پهلوانان نمی‌میرند

سیامند با وجودی که دارای معلولیت بود اما پشتکار و تلاش مثالی‌زدنی داشت و هر سال‌ در میدان‌های نبرد با پولاد سرد، بدون رقیب برای کشورش افتخار می‌آفرید.

پهلوان خوش‌نام اشنویه‌ای، محبوب دل‌های بسیاری بود و در مسابقات بین‌المللی تماشاگران تمامی کشورها او را ایستاده تشویق می‌کردند و دوست داشتند.

در ایران هم طرفداران زیادی دارد و خبر درگذشت‌اش علاوه بر جامعه ورزش کشور، همه مردم را به ویژه در مناطق کردنشین از جمله کردستان و کرمانشاه در بهت و اندوه فرو برده است.

او دوبار در مسابقات پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو مدال طلا را از آن خود کرده بود و قول داده بود که در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو هم دوباره رکوردزنی کند و برای کشورش مدال طلا را به ارمغان بیاورد.

کم‌کم شکست برای سیامند واژه‌ای بی‌معنی شده بود و او در هر مسابقه‌ای که شرکت می‌کرد مدال طلا را از آن خود می‌کرد که پنج دوره طلای مسابقات قهرمانی جهان، سه طلای مسابقات پاراآسیایی و ۲ طلای مسابقات بین‌المللی هم از جمله دیگر افتخارات او بود تا نشان دهد که می‌توان واژه خواستن را با اراده راسخ خود معنا کرد.

موفقیت‌های او در مسابقات مایه دلگرمی سایر اعضای گروه بود و طلاهای او همیشه روح امیدواری را در کاروان‌های ورزشی کشور می‌دمید.

سیامند هرچند ۳۱ سال بیشتر نداشت اما در اخلاق هم منش پهلوانی را داشت؛ کمک‌های خیرخواهانه او به مردم زلزله‌زده کرمانشاه را مردم به یاد دارند و کمک‌های دیگری که شاید هیچوقت بازگو نشد.

او هیچوقت به دنبال حاشیه نبود و شاید بتوان لقب کم‌ادعاترین ورزشکار را هم به او نسبت داد؛ آری او افسانه‌ای بود درست همانند اسمش سیامند که در زبان کردی برگرفته از یک افسانه عاشقانه است.

سیامند برای جوانان امروزی یک الگو و نمادی از پشتکار و موفقیت است؛ ناملایمات زندگی در روحیه این پسر کردزبان اثری نداشت و افتخارآفرینی برای کشور، هدف والای او محسوب می‌شد.

از روز گذشته که خبر درگذشت سیامند رحمان به دلیل ایست قلبی مخابره شد، پیام‌های تسلیت بسیاری از رئیس‌جمهوری، وزیر ورزش و جوانان، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، استاندار و سایر مسئولان استان آذربایجان‌غربی منتشر شده تا شاید بتواند مقداری از دل دردمند خانواده رحمان را تسکین دهد؛ همچنین ۲ روز عزای عمومی هم در شهرستان اشنویه، زادگاه سیامند اعلام شده است.

امروز دوشنبه، ۱۲ اسفند ۹۸ چهره همیشه خندان سیامند رحمان با حضور هزاران نفر از مردم قدرشناس و ورزش‌دوست آذربایجان‌غربی و شهرستان اشنویه و همچنین مسئولان کشوری و استانی در آرامستان «قلاتگاه» مشرف بر شهر اشنویه، رخ در نقاب خاک کشید و دنیایی از حسرت و آه را برای طرفداران خود برجا گذاشت اما باید گفت کسی که در دل ملت خود جای دارد هرگز نمی‌میرد و به قول سعدی «مرد نکونام نمیرد هرگز».

«سیامند رحمان» در پارالمپیک ۲۰۱۶ «ریو» با مهار وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی تاریخ‌ساز شد؛ وی پس از کسب مدال طلای مسابقات جهانی ۲۰۱۹ قزاقستان عنوان کرد که در توکیو دوباره خواهد درخشید.

۲ مدال طلای پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو، پنج مدال طلا و یک نقره مسابقات قهرمانی جهان و سه مدال طلای بازی‌های پارآسیایی ۲۰۱۰ گوانژو، ۲۰۱۴ اینچئون و ۲۰۱۸ جاکارتا از سیامند ورزشکاری برجسته در سطح رقابت‌های بین‌المللی ساخته بود.

سیامند رحمان متولد ۱۳۶۷ و اهل شهرستان اشنویه از توابع آذربایجان‌غربی و وزنه‌بردار سنگین وزن ایران است که در سال ۱۳۸۷ برای اولین‌بار به اردوی تیم ملی وزنه‌برداری معلولان دعوت شد.

«رحمان» همچنین به‌ عنوان یکی از ستارگان کمپین معرفی پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو معرفی و چندین بار در نظرسنجی کمیته بین‌المللی پارالمپیک بهترین ورزشکار ماه انتخاب شده بود.