به گزارش ایرنا شوق تحصیل و علم اندوزی در وجود تک تک کودکان و نوجوانان این مناطق و از جمله منطقه محروم 'صومای برادوست' که از مناطق مرزی آذربایجان غربی است، به چشم می خورد.
در برخی از اوقات محرومیت فرهنگی و اقتصادی از یک سو و مشکلات کمبود کلاس و مدرسه در مقاطع مختلف تحصیلی از سوی دیگر، این کودکان با ذوق و علاقمند به تحصیل را از آغوش کلاس و مدرسه جدا و به سمت مزارع یا کوه ها و دشت ها جهت دامداری و کشاورزی هدایت می کند.
آموزش و پرورش آذربایجان غربی در سال های اخیر تمام تلاش خود را کرده است تا هیچ کودک مشتاق آموختن در این منطقه که دارای 98 روستا و پنج هزار و 200 دانش آموز دختر و پسر در مقاطع مختلف تحصیلی است از کاروان تحصیل و دانش اندوزی جا نماند.
آموزش و پرورش آذربایجان غربی این موضوع را در تمام ابعاد از پرداخت پول کتاب آنها گرفته تا تامین هزینه ایاب و ذهاب دانش آموزان متقبل شده است اما با این وجود مشکلات معیشتی و فرهنگی همچون سدی در برابر ادامه تحصیل کودکان و نوجوانان منطقه قرار دارد.
دانش آموز بازمانده از تحصیل در روستای 'اسکندر آباد' که خود را فدای سه خواهر و برادر دیگرش کرده، می گوید: 15 سال دارم. پدرم از کار افتاده است و نمی تواند کار کند و من مجبورم که به جای مدرسه رفتن در کارهای کشاورزی و دامداری به مادرم کمک کنم و این باعث شده است تا مدرسه را فراموش کنم.
محمد دژبان با بیان اینکه محرومیت و فقر با تحصیل همخوانی ندارد، افزود: خانواده ما 6 نفر است و انصاف نیست من درس بخوانم و سایر خواهر برادرهایم در مزرعه کار کنند.
وی بیان کرد: قبلا روستای ما مدرسه نداشت اما الان این مدرسه کانکسی هم نعمتی برای بچه هاست تا حداقل سواد خواندن را یاد بگیرند و بچه ها مجبور نیستند برای رفتن به روستاهای دیگر هزینه کنند.
وی دوست دارد اول مشکل معیشتی خانواده اش حل شود زیرا معتقد است اگر خانواده اش پول داشته باشند حتما تحصیل فرزندان را نیز در نظر می گیرند.
محمد از اینکه خواهر و برادرش می توانند در مدرسه تک کلاسه روستا درس بخوانند اظهار خوشحالی کرده و گفت: همیشه مواظب مدرسه مان هستیم زیرا نعمتی برای بچه های روستاست.
دانش آموز نوجوان دیگری که پدرش دهیار روستاست گفت: نبود مدارس در مقاطع بالاتر باعث شده است تا ادامه تحصیل برای نوجوانان روستا میسرنشود.
آزاد رضایی اظهار کرد: به دلیل دوری و سخت گذر بدون مسیرهای روستایی از مرکز بخش سرویس های ایاب ذهاب، هزینه های بسیاری برای جابجایی دانش آموزان می گیرند و این باعث می شود تا بسیاری از خانواده های روستا تمایلی به ادامه تحصیل فرزندانشان نداشته باشند.
رضایی وجود یک مدرسه یک کلاسه کانکسی را در روستا فرصت و نعمت بزرگی می داند و می گوید: تا قبل از نبود این کانکس، بچه ها یا باید درس نمی خواندند یا اگر از متمولین روستا بودند باید مسیری طولانی را با وانت یا موتور تا نزدیکترین مدرسه در شرایط کوهستانی و جاده های سخت گذر طی می کردند.
مدیر آموزگار روستای شوریک صومای برادوست که در سالهای اخیر صاحب یک مدرسه 2 کلاسه کانکسی شده است، می گوید: مدرسه کانکسی روستا باعث شده تا دانش آموزان از حداقل سواد که مقطع ابتدایی است بهره مند شوند اما شرایط ادامه تحصیل در سایر مقاطع فراهم نیست.
