به نوشته این روزنامه،اجرای استانداردهای خودرویی که قرار بود ماه گذشته از سوی سازمان ملی استاندارد به اجرا گذاشته شود، طبق اظهارات اخیر در شرایطی با مهلت های یکساله (همچون گذشته) همراه خواهد شد، به عبارتی اجرای همه استانداردهای باردیگر به فرصت دیگر موکول می شود.
رئیس سازمان ملی استاندارد ایران در خصوص آخرین موضع این سازمان در ارتباط با تعدیل یا حذف برخی استانداردهای 85 گانه خودرویی گفته است: 'هیچ یک از استانداردهای 85 گانه خودرویی حذف نخواهد شد ، ولی ممکن است که در مورد رعایت بعضی از استاندارد ها زمان مورد نظر تمدید شده و جهت اجرا توسط خودروساز افزایش یابد'.
این سخنان خانم نیره پیروزبخت یادآور تجارب تلخ گذشته در زمینه وادار کردن خودروسازان وطنی به رعایت ایمنی ، استحکام خودرو و در یک کلمه استاندارد کردن تولیدات توسط آنان می باشد. در گذشته هم چندین بار رسما اعلام شده است که از تاریخ قید مشخص شده ای تولید ، پراید ، 405 ، نیسان وانت ، نیسان مزدا و چند مدل دایناسوری دیگر متوقف خواهد شد ولی بعد از مدتی یکی از متولیان امر اظهار داشته است که مهلتی شش ماهه به آنان داده شده است تا خطوط تولید خود را اصلاح کنند!!
این مهلت های شش ماهه شاید الان شش ساله شده است و هنوز پراید و اقسام وانت های غیراستاندارد و غیرایمن نه تنها متوقف نشده اند بلکه با کپی وانتی از هر نوع خودروی موجود در ایران با قیمت های سرسام آور به بهانه تحریم و انواع دلایل مندرآوردی در کنار تولیدات غیراستاندارد قبلی عرضه می شوند. بازار داخلی نیز که بصورت انحصاری در اختیار آقایان قرار دارد برای فروش با قیمت های دلخواهی هیچ مشکلی ندارند!!
در ارتباط با مساله اغماض و دادن مهلت های مکرر به خودروسازان داخلی باید به یک نکته اساسی اشاره کنیم و آن این است که وزارت صنعت ، سازمان استاندارد و اساسا دولت باید به این نکته حساس و کلیدی رسیده و تصمیم بگیرد که آیا صنعت خودروسازی داخلی در ایران فقط مصرف داخلی دارد و یا بعد از شصت سال بنیان گذاری قصد حضور حداقلی در بازارهای منطقه را نیز دارد؟! نمی شود که از جیب مصرف کننده مظلوم ایرانی در فضایی کاملا انحصاری با تعرفه های سنگین روی خودروهای متوسط خارجی انواع حمایت ها به این باصطلاح خودروسازان بصورت یک جانبه داده شود ولی خروجی آن انواع خودروهای غیرایمن ، خطرناک برای جاده و گران تر از هر نوع خودرویی در پنج قاره کره زمین عرضه کنند. این معادله معیوب باید در یک مرحله تعیین کننده حل و فصل گردد . فرصت سوزی های چند دهه ای به بهانه حساسیت موقعیت های مقاطع زمانی ، و یا اشتغال ، و غیره دیگر هیچ شنونده و انسان عاقل و هوشمندی را قانع نمی کند و باید در همین مرحله مجلس و نمایندگان وارد عمل شوند و از مدیریت های خودروسازی بدلیل تعلل در اجرای استانداردهای ایمنی ، تعلل در اصلاح سامانه سوخت و دهها مورد دیگر که منجر به کشته سازی هموطنان در جاده ها و تحمیل خسارت به مردم و کشور می شود سئوال کنند. این مدیران در این مقطع مهم زمانی باید از ادامه روند باطل و خسارت بار به تولید بنجل هایی دایناسوری با مدل های متعلق به سه یا چهار دهه پیش با فناوری بسیار عقب افتاده خط پایان گذارند. تا کی مصرف کننده ایرانی باید خودروی چینی با قیمت ب ام و و بنز به عنوان سوغات همین خودروسازان داخلی خریداری کند؟!
