به گزارش ایرنا خوی، قدمت باستانی و اهمیت فرهنگی خود را در موزه ای پربار در کوچه نوراله خان خیابان امام به نمایش گذاشته که در سال 1348 شمسی تاسیس شده است.
این موزه دارای یک بخش اداری و چهار سالن نمایش باستان شناسی، مردم شناسی و میراث مکتوب است و سالن موزه میراث مکتوب خوی آداب و رسوم فرهنگی و اسناد ارزشمند تاریخی این شهرستان را به روشنی و مستدل در اختیار بازدید کنندگان قرار می دهد.
سالن میراث مکتوب مشتمل بر 300 جلد کتاب نفیس و 60 سند ماندگار تاریخی بوده و نسخه خطی اولین مقتل به زبان فارسی یکی از آثار ارزشمند مذهبی این مجموعه است که به خط نستعلیق و با نام روضه الشهدا به قرن 12 هجری قمری مربوط می شود.
اولین روزنامه خوی مربوط به سال 1287 هجری شمسی با نام مکافات که نمایشگر فرهنگ غنی این منطقه است نیز در این سالن نگهداری می شود.
یکی از جالب ترین آثار به نمایش درآمده در این سالن، خط سیاق است که در سال های دور بازاریان برای حسابداری از آن استفاده می کردند؛ خطی که توجه هر زبان شناس را برای انجام تحقیق به خود جلب می کند.
بازدید کننده موزه خوی با مطالعه برچسب های آثار بر روی ویترین ها و سالن ها متوجه می شود که اشیای متعلق به دوره های پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی در سالن باستان شناسی به نمایش درآمده است.
به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوی، قدیمی ترین اثر این موزه سنگ شیشه یا ابسیدین مکشوفه از تپه اهرجان سلماس مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد است و سفال های نخودی رنگ اواسط هزاره چهارم قبل از میلاد که دارای نقوش با رنگ قهوه ای است نیز از آثار باستانی این موزه محسوب می شود.
میرزایی افزود: سفال های هزاره اول و دوم قبل از میلاد از آثار با ارزش دوره تاریخی است که بیشترین بازدید کننده را به خود جلب می کند و بیشترین اشیایی که ویترین های این موزه پربار را به خود اختصاص داده، اشیای شیشه ای مربوط به دوره قاجار است.
وی ادامه داد: از دیگر آثار خیره کننده این مجموعه می توان به کاسه پایه دار نخودی رنگ هزاره چهارم قبل از میلاد، تنگ های سفالی خاکستری، ساغرهای ته دگمه ای، قیفی شکل و کاسه ای به رنگ خاکستری روشن مربوط به اواسط هزاره دوم قبل از میلاد اشاره کرد.
وی اظهار کرد:2 ویترین موجود در سالن باستان شناسی این موزه نیز مزین به زیورآلات، دشنه، خنجر و تیشه مفرغی بوده و آثار فلزی موزه خوی مربوط به دوره صفوی است؛ در این دوره بود که اندیشه و خلاقیت هنرمندان شکوفا و توجه به هنر بیشتر از قبل شده است.
به گفته وی آثار چوبی و فلزی، سلاح های سرد و گرم، کتاب های خطی، خرمنکوب سنتی و مهرهای مالکیت چوبی با متن دعا زیبایی خاصی به ویترین های این موزه بخشیده است.
وی افزود: آثاری نیز از نمونه سفال های نخودی رنگ مربوط به سبک اردبیل و دوره اولیه متعلق به سوم و دوم قبل از میلاد، ظروف صیقلی به رنگ سیاه دوره متاخر (سده اول قبل از میلاد تا سده دوم میلادی) ویترین های موزه را آراسته است.
میرزایی بیان کرد: از آثار با ارزش دوره تاریخی این موزه می توان به گل مهرهای دوره ساسانی و سکه های دوره اشکانی و ساسانی اشاره کرد؛ این گل مهرها در گذشته دربردارنده رشته هایی از پوست به عرض هشت تا 9 میلیمتر بود که از وسط گل مهر عبور داده می شد و به دهانه ظروف سفالی بسته می شد تا درجه کیفیت آن کالا را نشان دهد.
