سعید کریمی روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: از ابتدای برداشت سیب تاکنون ۴۰ هزار تن توسط مالکان، شرکت‌ها و تاجران از مهاباد به کشورهایی چون افغانستان، پاکستان و هندوستان صادر شده است.
وی ادامه داد: امسال بیش از ۸۰ هزار تن سیب در ۲۵ سردخانه این شهرستان ذخیره شده بود که تاکنون نصف آن صادر شده و مابقی نیز که مازاد بر مصرف داخلی است به کشورهای همسایه صادر می‌شود.
وی با اشاره به اینکه تولید سیب در سال جاری ۶۰ درصد نسبت به مدت مشابه قبل افزایش داشته است، اظهار داشت: امسال ۱۲۲ هزار تن سیب از ۶ هزار و ۴۰۰ هکتار باغات بارور سطح مهاباد تولید شده است که از این مقدار نیز بیش از ۴۰ هزار تن به عنوان سیب زیردرختی تحویل کارخانه‌های صنایع تبدیلی استان شده است.
مسوول واحد باغبانی جهادکشاورزی مهاباد تاکید کرد: ۴۰ درصد محصولات باغی این شهرستان به صورت تازه‌خوری مصرف و ۶۰ درصد آن نیز به شهرستان و استان‌های همجوار صادر می‌شود.
کریمی اضافه کرد: سیب تولیدی در این شهرستان که بیشتر در ۲ نوع «رد» و «گلدن» و سایر ارقام خارجی است که به علت کیفیت مطلوب، قابلیت انبارداری و حمل و نقل آن یکی از محصولات صادراتی به خارج از کشور به شمار می‌رود.
مهاباد در جنوب آذربایجان‌غربی و ۱۱۶ کیلومتری مرکز استان واقع شده و دارای بیش از ۸۰ هزار هکتار اراضی مستعد کشاورزی و باغی است.
شهرستان مهاباد بیش از ۸۰ هزار هکتار اراضی زراعی و باغی دارد.
آذربایجان‌غربی از جمله استان‌های مرزی کشور است به طوری که ۹۶۷ کیلومتر مرز با ترکیه، عراق و نخجوان دارد و چرخ‌های اقتصادی آن با کشاورزی می‌چرخد؛ این استان ۹ گمرک و پنج بازارچه مرزی در راستای توسعه مبادلات با کشورهای همسایه دارد اما تولید سالانه یک میلیون و ۱۰۰ هزار تنی محصول سیب استان همواره با مشکلات صادرات مواجه بوده‌است.
باغداران آذربایجان‌غربی امسال با برداشت بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار تن سیب، رتبه نخست تولید این محصول را در کشور به خود اختصاص دادند؛ از مجموع ۱۰۲ هزار هکتار مساحت باغ‌های بارور آذربایجان‌غربی حدود ۶۰ هزار هکتار به سیب اختصاص یافته‌است و حدود یک سوم سیب کشور در این استان تولید می‌شود.
سالانه به طور میانگین یکهزار هکتار باغ سیب در استان احداث و با باغ‌های نامرغوب و فرسوده جایگزین می‌شود و این در حالی است که ۱۱۲ هزار هکتار باغ در آذربایجان‌غربی وجود دارد که از این مقدار ۱۰۲ هزار هکتار بارور بوده و بیش از نیمی از آن به این محصول پرآب‌بر اختصاص یافته‌است.
