزاری همایش در اورین یک روزه نیز ممکن بوده و نسبت به کوه شهیدان که در مرکز آذربایجان غربی واقع بوده، امن تر است.
وی افزود: امسال ورود خودرو و وسایط نقلیه به کنار دریاچه واقع شده در ارتفاعات اورین نسبت به سال گذشته کمتر شده بود اما همچنان برخی به طبیعت نامهربانی کرده و یک روز پیش از حضور نیروهای انتظامی خودروهای خود را به این منطقه آورده بودند.
وی توصیه کرد تا علاقه مندان به کوه و طبیعت به نعمت های الهی و سرمایه های معنوی احترام بیشتری بگذارند و در سال های آتی از آوردن وسایط نقلیه به ارتفاعات این کوه پرهیز کنند.
وی بیان کرد: حضور علاقه مندان در کلاس های کوهپیمایی و دوره های مرتبط با کوه به آشنایی هرچه بیشتر آنان با نحوه برخورد با ارتفاعات و کوهستان منجر می شود.
وی با اشاره به اینکه تعداد شرکت کنندگان در همایش اورین نسبت به سال گذشته افزایش پیدا کرده بود، گفت: این همایش مهم در 2 روز و با شرکت صدها کوهنورد از استان های مختلف و به ویژه صعودکنندگانی از شمالغرب و همچنین علاقه مندان به ورزش های همگانی برگزار شد.
گزارش از: توحید محمودپور
7129/3072
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.