به گزارش ایرنا چهار مدال ویژه از مسابقه بین المللی ژاپن، جایزه ویژه کاپسوار مجارستان، جایزه اولین و دومین جشنواره بین المللی عکس کودک، جایزه اولین جشنواره جهانی نیایش تهران و جایزه بین المللی ادیان توحیدی تنها بخشی از جوایزی است که در ویترین افتخارات این هنرمند می درخشد.
این عکاس برجسته ارومیه ای از سال 1363 شمسی در دنیای فیلم و عکس هنرنمایی کرده و در شکل گیری و تداوم جشنواره های عکس آذربایجان غربی نقش موثری داشته است.
آرشیو بیش از هشت ساعت فیلم مستند از دریاچه ارومیه، مجموعه عکس های هوایی و عکس های کم نظیر وی از سرگرمی مردم در این دریاچه در سه دهه گذشته نشانگر تلاش بی وقفه این هنرمند برای به تصویر کشیدن چالش ها و زیبایی های این جاذبه طبیعی ارومیه است.
استاد پورصمد همچنین 2 کتاب مصور درباره آذربایجان غربی با محوریت بناهای تاریخی، مردم شناسی و طبیعت در سال های 1381 و 1391 شمسی منتشر کرده و 'جایزه ویژه استاد جواد پورصمد' در جشنواره سراسری عکس چی چست به نام وی تعلق گرفته است.
مجال گفت و گوی خبرنگار ایرنا با این هنرمند کارکشته در آتلیه شخصی وی در ارومیه فرصتی است تا گوشه ای از تجربه های هنری و مشقت های این عکاس حرفه ای به نمایش گذاشته شود.
سوال: از چه زمانی دوربین به دست گرفتید؟
استاد دستی بر موهای بلند خود کشید و گفت: در دوران نوجوانی و جوانانی در سایه علاقه به فوتبال وارد گود عکاسی شدم و در مسابقات مختلف از تیم های ورزشی با اولین دوربین خود Mamiya AX-1 /مامیا آ ایکس وان/ عکس گرفتم.
سوال: موثرین نوع عکاسی چیست؟
جواب: عکاسی ژورنالیستی و فوتوژورنالیستی موثرین نوع عکاسی است زیرا با زندگی مردم ارتباط مستقیم دارد و دارای سوژه هایی است که پرداخت به آنها می تواند مو بر تن آدم سیخ کند. به طور مثال، در عکس های مهم درباره پناهندگان، عکاس از آوارگان آواره تر می شود چون با حس نهفته در عکس از نزدیک زندگی کرده و حس غیرقابل لمسی را برای مخاطب ملموس می کند.
سوال: موثرترین عکس آرشیو آثار شما در چه موضوعی است؟
استاد آهی کشید و گفت: مجموعه عکس آوارگان عراقی با نام ' گریز ناگزیر' مربوط به انسان های رنج دیده ای بود که در آن دوره تاریخی رنج آوارگی را به جان خریده بودند و با زندگی در چادر در شهرهای جنوب آذربایجان غربی تاوان جنگ را می دادند؛ چادرهایی که صحنه های دلسوزی از رابطه عاطفی و هم حسی بین مادر و کودکان را به نمایش می گذاشت و دغدغه سه هفته ای من برای عکاسی از این سوژه های ناب بود.
سوال: دریاچه ارومیه در آلبوم عکس هایتان چه جایگاهی دارد؟
جواب: من در گذر زمان با دریاچه ارومیه زندگی کرده ام به طوری عکس های هوایی ام از این دریاچه با هزینه شخصی بوده است. تعدادی از عکس هایم مستندنگاری مربوط به دهه های 60 و 70 شمسی بوده و برخی دیگر با دیدگاه شخصی خلق شده است. همچنین بیش از هشت ساعت فیلم مربوط به دریاچه ارومیه تهیه کرده ام.
سوال: آیا از خشک شدن دریاچه ارومیه نیز عکس گرفته اید؟
استاد چشمانش را تیز کرد و گفت: هیچ کس تا سال 1370 شمسی حتی فکر خشک شدن دریاچه را از سر نمی گذراند و متاسفانه سال 1380 خشک شدن جزیی دریاچه را در عکسهایم نشان دادم. خشک شدن دریاچه برایم سوژه جالب و لذت بخشی نبود اما از دیدگاه شخصی با تهیه عکس از این جاذبه طبیعی احساساتم را تخلیه کردم. در نگاهی به عکس هایم از سال 95 می توان روند احیا را در دریاچه به صورت جزئی مشاهده کرد.
