به گزارش ایرنا در زمان حاضر بیشتر هنرمندان ریزه کار، تولید آثار مشتری پسند را بر صنایع دستی فاخر ترجیح می‌دهند اما هنوز در محله های پراکنده شهر و در برخی از مناطق روستایی تولیدکنندگانی پیدا می‌شوند که صبر و هنرشان را پشتوانه‌ی ساخت فرآورده‌های ظریف هنری و مصرفی می کنند.
بسیاری از آثار فاخر هنرمندان این استان با نقش و نگارهای متنوع و منحصربفرد در گذشته توسط واسطه ها به دیگر کشورها منتقل شده و خانه ها و موزه های بسیاری را زینت داده است.
نبود بازار به دلیل پایین بودن قدرت خرید مردم و واردات آثار چوبی از سایر کشورها در سال های اخیر نیز بسیاری از هنرمندان ریزه کاری آذربایجان غربی را با مشکلات عدیده مالی روبرو کرده و آنان را به تغییر شغل واداشته است.
یک منبت کار و ریزه کار برجسته در آذربایجان غربی معتقد است که هنر ریزه کاری قدمتی دیرینه در این استان دارد اما در سال های گذشته مورد بی مهری قرار گرفته است.
جواد درویش زاده ادامه داد: احیای این هنر نیازمند حرکت ملی و آگاهی بیشتر مردم و مسئولان از جایگاه این هنر است زیرا هیچ هنرمند فعالی به تنهایی نمی تواند رشد و پویایی این صنعت را رقم بزند.
وی با تاکید بر اینکه هنر ریزه کاری به صنعت گردشگری گره خورده است، ادامه داد: گردشگران خارجی مشتریان خوبی برای ریزه کاری آذربایجان غربی هستند و افزایش حضور گردشگران خارجی موجب رونق این صنعت می شود.
وی که 37 سال با هنر ریزه کاری الفت داشته و مهر اصالت یونسکو را در پرونده کاری خود به ثبت رسانده است، ادامه داد: اگر برای عرضه آثار ریزه کاری، بازاریابی نشود، این هنر صنعت در آینده از بین خواهد رفت.
وی ادامه داد: نابودی این هنر برای بنده که شانه هایم حکایت سال ها ریزه کاری با چوب را بخاطر دارد و انگشتانم به خوبی گره های چوب را لمس کرده، بسیار سخت است.
وی افزود: روزگاری در تمام کوچه پس کوچه های این شهر مغازه های ریزه کاری چوب وجود داشت اما امروز دیگر نشانی از این مغازه ها و از این هنرمندان وجود ندارد و هنرمندان تاوان هنرمندیشان را می پردازند.
این هنرمند باسابقه اضافه کرد: هر از چندگاهی نمایشگاه هایی در داخل و خارج کشور برپا می شود و متولیان آنها هنرمندان صنایع دستی را دعوت می کنند اما هزینه حضور در این نمایشگاه ها بالاست و هنرمندان ریزه کار توان شرکت در آنها را ندارند.
وی با بیان اینکه دریافت تسهیلات اعطایی نیز با دشواری های فراوانی همچون سوهان زدن به گره های چوب روبروست، اظهار کرد: نداشتن توانایی مالی، اجازه برپایی نمایشگاه اختصاصی به هنرمندانی چون بنده را نمی دهد.
'درویش زاده'، فرهنگ و هنر را هویت یک ملت خواند و گفت: با بی توجهی به هنرهای ارزشمندی چون ریزه کاری و دیگر هنرهای دستی، فرهنگ منزوی می شود.
یکی دیگر از ریزه کاران برجسته آذربایجان غربی نیز اظهار کرد: واردات بی رویه صنایع دستی بی کیفیت از پاکستان، چین و هند با قیمت پائین، کارگاه های صنایع دستی نظیر ریزه کاری، کنده کاری و منبت کاری را تعطیل کرده است.
حمید بهجت که در کارنامه کاری خود یک نشان ملی دارد، ادامه داد: تسلط صنایع دستی کشورهای خارجی به بازار استان تاسف بار است و اگر سازمان ها و ادارات برای خرید هدیه در آئین های مختلف از صنایع دستی محلی استفاده کنند، کارگاه ها از رکود خارج می شود.
بهجت افزود: در گذشته مردم محلی خلق آثاری چون قاب آیینه، انواع جعبه آرایش و دیگر صنایع دستی را سفارش می دادند اما امروزه حتی افراد متمکن هم رغبتی به خرید صنایع دستی ندارند و خرید آثار ارزان قیمت خارجی را ترجیح می دهند.
معاون صنایع دستی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان غربی هم نبود بازار مناسب را از مهمترین مشکلات پیش پای هنرمندان صنایع دستی و به ویژه هنرمندان هنر ریزه کاری چوب عنوان کرد.