آیا موسسه استاندارد ملی ما این وضعیت بشدت اسف بار را در بازار خودروی داخلی نمی بیند؟!! اگر محروم کردن مصرف کننده داخلی از خودروی استاندارد با ردیف قیمت های متوسط جهانی در طول چهار دهه گذشته جوابگو بود ، بازخورد آن باید تولید خودروهای خوب و استاندارد در داخل در زمان حاضر می بود ولی متاسفانه ثابت شده است که این نوع حمایت ها جواب نداده و حتی موجب تنبل شدن و پشت گرمی مدیریت های مربوطه به بازاری انحصاری و عاری از هر نوع رقابت شده و تولیدات آنان هر سال بیش از سال قبل از نظر کیفی نازل تر ولی از نظر قیمت بالاتر رفته است.
در نهایت باید به این نکته حساس و مهم اشاره کنیم که اگر صنعت مهمی چون خودروسازی در ایران به روال کنونی به فعالیت ادامه دهد، نه تنها در میان مدت و درازمدت قادر به حفظ سطح اشتغال کنونی که کمتر از یکصد هزار نفر (در خوشبینانه ترین شرایط) نخواهد بود، بلکه به دلیل پس رفت تولیدات مجبور به تعطیل کردن خطوط تولید خود در اثر فشار افکار عمومی و عدم رضایت مشتری خواهد بود. بنابراین بهترین گزینه برای دولت به عنوان تصمیم گیرنده با نفوذ در این عرصه و مدیریت های مربوطه این است که با گذشت از سودهای کوتاه مدت و البته قابل توجه از قبل تولیدات بی کیفیت ، گام در مشارکت ساختاری و جدی با خودروسازان اروپایی و بعضی خودروسازان توانمند در ژاپن و ... شوند تا در یک دوره زمانی مشخص خروجی این همکاری ها تولیداتی قابل قبول مشابه تولیدات خودرویی برخی کشورهای در حال توسعه نظیر هند، ترکیه ، چین و سایرین باشد.
6132/3071
انتهای پیام رئیس سازمان ملی استاندارد ایران در خصوص آخرین موضع این سازمان در ارتباط با تعدیل یا حذف برخی استانداردهای 85 گانه خودرویی گفته است: 'هیچ یک از استانداردهای 85 گانه خودرویی حذف نخواهد شد ، ولی ممکن است که در مورد رعایت بعضی از استاندارد ها زمان مورد نظر تمدید شده و جهت اجرا توسط خودروساز افزایش یابد'.
این سخنان خانم نیره پیروزبخت یادآور تجارب تلخ گذشته در زمینه وادار کردن خودروسازان وطنی به رعایت ایمنی ، استحکام خودرو و در یک کلمه استاندارد کردن تولیدات توسط آنان می باشد. در گذشته هم چندین بار رسما اعلام شده است که از تاریخ قید مشخص شده ای تولید ، پراید ، 405 ، نیسان وانت ، نیسان مزدا و چند مدل دایناسوری دیگر متوقف خواهد شد ولی بعد از مدتی یکی از متولیان امر اظهار داشته است که مهلتی شش ماهه به آنان داده شده است تا خطوط تولید خود را اصلاح کنند!!
این مهلت های شش ماهه شاید الان شش ساله شده است و هنوز پراید و اقسام وانت های غیراستاندارد و غیرایمن نه تنها متوقف نشده اند بلکه با کپی وانتی از هر نوع خودروی موجود در ایران با قیمت های سرسام آور به بهانه تحریم و انواع دلایل مندرآوردی در کنار تولیدات غیراستاندارد قبلی عرضه می شوند. بازار داخلی نیز که بصورت انحصاری در اختیار آقایان قرار دارد برای فروش با قیمت های دلخواهی هیچ مشکلی ندارند!!