موسی هشتیانی اضافه کرد: در این مدرسه چند پایه 10 دانش آموز دختر و پسر وجود دارد که با همکاری مسئولان آموزش و پرورش و ماموستای روستا هزینه تحصیل شان تامین می شود و گرنه حاضر به تحصیل به خاطر فقر نیستند.
وی گفت: پول کتاب این دانش آموزان نیز توسط روحانی روستا پرداخت می شود تا آنان هیچ بهانه ای برای بازماندن از تحصیل نداشته باشند.
'پاکیزه' که مادر 2 دانش آموز پسر هشت و 12 ساله است نیز گفت: در سال های گذشته فرزندان ما برای ادامه تحصیل به سایر روستاهای همجوار می رفتند اما چند سالی است که با همکاری آموزش و پرورش و ایجاد مدرسه بچه های ابتدایی در این روستا درس می خوانند.
وی اظهار کرد: 2 فرزند دارم که هر دوی آنها یک کلیه دارند و تنها کلیه پسر کوچکم که هشت ساله است، دچار مشکل است ولی با این همه برای اینکه تحصیلکرده باشد باوجود سرمایی که در کانکس ها وجود دارد به مدرسه می آید.
این مادر با بیان اینکه پسر بزرگترش در شبانه روزی درس می خواند، اظهار کرد: به علت کوهستانی بودن منطقه سرانه سوخت جوابگوی مدرسه 2 کلاسه این منطقه نیست و نیازمند توجه مسئولان و خیران به این موضوع هستیم.
وی گفت: این روستا و مدرسه از آب آشامیدنی محروم است و آب مورد مصرف آن از چشمه تامین می شود.
ماموستای روستای شوریک که نخواست نامش در گزارش ذکر شود نیز گفت: مدرسه روستای شوریک از آب و سرویس بهداشتی برخوردار نیست و دارای 2 دانش آموز بیمار کلیوی است و با وجود داشتن داشتن بخاری و روشن بودن آن هرگز این کلاس ها در زمستان گرم نمی شوند و این عاملی برای تشدید بیماری این 2 کودک است.
وی اضافه کرد: نیازمند یاری خیران هستیم تا در تامین سوخت کلاس ها کمک کنند زیرا مردم روستا به علت فقر مالی توان تامین هزینه های تحصیل فرزندان خود را ندارند، چه برسد به اینکه سوخت مدارس را تامین کنند.
ماموستای روستای شوریک گفت: مدرسه این روستا در زمستان بسیار سرد می شود و دست های کودکان نیز قادر به گرفتن مداد هم نمی شود.
وی که دارای سه دختر 15، 11 و هشت ساله است افزود: دختر بزرگم دیگر تحصیل نمی کند چون در آمد خود بنده بسیار پایین است و قادر به تامین هزینه سرویس مدرسه نیستم اما 2 دختر کوچکم در مقطع ابتدایی و در داخل روستا درس می خوانند.
وی که امسال هزینه کتاب های بچه های روستا را خود پرداخت کرده است می گوید: به علت رکود بازار کمک های خیران هم متوقف شده است و یا کمک اندکی در این زمینه به ما می کنند در حالی که نیازمند ساخت مدرسه و سرویس بهداشتی و لوله کشی آب روستا و برای تامین سلامت دانش آموزان هستیم.
مدیر آموزش و پرورش منطقه مرزی صومای برادوست ارومیه در این زمینه به خبرنگار ایرنا گفت: تمام 509 نفر فرهنگی شاغل در این منطقه از جان و دل در راستای کمک به تحصیل و ارتقای سطح آموزشی دانش آموزان تلاش می کنند.
کمال بکری افزود: 27 مدرسه کانکسی در این منطقه ایجاد شده است تا دانش آموزان در زمستان دچار مشکل رفت و آمد نباشند و نبود مدرسه موجب ترک تحصیل آنها نشود.
وی با بیان اینکه امسال 12 نفر بازمانده از تحصیل در این منطقه شناسایی شدند ادامه داد: آمار دقیق از میزان بازماندگان از تحصیل وجود ندارد اما این رقم زیر پنجاه نفر است.