افسانه رنجبر با بیان اینکه وضعیت اقتصادی نامطلوب جامعه از جمله عواملی است که موجب استقبال نکردن مردم از هنرهای صنایع دستی شده است، گفت: مردم ضرورت های اصلی زندگی را اولویت خود قرار می دهند و صنایع دستی در اولویت های سوم و چهارم خانواده هاست.
وی افزود: هنرمندان با کمبود مواد اولیه، سوخت و انرژی مواجه نیستند بلکه براحتی به این مواد دسترسی دارند ولی مهمترین مشکل نبود بازار است.
به گزارش ایرنا ریزه کاری چوب از مهمترین صنایع دستی پررونق ارومیه است که روش تولید آن بر اساس روکش کردن قطعات چوبی در طرح ها و تولیدات بسیار متنوع و کاربردی بوده و از چوب گردو، سنجد، گلابی، سرو، صنوبر و تبریزی به روش بریدن چوب در قطعات نازک و در کنار هم چسباندن آنها تولید می شود.
از مهم ترین آثار تولیدی این هنر می توان به انواع متنوعی از جعبه های چوبی مانند دستمال کاغذی، شکلات خوری، وسایل تزئینی، دستبند و حتی وسایل زینتی، جعبه آرایش، عصا، صفحه شطرنج و میز غذا خوری اشاره کرد.
آذربایجان غربی بویژه ارومیه از گذشته های دور به دلیل برخورداری از طبیعت بکر و داشتن درختان مختلف مهد هنرهای چوب ایران بوده و آثار بی‌نظیر این هنر نه تنها در خانه‌های مردم این استان بلکه سایر استان‌ها و کشورها جا خوش کرده است.
هنر ریزه کاری چوب آذربایجان غربی به دلیل بکار رفتن نقش و نگارهای متنوع و تنوع طرح ها در بین هنرهای ریزه کاری سایر کشورها در ردیف و مقام بالاتری قرار گرفته است.
40 رشته صنایع دستی از جمله نساجی سنتی، رودوزی‌های سنتی، بافته‌های داری، پوشاک سنتی، سفال و سرامیک، صنایع‌دستی چرمی، هنرهای روی چوب، صنایع‌دستی روی شیشه، رنگرزی گیاهی و رفوگری، قالی بافی، گلیم بافی و جاجیم بافی در این استان وجود دارد که برخی از آنها در آستانه فراموشی قرار گرفته و بعضی دیگر نیز به سختی سرپا مانده است.
8135 /3072
** گزارش از: شهین بیدادرس ** انتشار: علیرضا فولادی
انتهای پیام بسیاری از آثار فاخر هنرمندان این استان با نقش و نگارهای متنوع و منحصربفرد در گذشته توسط واسطه ها به دیگر کشورها منتقل شده و خانه ها و موزه های بسیاری را زینت داده است.
نبود بازار به دلیل پایین بودن قدرت خرید مردم و واردات آثار چوبی از سایر کشورها در سال های اخیر نیز بسیاری از هنرمندان ریزه کاری آذربایجان غربی را با مشکلات عدیده مالی روبرو کرده و آنان را به تغییر شغل واداشته است.
یک منبت کار و ریزه کار برجسته در آذربایجان غربی معتقد است که هنر ریزه کاری قدمتی دیرینه در این استان دارد اما در سال های گذشته مورد بی مهری قرار گرفته است.
جواد درویش زاده ادامه داد: احیای این هنر نیازمند حرکت ملی و آگاهی بیشتر مردم و مسئولان از جایگاه این هنر است زیرا هیچ هنرمند فعالی به تنهایی نمی تواند رشد و پویایی این صنعت را رقم بزند.
وی با تاکید بر اینکه هنر ریزه کاری به صنعت گردشگری گره خورده است، ادامه داد: گردشگران خارجی مشتریان خوبی برای ریزه کاری آذربایجان غربی هستند و افزایش حضور گردشگران خارجی موجب رونق این صنعت می شود.
وی که 37 سال با هنر ریزه کاری الفت داشته و مهر اصالت یونسکو را در پرونده کاری خود به ثبت رسانده است، ادامه داد: اگر برای عرضه آثار ریزه کاری، بازاریابی نشود، این هنر صنعت در آینده از بین خواهد رفت.
وی ادامه داد: نابودی این هنر برای بنده که شانه هایم حکایت سال ها ریزه کاری با چوب را بخاطر دارد و انگشتانم به خوبی گره های چوب را لمس کرده، بسیار سخت است.
وی افزود: روزگاری در تمام کوچه پس کوچه های این شهر مغازه های ریزه کاری چوب وجود داشت اما امروز دیگر نشانی از این مغازه ها و از این هنرمندان وجود ندارد و هنرمندان تاوان هنرمندیشان را می پردازند.