سوال: ببخشید سخنانتان را قطع می کنم، آیا این روند امیدوارکننده احیای دریاچه ارومیه در بین عکس هایتان وجود دارد؟
جواب: بله. در اردیبهشت امسال نمایشگاهی با عنوان 'زنده ام من' در ارومیه برپا کردم و 55 عکس در خصوص دریاچه ارومیه در گذر زمان به نمایش گذاشتم. 19 عکس هوایی این نمایشگاه در فروردین امسال از فراز دریاچه ارومیه گرفته شده بود که فرم های به وجود آمده توسط آب، پرواز فلامینگوها و تقابل رنگ های مختلف در این دریاچه را نمایش می دهد. عنوان ' زنده ام من ' برای این نمایشگاه تداعی گر حیات دوباره دریاچه ارومیه در آثارم بود.
سوال: آیا برنامه ای برای انتشار مجموعه عکس های خود دارید؟
جواب: معتقدم تاثیرگذاری بیشتر و ماندگار شدن عکس ها با انتشار آنها در قالب کتاب میسر است، هرچند برگزاری نمایشگاه عکس نیز گام ارزشمند در این بخش محسوب می شود. علاقه مندم کتاب های متفاوتی به ویژه در بخش صنایع دستی با دیدگاه های امروزی منتشر کنم که تنها با حمایت مالی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان غربی میسر است.
سوال: وضعیت فعلی عکاسی آذربایجان غربی را چگونه ارزیابی می کنید؟
جواب: در دهه 70 و 80 شمسی نزدیک به 30 جشنواره ملی در فیلمنامه نویسی، عکس و فیلم در ارومیه برگزار کرده و نزدیک به 500 فیلم تولید کردیم که بیش از 20 فیلم در خارج از ایران جایزه گرفت. در آن سال ها ارومیه دوره دومین قطب عکاسی ایران بعد از تهران محسوب می شد. همه جوانان و پیشکسوتان در آن سال ها شانه به شانه هم با علاقه کار می کردند و نمایشگاه هایی در فضای آزاد در پارک برگزار می کردند تا عموم مردم به عکاسی علاقه مند شوند. الان تعداد آثار موفق کم شده و تولیدات فیلم و عکس به سمت فعالیت های انفرادی گرایش پیدا کرده است.
سوال: آیا خاطره جالبی از دوران عکاسی خود به خاطر دارید؟
جواب: در جشنواره عکس خرم آباد در سال 1383 شمسی از مجموع 14 جایزه این مسابقه 11 جایزه به ارومیه رسید. عکاسان هنگام برگشت تندیس ها را به صورت ردیفی بر روی داشبورد گذاشته بودند و تا ارومیه شادی کردند. باید اضافه کنم، زندگی عکاسان نشانگر رنج هایی است که مشتاقانه تحمل کرده اند. در عکاسی از طبیعت سردشت براثر نیش زنبور سه روز نمی توانستم درست ببینم. همچنین ثبت درد و رنج مردم در زلزله زرند و بمباران شهر ارومیه توام با حس تاثرگذار خاصی در من بود.
رئیس انجمن سینمای جوان ارومیه نیز با اشاره به شناخت 25 ساله اش از استاد جواد پورصمد، گفت: بسیاری از عکاسان جوان این انجمن رسم زندگی شخصی و هنری خود را مدیون استاد پورصمد هستند و وی را الگوی خود می دانند.
احسان مهدیان با اشاره به کیفیت برجسته عکس های پورصمد افزود: به عقیده کارشناسان عکس های تاثیرگذار این هنرمند ملی با عکس های ' سباستیائو سالگادو /Sebastião Salgado / ' عکاس طراز اول برزیلی برابری می کند.
وی با بیان اینکه استاد پورصمد بر سوژه های مستند اجتماعی تمرکز زیادی کرده است، اضافه کرد: کادربندی عکس های این هنرمند حرفه ای در صحنه عکاسی اتفاق می افتد و وی آثار خود را بدون دخل و تصرف برنامه های کاربردی عکاسی پس از گرفتن عکس ها خلق می کند.
وی 23 سال فعالیت جواد پورصمد در انجمن سینمای جوان ارومیه به عنوان مسئول آموزش، معاون و رئیس را یک از عوامل ارتقای سطح کیفی عکاسی ارومیه دانست و گفت: برگزاری جشنواره های ملی در فیلمنامه نویسی، عکس و فیلم در 2 دهه گذشته در ارومیه به انسجام ساختاری انجمن منجر شد.