مدیر آموزش و پرورش صومای برادوست ارومیه گفت: 90 درصد از بازماندگان از تحصیل در این منطقه در سال های گذشته به خاطر هزینه های بالای سرویس مدارس، سخت گذر بودن راه ها و نبود جاده مناسب برای تردد و مشکلات معیشتی حاضر به ادامه تحصیل نیستند.
بکری بیان کرد: اکنون به همت تلاش مسئولان در دورترین نقطه صفر مرزی که روستای کوران در آن واقع شده است 36 دانش آموز موجود همه در مقاطع ابتدایی و متوسطه دوره اول مشغول به تحصیل هستند.
وی اظهار کرد: مهاجرت در این مناطق بالاست و اگر شرایط برای اشتغال و تحصیل فراهم باشد این موضوع حالت عکس پیدا می کند.
بکری گفت: کمبود سوخت، وجود 600 دانش آموز بی بضاعت، نبود مشارکت های مردمی مشکل بسیار بزرگی است که فقط با یاری دولت و خیران حل می شود.
وی اظهار کرد: کمبود امکانات باعث شده در فصل نقل و انتقالات نیروهای غیر بومی نیز متقاضی انتقال باشند و این موضوع برای منطقه که 99 درصد کارکنان آن غیر بومی هستند بسیار مشکل آفرین است.
بکری درباره همکاری خیران مدرسه ساز و خیران آموزشی در این منطقه بیان کرد: 10 خیر در این منطقه با آموزش و پرورش همکاری دارند.
وی بیان کرد: هشت مدرسه خیرساز در این منطقه وجود دارد و 280 نفر از دانش آموزان صومای برادوست در این مدارس تحصیل می کنند.
وی اظهار کرد: این منطقه نیازمند 60 کلاس درس برای رسیدن به حد استاندارد است.
به گزارش ایرنا آذربایجان غربی دارای 4800 مدرسه بوده که از این تعداد 317 کانکسی، 117 خشت گلی و 118 استیجاری دولتی است.
این استان نیازمند 716 کلاس برای تامین کلاس های مورد نیاز دانش آموزان ساکن در مسکن مهر استان است.
7125/3072 **
گزارشگر : طاهره نوید آرین ** انتشار دهنده: علیرضا فولادی
انتهای پیام در برخی از اوقات محرومیت فرهنگی و اقتصادی از یک سو و مشکلات کمبود کلاس و مدرسه در مقاطع مختلف تحصیلی از سوی دیگر، این کودکان با ذوق و علاقمند به تحصیل را از آغوش کلاس و مدرسه جدا و به سمت مزارع یا کوه ها و دشت ها جهت دامداری و کشاورزی هدایت می کند.
آموزش و پرورش آذربایجان غربی در سال های اخیر تمام تلاش خود را کرده است تا هیچ کودک مشتاق آموختن در این منطقه که دارای 98 روستا و پنج هزار و 200 دانش آموز دختر و پسر در مقاطع مختلف تحصیلی است از کاروان تحصیل و دانش اندوزی جا نماند.
آموزش و پرورش آذربایجان غربی این موضوع را در تمام ابعاد از پرداخت پول کتاب آنها گرفته تا تامین هزینه ایاب و ذهاب دانش آموزان متقبل شده است اما با این وجود مشکلات معیشتی و فرهنگی همچون سدی در برابر ادامه تحصیل کودکان و نوجوانان منطقه قرار دارد.
دانش آموز بازمانده از تحصیل در روستای 'اسکندر آباد' که خود را فدای سه خواهر و برادر دیگرش کرده، می گوید: 15 سال دارم. پدرم از کار افتاده است و نمی تواند کار کند و من مجبورم که به جای مدرسه رفتن در کارهای کشاورزی و دامداری به مادرم کمک کنم و این باعث شده است تا مدرسه را فراموش کنم.
محمد دژبان با بیان اینکه محرومیت و فقر با تحصیل همخوانی ندارد، افزود: خانواده ما 6 نفر است و انصاف نیست من درس بخوانم و سایر خواهر برادرهایم در مزرعه کار کنند.
وی بیان کرد: قبلا روستای ما مدرسه نداشت اما الان این مدرسه کانکسی هم نعمتی برای بچه هاست تا حداقل سواد خواندن را یاد بگیرند و بچه ها مجبور نیستند برای رفتن به روستاهای دیگر هزینه کنند.
