توحید ملک‌زاده روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: گسل پسوه برای اولین‌بار طی سال ۱۹۷۳ میلادی و در بررسی چهارگوش مهاباد معرفی شد و در جنوب آذربایجان‌غربی واقع است.
وی اضافه کرد: این گسل به جهت نزدیکی به پسوه «گسل پسوه» نامیده می‌شود و در امتداد شمال‌غرب – جنوب‌شرق گسترش یافته و گسل‌های آبرفتی را نیز قطع کرده است.
وی اضافه کرد: مارن‌های ژوراسیک - کرتاسه در جنوب‌شرق گسل و در قسمت فروافتاده پیرانشهر قرار دارد و رودخانه پیرانشهر در طول گسل جاری است؛ امتداد این گسل از طرف غرب به «پنجوین» عراق و از طرف جنوب به گسل مریوان و صحنه می‌رسد.
وی بیان کرد: زلزله ۲۵ اکتبر ۱۹۷۰ میلادی به بزرگی ۵.۵ ریشتر پیرانشهر که در اثر آن عده‌ای از مردم محلی آسیب دیدند، مربوط به این گسل بود؛ زلزله‌های دیگری نیز در کنار این گسل به ویژه در منطقه پاوه - کامیاران - دانا اتفاق افتاده که سبب یک فروافتادگی در قسمت داخلی ناحیه فوق در ۱۴ اکتبر و ۲۸ نوامبر ۱۹۶۲ میلادی شده است.
وی اظهار داشت: گسل پسوه در هفته‌ها و ماه‌های اخیر فعالیت زیادی از نظر تعداد نداشته است بنابراین تراکم انرژی در منطقه مشاهده می‌شود.
به گزارش ایرنا به نقل از مرکز لرزه‌نگاری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران این زمین‌لرزه در طول جغرافیایی ۴۵.۳۴ و عرض جغرافیایی ۳۶.۸ و عمق ۱۰ کیلومتری زمین به وقوع پیوست.
نزدیک‌ترین مناطق به کانون وقوع این زمین‌لرزه شهرهای نقده و پیرانشهر به ترتیب با ۱۸ و ۲۰ کیلومتر بود.
خوشبختانه تاکنون گزارشی از بروز خسارت یا تلفات بر اثر این زمین‌لرزه مخابره نشده است.
