به گزارش ایرنا «ملاحسین» یکی از خوش صداترین آوازخوانان موسیقی کردی بود و آثار وی در بخش بداهه گویی و آوازخوانی در ردیف هنرمندان برجسته ای مانند «حسن زیرک»، «محمد ماملی» و «ابراهیم قادری» قرار دارد.
این هنرمند در سال 1302 شمسی در روستای «کانی طومار» بوکان متولد شد و در سال 1332 شمسی به همراه خانواده اش به روستای «اگریقاش» مهاباد کوچ و فعالیت هنری خود را در این سال ها آغاز کرد.
وی با حضور در برنامه های زنده رادیو مهاباد و کرمانشاه در بین مردم شناخته شد و چندین بار در جشنواره های فرهنگی و ادبی در استان های مختلف کشور نیز موفق به کسب مقام شد.
این هنرمند برجسته بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به تهران کوچ کرد و تا پایان عمرش در این شهر سکونت داشت و سرانجام در آذر سال 1367 به دلیل ایست قبلی دیده از جهان فرو بست و در آرامستان شهر مهاباد به خاک سپرده شد.
اینک 30 سال از مرگ این هنرمند برجسته سپری می شود اما همچنان برخی آوازها و آهنگ های وی در بین نسل های دیروز و امروز مورد توجه و استقبال قرار می گیرد.
آهنگ ها و آوازهای این هنرمند هنوز هم از سوی برخی از آوازخوانان کرد بازخوانی می شود و در بسیاری از محافل شاد مورد استفاده قرار می گیرد.
یکی از آوازخوانان مهابادی که سال های زیادی با این هنرمند همکاری هنری داشته در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: از دوران کودکانی با ملاحسین رفاقت و دوستی داشتم و صدای بسیار دلنشینی وی هنوز در خاطرم به یادگار مانده است.
ابراهیم قادری گفت: نجابت و پاک دامنی یکی از ویژگی های بارز ملاحسین بود و باعث شده بود در بین مردم از عزت و احترام خاصی برخوردار باشد.
وی افزود: «ملاحسین» در بسیاری از محافل شب نشینی آن دوران تا پاسی از شب آوازخوانی می کرد و مردم تا زمانی که آوازها و صدای دلنشین وی را می شنیدند، محفل را ترک نمی کردند.
وی اضافه کرد: تبحّر ملاحسین به اندازه ای بود که با بیت و آواز با سایر شاعران و آوازخوانان منطقه مکریان مشاعره می کرد و در آوازخوانی هیچگاه از بیت های تکراری بهره نمی برد.
رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مهاباد نیز معتقد است که در دهه های گذشته در منطقه مکریان هنرمندان برجسته ای در هنر آواز خوانی فعالیت کردند و آثار بسیار گرانبهایی در این زمینه خلق شد که می توان از آنها به عنوان میراث هنری این منطقه یاد کرد.
قادر مرادی افزود: برخی از این آثار در قالب آرشیوهای خانوادگی حفظ شده و برخی دیگر در استریوهای پخش آثار هنری یا فضای مجازی ذخیره شده است.
وی با ابراز نگرانی از احتمال از بین رفتن آثار فاخر هنری گفت: لازم است موزه هنری برای جمع آوری و حفظ این آثار راه اندازی شود و در آن آثار فاخر هنری نگهداری شود و منبعی برای پژوهشگران آثار هنری این منطقه باشد.
بسیاری از هنرمندان و موسیقی دانان زبان کردی دارای آثار برجسته ای هستند که بر اثر گذر زمان و شکاف سلیقه ای بین نسل های گذشته و امروزی به فراموشی سپرده شده اند.
هنرمندانی که اگر این امکان وجود داشت که آثار آنها به صورت مکتوب در می آمد امروز نه تنها برای نسل های جوان ناآشنا نبود بلکه منبع خوبی برای محققان و پژوهشگران حوزه هنری هم می شد.
آثار هنری بویژه در زمینه موسیقی می تواند به عنوان بخشی از میراث ناملموس یک منطقه به شمار برود و این آثار هم می تواند از سوی برخی افراد مورد سوء استفاده قرار گیرد و هم می تواند با گذر زمان گرد فراموشی و نابودی روی آنها قرار گیرد و به طور کامل از بین برود.
در جامعه ما هنرمندان فرهیخته و بزرگی مانند «ملاحسین» کم نیستند اما لازم است این هنرمندان و آثار آنها دوباره به نسل های جوان و جویای هنر معرفی شود تا آنان نیز بتوانند با بازخوانی این آثار به سبک های امروزی شکاف بین نسل ها را در هنر موسیقی از بین ببرند.