وی دوست دارد اول مشکل معیشتی خانواده اش حل شود زیرا معتقد است اگر خانواده اش پول داشته باشند حتما تحصیل فرزندان را نیز در نظر می گیرند.
محمد از اینکه خواهر و برادرش می توانند در مدرسه تک کلاسه روستا درس بخوانند اظهار خوشحالی کرده و گفت: همیشه مواظب مدرسه مان هستیم زیرا نعمتی برای بچه های روستاست.
دانش آموز نوجوان دیگری که پدرش دهیار روستاست گفت: نبود مدارس در مقاطع بالاتر باعث شده است تا ادامه تحصیل برای نوجوانان روستا میسرنشود.
آزاد رضایی اظهار کرد: به دلیل دوری و سخت گذر بدون مسیرهای روستایی از مرکز بخش سرویس های ایاب ذهاب، هزینه های بسیاری برای جابجایی دانش آموزان می گیرند و این باعث می شود تا بسیاری از خانواده های روستا تمایلی به ادامه تحصیل فرزندانشان نداشته باشند.
رضایی وجود یک مدرسه یک کلاسه کانکسی را در روستا فرصت و نعمت بزرگی می داند و می گوید: تا قبل از نبود این کانکس، بچه ها یا باید درس نمی خواندند یا اگر از متمولین روستا بودند باید مسیری طولانی را با وانت یا موتور تا نزدیکترین مدرسه در شرایط کوهستانی و جاده های سخت گذر طی می کردند.
مدیر آموزگار روستای شوریک صومای برادوست که در سالهای اخیر صاحب یک مدرسه 2 کلاسه کانکسی شده است، می گوید: مدرسه کانکسی روستا باعث شده تا دانش آموزان از حداقل سواد که مقطع ابتدایی است بهره مند شوند اما شرایط ادامه تحصیل در سایر مقاطع فراهم نیست.
موسی هشتیانی اضافه کرد: در این مدرسه چند پایه 10 دانش آموز دختر و پسر وجود دارد که با همکاری مسئولان آموزش و پرورش و ماموستای روستا هزینه تحصیل شان تامین می شود و گرنه حاضر به تحصیل به خاطر فقر نیستند.
وی گفت: پول کتاب این دانش آموزان نیز توسط روحانی روستا پرداخت می شود تا آنان هیچ بهانه ای برای بازماندن از تحصیل نداشته باشند.
'پاکیزه' که مادر 2 دانش آموز پسر هشت و 12 ساله است نیز گفت: در سال های گذشته فرزندان ما برای ادامه تحصیل به سایر روستاهای همجوار می رفتند اما چند سالی است که با همکاری آموزش و پرورش و ایجاد مدرسه بچه های ابتدایی در این روستا درس می خوانند.
وی اظهار کرد: 2 فرزند دارم که هر دوی آنها یک کلیه دارند و تنها کلیه پسر کوچکم که هشت ساله است، دچار مشکل است ولی با این همه برای اینکه تحصیلکرده باشد باوجود سرمایی که در کانکس ها وجود دارد به مدرسه می آید.
این مادر با بیان اینکه پسر بزرگترش در شبانه روزی درس می خواند، اظهار کرد: به علت کوهستانی بودن منطقه سرانه سوخت جوابگوی مدرسه 2 کلاسه این منطقه نیست و نیازمند توجه مسئولان و خیران به این موضوع هستیم.
وی گفت: این روستا و مدرسه از آب آشامیدنی محروم است و آب مورد مصرف آن از چشمه تامین می شود.
ماموستای روستای شوریک که نخواست نامش در گزارش ذکر شود نیز گفت: مدرسه روستای شوریک از آب و سرویس بهداشتی برخوردار نیست و دارای 2 دانش آموز بیمار کلیوی است و با وجود داشتن داشتن بخاری و روشن بودن آن هرگز این کلاس ها در زمستان گرم نمی شوند و این عاملی برای تشدید بیماری این 2 کودک است.