این هنرمند باسابقه اضافه کرد: هر از چندگاهی نمایشگاه هایی در داخل و خارج کشور برپا می شود و متولیان آنها هنرمندان صنایع دستی را دعوت می کنند اما هزینه حضور در این نمایشگاه ها بالاست و هنرمندان ریزه کار توان شرکت در آنها را ندارند.
وی با بیان اینکه دریافت تسهیلات اعطایی نیز با دشواری های فراوانی همچون سوهان زدن به گره های چوب روبروست، اظهار کرد: نداشتن توانایی مالی، اجازه برپایی نمایشگاه اختصاصی به هنرمندانی چون بنده را نمی دهد.
'درویش زاده'، فرهنگ و هنر را هویت یک ملت خواند و گفت: با بی توجهی به هنرهای ارزشمندی چون ریزه کاری و دیگر هنرهای دستی، فرهنگ منزوی می شود.
یکی دیگر از ریزه کاران برجسته آذربایجان غربی نیز اظهار کرد: واردات بی رویه صنایع دستی بی کیفیت از پاکستان، چین و هند با قیمت پائین، کارگاه های صنایع دستی نظیر ریزه کاری، کنده کاری و منبت کاری را تعطیل کرده است.
حمید بهجت که در کارنامه کاری خود یک نشان ملی دارد، ادامه داد: تسلط صنایع دستی کشورهای خارجی به بازار استان تاسف بار است و اگر سازمان ها و ادارات برای خرید هدیه در آئین های مختلف از صنایع دستی محلی استفاده کنند، کارگاه ها از رکود خارج می شود.
بهجت افزود: در گذشته مردم محلی خلق آثاری چون قاب آیینه، انواع جعبه آرایش و دیگر صنایع دستی را سفارش می دادند اما امروزه حتی افراد متمکن هم رغبتی به خرید صنایع دستی ندارند و خرید آثار ارزان قیمت خارجی را ترجیح می دهند.
معاون صنایع دستی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان غربی هم نبود بازار مناسب را از مهمترین مشکلات پیش پای هنرمندان صنایع دستی و به ویژه هنرمندان هنر ریزه کاری چوب عنوان کرد.
افسانه رنجبر با بیان اینکه وضعیت اقتصادی نامطلوب جامعه از جمله عواملی است که موجب استقبال نکردن مردم از هنرهای صنایع دستی شده است، گفت: مردم ضرورت های اصلی زندگی را اولویت خود قرار می دهند و صنایع دستی در اولویت های سوم و چهارم خانواده هاست.
وی افزود: هنرمندان با کمبود مواد اولیه، سوخت و انرژی مواجه نیستند بلکه براحتی به این مواد دسترسی دارند ولی مهمترین مشکل نبود بازار است.
به گزارش ایرنا ریزه کاری چوب از مهمترین صنایع دستی پررونق ارومیه است که روش تولید آن بر اساس روکش کردن قطعات چوبی در طرح ها و تولیدات بسیار متنوع و کاربردی بوده و از چوب گردو، سنجد، گلابی، سرو، صنوبر و تبریزی به روش بریدن چوب در قطعات نازک و در کنار هم چسباندن آنها تولید می شود.
از مهم ترین آثار تولیدی این هنر می توان به انواع متنوعی از جعبه های چوبی مانند دستمال کاغذی، شکلات خوری، وسایل تزئینی، دستبند و حتی وسایل زینتی، جعبه آرایش، عصا، صفحه شطرنج و میز غذا خوری اشاره کرد.
آذربایجان غربی بویژه ارومیه از گذشته های دور به دلیل برخورداری از طبیعت بکر و داشتن درختان مختلف مهد هنرهای چوب ایران بوده و آثار بی‌نظیر این هنر نه تنها در خانه‌های مردم این استان بلکه سایر استان‌ها و کشورها جا خوش کرده است.
هنر ریزه کاری چوب آذربایجان غربی به دلیل بکار رفتن نقش و نگارهای متنوع و تنوع طرح ها در بین هنرهای ریزه کاری سایر کشورها در ردیف و مقام بالاتری قرار گرفته است.
40 رشته صنایع دستی از جمله نساجی سنتی، رودوزی‌های سنتی، بافته‌های داری، پوشاک سنتی، سفال و سرامیک، صنایع‌دستی چرمی، هنرهای روی چوب، صنایع‌دستی روی شیشه، رنگرزی گیاهی و رفوگری، قالی بافی، گلیم بافی و جاجیم بافی در این استان وجود دارد که برخی از آنها در آستانه فراموشی قرار گرفته و بعضی دیگر نیز به سختی سرپا مانده است.
8135 /3072
** گزارش از: شهین بیدادرس ** انتشار: علیرضا فولادی
کپی شد