3020/6185/3072
این هنرمند در سال 1302 شمسی در روستای «کانی طومار» بوکان متولد شد و در سال 1332 شمسی به همراه خانواده اش به روستای «اگریقاش» مهاباد کوچ و فعالیت هنری خود را در این سال ها آغاز کرد.
وی با حضور در برنامه های زنده رادیو مهاباد و کرمانشاه در بین مردم شناخته شد و چندین بار در جشنواره های فرهنگی و ادبی در استان های مختلف کشور نیز موفق به کسب مقام شد.
این هنرمند برجسته بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به تهران کوچ کرد و تا پایان عمرش در این شهر سکونت داشت و سرانجام در آذر سال 1367 به دلیل ایست قبلی دیده از جهان فرو بست و در آرامستان شهر مهاباد به خاک سپرده شد.
اینک 30 سال از مرگ این هنرمند برجسته سپری می شود اما همچنان برخی آوازها و آهنگ های وی در بین نسل های دیروز و امروز مورد توجه و استقبال قرار می گیرد.
آهنگ ها و آوازهای این هنرمند هنوز هم از سوی برخی از آوازخوانان کرد بازخوانی می شود و در بسیاری از محافل شاد مورد استفاده قرار می گیرد.
یکی از آوازخوانان مهابادی که سال های زیادی با این هنرمند همکاری هنری داشته در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: از دوران کودکانی با ملاحسین رفاقت و دوستی داشتم و صدای بسیار دلنشینی وی هنوز در خاطرم به یادگار مانده است.
ابراهیم قادری گفت: نجابت و پاک دامنی یکی از ویژگی های بارز ملاحسین بود و باعث شده بود در بین مردم از عزت و احترام خاصی برخوردار باشد.
وی افزود: «ملاحسین» در بسیاری از محافل شب نشینی آن دوران تا پاسی از شب آوازخوانی می کرد و مردم تا زمانی که آوازها و صدای دلنشین وی را می شنیدند، محفل را ترک نمی کردند.
وی اضافه کرد: تبحّر ملاحسین به اندازه ای بود که با بیت و آواز با سایر شاعران و آوازخوانان منطقه مکریان مشاعره می کرد و در آوازخوانی هیچگاه از بیت های تکراری بهره نمی برد.
رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مهاباد نیز معتقد است که در دهه های گذشته در منطقه مکریان هنرمندان برجسته ای در هنر آواز خوانی فعالیت کردند و آثار بسیار گرانبهایی در این زمینه خلق شد که می توان از آنها به عنوان میراث هنری این منطقه یاد کرد.
قادر مرادی افزود: برخی از این آثار در قالب آرشیوهای خانوادگی حفظ شده و برخی دیگر در استریوهای پخش آثار هنری یا فضای مجازی ذخیره شده است.
وی با ابراز نگرانی از احتمال از بین رفتن آثار فاخر هنری گفت: لازم است موزه هنری برای جمع آوری و حفظ این آثار راه اندازی شود و در آن آثار فاخر هنری نگهداری شود و منبعی برای پژوهشگران آثار هنری این منطقه باشد.
بسیاری از هنرمندان و موسیقی دانان زبان کردی دارای آثار برجسته ای هستند که بر اثر گذر زمان و شکاف سلیقه ای بین نسل های گذشته و امروزی به فراموشی سپرده شده اند.
هنرمندانی که اگر این امکان وجود داشت که آثار آنها به صورت مکتوب در می آمد امروز نه تنها برای نسل های جوان ناآشنا نبود بلکه منبع خوبی برای محققان و پژوهشگران حوزه هنری هم می شد.
آثار هنری بویژه در زمینه موسیقی می تواند به عنوان بخشی از میراث ناملموس یک منطقه به شمار برود و این آثار هم می تواند از سوی برخی افراد مورد سوء استفاده قرار گیرد و هم می تواند با گذر زمان گرد فراموشی و نابودی روی آنها قرار گیرد و به طور کامل از بین برود.
در جامعه ما هنرمندان فرهیخته و بزرگی مانند «ملاحسین» کم نیستند اما لازم است این هنرمندان و آثار آنها دوباره به نسل های جوان و جویای هنر معرفی شود تا آنان نیز بتوانند با بازخوانی این آثار به سبک های امروزی شکاف بین نسل ها را در هنر موسیقی از بین ببرند.
3020/6185/3072
کپی شد