وی اضافه کرد: نیازمند یاری خیران هستیم تا در تامین سوخت کلاس ها کمک کنند زیرا مردم روستا به علت فقر مالی توان تامین هزینه های تحصیل فرزندان خود را ندارند، چه برسد به اینکه سوخت مدارس را تامین کنند.
ماموستای روستای شوریک گفت: مدرسه این روستا در زمستان بسیار سرد می شود و دست های کودکان نیز قادر به گرفتن مداد هم نمی شود.
وی که دارای سه دختر 15، 11 و هشت ساله است افزود: دختر بزرگم دیگر تحصیل نمی کند چون در آمد خود بنده بسیار پایین است و قادر به تامین هزینه سرویس مدرسه نیستم اما 2 دختر کوچکم در مقطع ابتدایی و در داخل روستا درس می خوانند.
وی که امسال هزینه کتاب های بچه های روستا را خود پرداخت کرده است می گوید: به علت رکود بازار کمک های خیران هم متوقف شده است و یا کمک اندکی در این زمینه به ما می کنند در حالی که نیازمند ساخت مدرسه و سرویس بهداشتی و لوله کشی آب روستا و برای تامین سلامت دانش آموزان هستیم.
مدیر آموزش و پرورش منطقه مرزی صومای برادوست ارومیه در این زمینه به خبرنگار ایرنا گفت: تمام 509 نفر فرهنگی شاغل در این منطقه از جان و دل در راستای کمک به تحصیل و ارتقای سطح آموزشی دانش آموزان تلاش می کنند.
کمال بکری افزود: 27 مدرسه کانکسی در این منطقه ایجاد شده است تا دانش آموزان در زمستان دچار مشکل رفت و آمد نباشند و نبود مدرسه موجب ترک تحصیل آنها نشود.
وی با بیان اینکه امسال 12 نفر بازمانده از تحصیل در این منطقه شناسایی شدند ادامه داد: آمار دقیق از میزان بازماندگان از تحصیل وجود ندارد اما این رقم زیر پنجاه نفر است.
مدیر آموزش و پرورش صومای برادوست ارومیه گفت: 90 درصد از بازماندگان از تحصیل در این منطقه در سال های گذشته به خاطر هزینه های بالای سرویس مدارس، سخت گذر بودن راه ها و نبود جاده مناسب برای تردد و مشکلات معیشتی حاضر به ادامه تحصیل نیستند.
بکری بیان کرد: اکنون به همت تلاش مسئولان در دورترین نقطه صفر مرزی که روستای کوران در آن واقع شده است 36 دانش آموز موجود همه در مقاطع ابتدایی و متوسطه دوره اول مشغول به تحصیل هستند.
وی اظهار کرد: مهاجرت در این مناطق بالاست و اگر شرایط برای اشتغال و تحصیل فراهم باشد این موضوع حالت عکس پیدا می کند.
بکری گفت: کمبود سوخت، وجود 600 دانش آموز بی بضاعت، نبود مشارکت های مردمی مشکل بسیار بزرگی است که فقط با یاری دولت و خیران حل می شود.
وی اظهار کرد: کمبود امکانات باعث شده در فصل نقل و انتقالات نیروهای غیر بومی نیز متقاضی انتقال باشند و این موضوع برای منطقه که 99 درصد کارکنان آن غیر بومی هستند بسیار مشکل آفرین است.
بکری درباره همکاری خیران مدرسه ساز و خیران آموزشی در این منطقه بیان کرد: 10 خیر در این منطقه با آموزش و پرورش همکاری دارند.
وی بیان کرد: هشت مدرسه خیرساز در این منطقه وجود دارد و 280 نفر از دانش آموزان صومای برادوست در این مدارس تحصیل می کنند.
وی اظهار کرد: این منطقه نیازمند 60 کلاس درس برای رسیدن به حد استاندارد است.
به گزارش ایرنا آذربایجان غربی دارای 4800 مدرسه بوده که از این تعداد 317 کانکسی، 117 خشت گلی و 118 استیجاری دولتی است.
این استان نیازمند 716 کلاس برای تامین کلاس های مورد نیاز دانش آموزان ساکن در مسکن مهر استان است.
7125/3072 **
گزارشگر : طاهره نوید آرین ** انتشار دهنده: علیرضا فولادی
کپی شد