وی افزود: سکه های دوره تاریخی و دوره های مختلف اسلامی از اموی تا زندیه از آثار ارزنده دیگر این موزه بوده و تعدادی سکه ضرب خوی از جنس مس مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار (1263 تا 1313 هجری قمری ) در سال های اخیر به سکه های دوره اسلامی این موزه افزوده شده است.
به گزارش ایرنا بازید از بخش مردم شناسی این موزه نیز خالی از لطف نیست زیرا لباس های مختلف محلی ایل های قره پاپاق و ایل سون زینت بخش زوایای مختلف این بخش موزه است.
نمونه های از پارچه های رودوزی شده دوره قاجاریه که با روش های سرمه دوزی و قلاب دوزی خلق شده در چند ویترین این بخش به نمایش درآمده است.
پارچه های زرباف و مخملی دوره قاجار نیز از دیگر آثار ارزشمندی است که در موزه خوی به نمایش گذاشته شده است.
آثار موزه خوی تنها در سالن ها خلاصه نشده است بلکه در محوطه بیرونی این موزه 70 اثر سنگی از قبیل ته ستون ها، سنگ قبرها و آثار ارزشمند مربوط به دوره های اسلامی و هخامنشیان به معرض دید عموم گذاشته شده است.
آثار سنگی دیگری نیز مثل کتیبه دوره صفویه با موضوع بازار خوی وجود دارد که در مورد معافیت و تخفیف مالیاتی بازاریان خوی است.
کتیبه سنگی شاه طهماسب صفوی که در این موزه بوده، دربردارنده فرمان وی در سال 918 هجری قمری مبنی بر بخشودگی و تخفیف مالیات در خوی بوده و این فرمان روی قطعه سنگ مرمرین سفید رنگی حک شده که تنها چهار سطر اول آن باقی مانده است.
خوی از سالیان دور به علت واقع شدن در دشتی دل انگیز و محصور بودن در زمین ها و باغ های سرسبز، مزرعه های چشم نواز آفتابگردان و گل محمدی به دارالصفای ایران معروف شده است؛ کوه سربه فلک کشیده اَورین خوی با ارتفاع سه هزار و 650 متر بلندترین قله آذربایجان غربی به شمار می آید.
7129/3072 ** گزارش از: توحید محمودپور ** انتشار دهنده: علیرضا فولادی
این موزه دارای یک بخش اداری و چهار سالن نمایش باستان شناسی، مردم شناسی و میراث مکتوب است و سالن موزه میراث مکتوب خوی آداب و رسوم فرهنگی و اسناد ارزشمند تاریخی این شهرستان را به روشنی و مستدل در اختیار بازدید کنندگان قرار می دهد.
سالن میراث مکتوب مشتمل بر 300 جلد کتاب نفیس و 60 سند ماندگار تاریخی بوده و نسخه خطی اولین مقتل به زبان فارسی یکی از آثار ارزشمند مذهبی این مجموعه است که به خط نستعلیق و با نام روضه الشهدا به قرن 12 هجری قمری مربوط می شود.
اولین روزنامه خوی مربوط به سال 1287 هجری شمسی با نام مکافات که نمایشگر فرهنگ غنی این منطقه است نیز در این سالن نگهداری می شود.
یکی از جالب ترین آثار به نمایش درآمده در این سالن، خط سیاق است که در سال های دور بازاریان برای حسابداری از آن استفاده می کردند؛ خطی که توجه هر زبان شناس را برای انجام تحقیق به خود جلب می کند.
بازدید کننده موزه خوی با مطالعه برچسب های آثار بر روی ویترین ها و سالن ها متوجه می شود که اشیای متعلق به دوره های پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی در سالن باستان شناسی به نمایش درآمده است.
به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوی، قدیمی ترین اثر این موزه سنگ شیشه یا ابسیدین مکشوفه از تپه اهرجان سلماس مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد است و سفال های نخودی رنگ اواسط هزاره چهارم قبل از میلاد که دارای نقوش با رنگ قهوه ای است نیز از آثار باستانی این موزه محسوب می شود.
میرزایی افزود: سفال های هزاره اول و دوم قبل از میلاد از آثار با ارزش دوره تاریخی است که بیشترین بازدید کننده را به خود جلب می کند و بیشترین اشیایی که ویترین های این موزه پربار را به خود اختصاص داده، اشیای شیشه ای مربوط به دوره قاجار است.