7129/3072
** گزارشگر: توحید محمودپور ** انتشار دهنده: علیرضا فولادی
انتهای پیام این عکاس برجسته ارومیه ای از سال 1363 شمسی در دنیای فیلم و عکس هنرنمایی کرده و در شکل گیری و تداوم جشنواره های عکس آذربایجان غربی نقش موثری داشته است.
آرشیو بیش از هشت ساعت فیلم مستند از دریاچه ارومیه، مجموعه عکس های هوایی و عکس های کم نظیر وی از سرگرمی مردم در این دریاچه در سه دهه گذشته نشانگر تلاش بی وقفه این هنرمند برای به تصویر کشیدن چالش ها و زیبایی های این جاذبه طبیعی ارومیه است.
استاد پورصمد همچنین 2 کتاب مصور درباره آذربایجان غربی با محوریت بناهای تاریخی، مردم شناسی و طبیعت در سال های 1381 و 1391 شمسی منتشر کرده و 'جایزه ویژه استاد جواد پورصمد' در جشنواره سراسری عکس چی چست به نام وی تعلق گرفته است.
مجال گفت و گوی خبرنگار ایرنا با این هنرمند کارکشته در آتلیه شخصی وی در ارومیه فرصتی است تا گوشه ای از تجربه های هنری و مشقت های این عکاس حرفه ای به نمایش گذاشته شود.
سوال: از چه زمانی دوربین به دست گرفتید؟
استاد دستی بر موهای بلند خود کشید و گفت: در دوران نوجوانی و جوانانی در سایه علاقه به فوتبال وارد گود عکاسی شدم و در مسابقات مختلف از تیم های ورزشی با اولین دوربین خود Mamiya AX-1 /مامیا آ ایکس وان/ عکس گرفتم.
سوال: موثرین نوع عکاسی چیست؟
جواب: عکاسی ژورنالیستی و فوتوژورنالیستی موثرین نوع عکاسی است زیرا با زندگی مردم ارتباط مستقیم دارد و دارای سوژه هایی است که پرداخت به آنها می تواند مو بر تن آدم سیخ کند. به طور مثال، در عکس های مهم درباره پناهندگان، عکاس از آوارگان آواره تر می شود چون با حس نهفته در عکس از نزدیک زندگی کرده و حس غیرقابل لمسی را برای مخاطب ملموس می کند.
سوال: موثرترین عکس آرشیو آثار شما در چه موضوعی است؟
استاد آهی کشید و گفت: مجموعه عکس آوارگان عراقی با نام ' گریز ناگزیر' مربوط به انسان های رنج دیده ای بود که در آن دوره تاریخی رنج آوارگی را به جان خریده بودند و با زندگی در چادر در شهرهای جنوب آذربایجان غربی تاوان جنگ را می دادند؛ چادرهایی که صحنه های دلسوزی از رابطه عاطفی و هم حسی بین مادر و کودکان را به نمایش می گذاشت و دغدغه سه هفته ای من برای عکاسی از این سوژه های ناب بود.
سوال: دریاچه ارومیه در آلبوم عکس هایتان چه جایگاهی دارد؟
جواب: من در گذر زمان با دریاچه ارومیه زندگی کرده ام به طوری عکس های هوایی ام از این دریاچه با هزینه شخصی بوده است. تعدادی از عکس هایم مستندنگاری مربوط به دهه های 60 و 70 شمسی بوده و برخی دیگر با دیدگاه شخصی خلق شده است. همچنین بیش از هشت ساعت فیلم مربوط به دریاچه ارومیه تهیه کرده ام.
سوال: آیا از خشک شدن دریاچه ارومیه نیز عکس گرفته اید؟
استاد چشمانش را تیز کرد و گفت: هیچ کس تا سال 1370 شمسی حتی فکر خشک شدن دریاچه را از سر نمی گذراند و متاسفانه سال 1380 خشک شدن جزیی دریاچه را در عکسهایم نشان دادم. خشک شدن دریاچه برایم سوژه جالب و لذت بخشی نبود اما از دیدگاه شخصی با تهیه عکس از این جاذبه طبیعی احساساتم را تخلیه کردم. در نگاهی به عکس هایم از سال 95 می توان روند احیا را در دریاچه به صورت جزئی مشاهده کرد.
