امید یوسفی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: پس از جوجه آوری این فلامینگوها حدود پنج تا 10 هزار بال به جمعیت آنها افزوده می شود.
این پرندگان از بهار سال گذشته در این دریاچه و تالاب های اقماری آن آشیانه ساخته اند و به دلیل مساعد بودن آب و هوا در آذرماه گذشته از مهاجرت بازماندند.
یوسفی با بیان اینکه این پرندگان از موجودات ریز و ماکروسکوپی و به ویژه 'آرتمیا' دریاچه ارومیه تغدیه می کنند، اظهار کرد: با وجود بارندگی های مناسب در ماه های اخیر، جمعیت این موجودات ریز در مصب رودخانه و برخی از نقاط دریاچه در حال ازدیاد است.
وی ادامه داد: تالاب های سولدوز، حسنلو، کانی برازان و پارک ملی دریاچه ارومیه مهمترین زیستگاه فلامینگوها در آذربایجان غربی به شمار می رود.
به گزارش ایرنا فلامینگو سالی یکبار جفتگیری می‌کند و لانه‌ای گلی برای تخم گذاری می‌سازد؛ بیشتر فلامینگوهای ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند و نر و ماده هر 2 به نوبت روی تخم می‌خوابند.
پس از 30 روز جوجه از تخم بیرون می‌آید و بعد از پنج روز لانه را ترک می کند و به گروه فلامینگوهای جوجه می‌پیوندد اما برای تغذیه به لانه‌ای که در آن متولد شده است، باز می‌گردد.
پیش از بروز بحران کم آبی در دریاچه ارومیه این زیستگاه مکانی امن برای حضور فلامینگوها و تخم گذاری انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی در کشور و حتی در خاورمیانه محسوب می شد؛ در آن زمان سالانه 100 تا 200 هزار قطعه فلامینگو در پارک ملی دریاچه ارومیه و تالاب های اقماری آن برای زمستان گذرانی و حتی در بهار برای جوجه آوری فرود می آمدند.
فلامینگوها در پاییز از عرض های جغرافیایی شمالی از جمله سیبری به عرض های جنوبی مهاجرت کرده و در مناطق مساعد به زمستان گذرانی اقدام می کنند؛ آذربایجان غربی و تالاب های آن که در کریدور مهاجرتی پرندگان واقع شده، بهترین مکان برای زمستان گذرانی این پرندگان است.
فلامینگوها از 90 سانتی متر تا یک و نیم متر بلندی دارند و بیشتر از حلزون و گیاهان آبی تغذیه کرده و به صورت دسته جمعی و در دسته های چند هزار تایی زندگی و مهاجرت می کنند.
7125/3072
انتهای پیام این پرندگان از بهار سال گذشته در این دریاچه و تالاب های اقماری آن آشیانه ساخته اند و به دلیل مساعد بودن آب و هوا در آذرماه گذشته از مهاجرت بازماندند.
یوسفی با بیان اینکه این پرندگان از موجودات ریز و ماکروسکوپی و به ویژه 'آرتمیا' دریاچه ارومیه تغدیه می کنند، اظهار کرد: با وجود بارندگی های مناسب در ماه های اخیر، جمعیت این موجودات ریز در مصب رودخانه و برخی از نقاط دریاچه در حال ازدیاد است.
وی ادامه داد: تالاب های سولدوز، حسنلو، کانی برازان و پارک ملی دریاچه ارومیه مهمترین زیستگاه فلامینگوها در آذربایجان غربی به شمار می رود.
به گزارش ایرنا فلامینگو سالی یکبار جفتگیری می‌کند و لانه‌ای گلی برای تخم گذاری می‌سازد؛ بیشتر فلامینگوهای ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند و نر و ماده هر 2 به نوبت روی تخم می‌خوابند.
پس از 30 روز جوجه از تخم بیرون می‌آید و بعد از پنج روز لانه را ترک می کند و به گروه فلامینگوهای جوجه می‌پیوندد اما برای تغذیه به لانه‌ای که در آن متولد شده است، باز می‌گردد.
پیش از بروز بحران کم آبی در دریاچه ارومیه این زیستگاه مکانی امن برای حضور فلامینگوها و تخم گذاری انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی در کشور و حتی در خاورمیانه محسوب می شد؛ در آن زمان سالانه 100 تا 200 هزار قطعه فلامینگو در پارک ملی دریاچه ارومیه و تالاب های اقماری آن برای زمستان گذرانی و حتی در بهار برای جوجه آوری فرود می آمدند.
فلامینگوها در پاییز از عرض های جغرافیایی شمالی از جمله سیبری به عرض های جنوبی مهاجرت کرده و در مناطق مساعد به زمستان گذرانی اقدام می کنند؛ آذربایجان غربی و تالاب های آن که در کریدور مهاجرتی پرندگان واقع شده، بهترین مکان برای زمستان گذرانی این پرندگان است.
فلامینگوها از 90 سانتی متر تا یک و نیم متر بلندی دارند و بیشتر از حلزون و گیاهان آبی تغذیه کرده و به صورت دسته جمعی و در دسته های چند هزار تایی زندگی و مهاجرت می کنند.
7125/3072
کپی شد