وی ادامه داد: از دیگر آثار خیره کننده این مجموعه می توان به کاسه پایه دار نخودی رنگ هزاره چهارم قبل از میلاد، تنگ های سفالی خاکستری، ساغرهای ته دگمه ای، قیفی شکل و کاسه ای به رنگ خاکستری روشن مربوط به اواسط هزاره دوم قبل از میلاد اشاره کرد.
وی اظهار کرد:2 ویترین موجود در سالن باستان شناسی این موزه نیز مزین به زیورآلات، دشنه، خنجر و تیشه مفرغی بوده و آثار فلزی موزه خوی مربوط به دوره صفوی است؛ در این دوره بود که اندیشه و خلاقیت هنرمندان شکوفا و توجه به هنر بیشتر از قبل شده است.
به گفته وی آثار چوبی و فلزی، سلاح های سرد و گرم، کتاب های خطی، خرمنکوب سنتی و مهرهای مالکیت چوبی با متن دعا زیبایی خاصی به ویترین های این موزه بخشیده است.
وی افزود: آثاری نیز از نمونه سفال های نخودی رنگ مربوط به سبک اردبیل و دوره اولیه متعلق به سوم و دوم قبل از میلاد، ظروف صیقلی به رنگ سیاه دوره متاخر (سده اول قبل از میلاد تا سده دوم میلادی) ویترین های موزه را آراسته است.
میرزایی بیان کرد: از آثار با ارزش دوره تاریخی این موزه می توان به گل مهرهای دوره ساسانی و سکه های دوره اشکانی و ساسانی اشاره کرد؛ این گل مهرها در گذشته دربردارنده رشته هایی از پوست به عرض هشت تا 9 میلیمتر بود که از وسط گل مهر عبور داده می شد و به دهانه ظروف سفالی بسته می شد تا درجه کیفیت آن کالا را نشان دهد.
وی افزود: سکه های دوره تاریخی و دوره های مختلف اسلامی از اموی تا زندیه از آثار ارزنده دیگر این موزه بوده و تعدادی سکه ضرب خوی از جنس مس مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار (1263 تا 1313 هجری قمری ) در سال های اخیر به سکه های دوره اسلامی این موزه افزوده شده است.
به گزارش ایرنا بازید از بخش مردم شناسی این موزه نیز خالی از لطف نیست زیرا لباس های مختلف محلی ایل های قره پاپاق و ایل سون زینت بخش زوایای مختلف این بخش موزه است.
نمونه های از پارچه های رودوزی شده دوره قاجاریه که با روش های سرمه دوزی و قلاب دوزی خلق شده در چند ویترین این بخش به نمایش درآمده است.
پارچه های زرباف و مخملی دوره قاجار نیز از دیگر آثار ارزشمندی است که در موزه خوی به نمایش گذاشته شده است.
آثار موزه خوی تنها در سالن ها خلاصه نشده است بلکه در محوطه بیرونی این موزه 70 اثر سنگی از قبیل ته ستون ها، سنگ قبرها و آثار ارزشمند مربوط به دوره های اسلامی و هخامنشیان به معرض دید عموم گذاشته شده است.
آثار سنگی دیگری نیز مثل کتیبه دوره صفویه با موضوع بازار خوی وجود دارد که در مورد معافیت و تخفیف مالیاتی بازاریان خوی است.
کتیبه سنگی شاه طهماسب صفوی که در این موزه بوده، دربردارنده فرمان وی در سال 918 هجری قمری مبنی بر بخشودگی و تخفیف مالیات در خوی بوده و این فرمان روی قطعه سنگ مرمرین سفید رنگی حک شده که تنها چهار سطر اول آن باقی مانده است.
خوی از سالیان دور به علت واقع شدن در دشتی دل انگیز و محصور بودن در زمین ها و باغ های سرسبز، مزرعه های چشم نواز آفتابگردان و گل محمدی به دارالصفای ایران معروف شده است؛ کوه سربه فلک کشیده اَورین خوی با ارتفاع سه هزار و 650 متر بلندترین قله آذربایجان غربی به شمار می آید.
7129/3072 ** گزارش از: توحید محمودپور ** انتشار دهنده: علیرضا فولادی
کپی شد