سوال: ببخشید سخنانتان را قطع می کنم، آیا این روند امیدوارکننده احیای دریاچه ارومیه در بین عکس هایتان وجود دارد؟
جواب: بله. در اردیبهشت امسال نمایشگاهی با عنوان 'زنده ام من' در ارومیه برپا کردم و 55 عکس در خصوص دریاچه ارومیه در گذر زمان به نمایش گذاشتم. 19 عکس هوایی این نمایشگاه در فروردین امسال از فراز دریاچه ارومیه گرفته شده بود که فرم های به وجود آمده توسط آب، پرواز فلامینگوها و تقابل رنگ های مختلف در این دریاچه را نمایش می دهد. عنوان ' زنده ام من ' برای این نمایشگاه تداعی گر حیات دوباره دریاچه ارومیه در آثارم بود.
سوال: آیا برنامه ای برای انتشار مجموعه عکس های خود دارید؟
جواب: معتقدم تاثیرگذاری بیشتر و ماندگار شدن عکس ها با انتشار آنها در قالب کتاب میسر است، هرچند برگزاری نمایشگاه عکس نیز گام ارزشمند در این بخش محسوب می شود. علاقه مندم کتاب های متفاوتی به ویژه در بخش صنایع دستی با دیدگاه های امروزی منتشر کنم که تنها با حمایت مالی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان غربی میسر است.
سوال: وضعیت فعلی عکاسی آذربایجان غربی را چگونه ارزیابی می کنید؟
جواب: در دهه 70 و 80 شمسی نزدیک به 30 جشنواره ملی در فیلمنامه نویسی، عکس و فیلم در ارومیه برگزار کرده و نزدیک به 500 فیلم تولید کردیم که بیش از 20 فیلم در خارج از ایران جایزه گرفت. در آن سال ها ارومیه دوره دومین قطب عکاسی ایران بعد از تهران محسوب می شد. همه جوانان و پیشکسوتان در آن سال ها شانه به شانه هم با علاقه کار می کردند و نمایشگاه هایی در فضای آزاد در پارک برگزار می کردند تا عموم مردم به عکاسی علاقه مند شوند. الان تعداد آثار موفق کم شده و تولیدات فیلم و عکس به سمت فعالیت های انفرادی گرایش پیدا کرده است.
سوال: آیا خاطره جالبی از دوران عکاسی خود به خاطر دارید؟
جواب: در جشنواره عکس خرم آباد در سال 1383 شمسی از مجموع 14 جایزه این مسابقه 11 جایزه به ارومیه رسید. عکاسان هنگام برگشت تندیس ها را به صورت ردیفی بر روی داشبورد گذاشته بودند و تا ارومیه شادی کردند. باید اضافه کنم، زندگی عکاسان نشانگر رنج هایی است که مشتاقانه تحمل کرده اند. در عکاسی از طبیعت سردشت براثر نیش زنبور سه روز نمی توانستم درست ببینم. همچنین ثبت درد و رنج مردم در زلزله زرند و بمباران شهر ارومیه توام با حس تاثرگذار خاصی در من بود.
رئیس انجمن سینمای جوان ارومیه نیز با اشاره به شناخت 25 ساله اش از استاد جواد پورصمد، گفت: بسیاری از عکاسان جوان این انجمن رسم زندگی شخصی و هنری خود را مدیون استاد پورصمد هستند و وی را الگوی خود می دانند.
احسان مهدیان با اشاره به کیفیت برجسته عکس های پورصمد افزود: به عقیده کارشناسان عکس های تاثیرگذار این هنرمند ملی با عکس های ' سباستیائو سالگادو /Sebastião Salgado / ' عکاس طراز اول برزیلی برابری می کند.
وی با بیان اینکه استاد پورصمد بر سوژه های مستند اجتماعی تمرکز زیادی کرده است، اضافه کرد: کادربندی عکس های این هنرمند حرفه ای در صحنه عکاسی اتفاق می افتد و وی آثار خود را بدون دخل و تصرف برنامه های کاربردی عکاسی پس از گرفتن عکس ها خلق می کند.
وی 23 سال فعالیت جواد پورصمد در انجمن سینمای جوان ارومیه به عنوان مسئول آموزش، معاون و رئیس را یک از عوامل ارتقای سطح کیفی عکاسی ارومیه دانست و گفت: برگزاری جشنواره های ملی در فیلمنامه نویسی، عکس و فیلم در 2 دهه گذشته در ارومیه به انسجام ساختاری انجمن منجر شد.
7129/3072
** گزارشگر: توحید محمودپور ** انتشار دهنده: علیرضا فولادی
کپی شد