در ارتباط با مساله اغماض و دادن مهلت های مکرر به خودروسازان داخلی باید به یک نکته اساسی اشاره کنیم و آن این است که وزارت صنعت ، سازمان استاندارد و اساسا دولت باید به این نکته حساس و کلیدی رسیده و تصمیم بگیرد که آیا صنعت خودروسازی داخلی در ایران فقط مصرف داخلی دارد و یا بعد از شصت سال بنیان گذاری قصد حضور حداقلی در بازارهای منطقه را نیز دارد؟! نمی شود که از جیب مصرف کننده مظلوم ایرانی در فضایی کاملا انحصاری با تعرفه های سنگین روی خودروهای متوسط خارجی انواع حمایت ها به این باصطلاح خودروسازان بصورت یک جانبه داده شود ولی خروجی آن انواع خودروهای غیرایمن ، خطرناک برای جاده و گران تر از هر نوع خودرویی در پنج قاره کره زمین عرضه کنند. این معادله معیوب باید در یک مرحله تعیین کننده حل و فصل گردد . فرصت سوزی های چند دهه ای به بهانه حساسیت موقعیت های مقاطع زمانی ، و یا اشتغال ، و غیره دیگر هیچ شنونده و انسان عاقل و هوشمندی را قانع نمی کند و باید در همین مرحله مجلس و نمایندگان وارد عمل شوند و از مدیریت های خودروسازی بدلیل تعلل در اجرای استانداردهای ایمنی ، تعلل در اصلاح سامانه سوخت و دهها مورد دیگر که منجر به کشته سازی هموطنان در جاده ها و تحمیل خسارت به مردم و کشور می شود سئوال کنند. این مدیران در این مقطع مهم زمانی باید از ادامه روند باطل و خسارت بار به تولید بنجل هایی دایناسوری با مدل های متعلق به سه یا چهار دهه پیش با فناوری بسیار عقب افتاده خط پایان گذارند. تا کی مصرف کننده ایرانی باید خودروی چینی با قیمت ب ام و و بنز به عنوان سوغات همین خودروسازان داخلی خریداری کند؟!
آیا موسسه استاندارد ملی ما این وضعیت بشدت اسف بار را در بازار خودروی داخلی نمی بیند؟!! اگر محروم کردن مصرف کننده داخلی از خودروی استاندارد با ردیف قیمت های متوسط جهانی در طول چهار دهه گذشته جوابگو بود ، بازخورد آن باید تولید خودروهای خوب و استاندارد در داخل در زمان حاضر می بود ولی متاسفانه ثابت شده است که این نوع حمایت ها جواب نداده و حتی موجب تنبل شدن و پشت گرمی مدیریت های مربوطه به بازاری انحصاری و عاری از هر نوع رقابت شده و تولیدات آنان هر سال بیش از سال قبل از نظر کیفی نازل تر ولی از نظر قیمت بالاتر رفته است.
در نهایت باید به این نکته حساس و مهم اشاره کنیم که اگر صنعت مهمی چون خودروسازی در ایران به روال کنونی به فعالیت ادامه دهد، نه تنها در میان مدت و درازمدت قادر به حفظ سطح اشتغال کنونی که کمتر از یکصد هزار نفر (در خوشبینانه ترین شرایط) نخواهد بود، بلکه به دلیل پس رفت تولیدات مجبور به تعطیل کردن خطوط تولید خود در اثر فشار افکار عمومی و عدم رضایت مشتری خواهد بود. بنابراین بهترین گزینه برای دولت به عنوان تصمیم گیرنده با نفوذ در این عرصه و مدیریت های مربوطه این است که با گذشت از سودهای کوتاه مدت و البته قابل توجه از قبل تولیدات بی کیفیت ، گام در مشارکت ساختاری و جدی با خودروسازان اروپایی و بعضی خودروسازان توانمند در ژاپن و ... شوند تا در یک دوره زمانی مشخص خروجی این همکاری ها تولیداتی قابل قبول مشابه تولیدات خودرویی برخی کشورهای در حال توسعه نظیر هند، ترکیه ، چین و سایرین باشد.
6132/3071
کپی شد
