به گزارش ایرنا، قدمت کفش دست دوز تبریز به هزاره های قبل از میلاد می رسد و نمونه ای از آن که گفته می شود 5 هزار سال عمر دارد، در بخش کفش «موزه شهر» نگهداری می شود.
کفش دست دوز تبریز که آوازه آن مرزهای ملی را در نوردیده و نمونه هایش در ویترین بزرگ ترین و معروف ترین برندهای کفش جهان در ایتالیا و آلمان به معرض دید گذاشته شده است، در 2 دهه اخیر به دلیل ورود لجام گسیخته کفش های چینی و ترکیه ای در معرض آسیب جدید قرار گرفته و با خطر منسوخ شدن مواجه است.
حال ثبت کفش دست دوز تبریز در فهرست آثار ملی می تواند تلنگری به سازمان های مسوول برای صیانت از این هنر-صنعت ملی ایرانیان در سال های پیش رو باشد.
وقوع این اتفاق از این رو حایز اهمیت مضاعف است که کفش دست دوز تبریز از این پس می تواند در سبد صنایع دستی کشورمان قرار گیرد و شاید در این میان، سازمان های مسوول همچون میراث فرهنگی و وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز متاثر از ثبت ملی، اقدامی تاثیرگذار در معرفی و ترویج آن داشته باشند.
رییس اتحادیه کفاشان تبریز با ابراز خوشحالی از ثبت کفش دست دوز تبریز در فهرست آثار ملی می گوید: شهر تبریز به عنوان پایتخت صنعت چرم و کفش از قدمت بسیار بالایی برخوردار بوده و بیش از ۹۰ درصد تولید کفش دست دوز تمام چرم ایران نیز در تبریز توسط استادکاران مجرب تولید می‌شود.
وی با اشاره به اینکه بر همین اساس از سه سال پیش اقدامات لازم برای ثبت ملی کفش دست دوز تمام چرم تبریز را شروع کردیم، اضافه می کند: با توجه ویژه و همکاری سازمان میراث فرهنگی این امر مهم تحقق یافت و ان شاالله طی مراسمی ویژه با حضور مقام های کشوری و استانی، نماد ثبت ملی کفش دست دوز تمام چرمی در تبریز رونمایی خواهد شد.
رییس اتحادیه کفاشان تبریز در خصوص روند انجام شده برای ثبت ملی کفش دست دوز تبریز نیز بیان می کند: در راستای اجرای ماده ۱۲ کنوانسیون بین المللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس و قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون مذ‌کور در سال ۱۳۸۴ و نیز آیین نامه آن و ماده ۳ قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب سال ۱۳۶۷، میراث فرهنگی ناملموس مورد تاکید قرار دارد.
جباریان ادامه می دهد: برهمین اساس، مهارت تهیه کفش چرمی دست دوز تبریز با گسترده استان آذربایجان شرقی به شماره ۱۴۸۰ در تاریخ ۱۸ دی ماه سال گذشته در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس ثبت و پس از طی مراحل قانونی ماه گذشته به اتحادیه کفاشان تبریز ابلاغ شد.
وی امیدوار است این رویداد مهم بتواند در معرفی بیشتر صنعت کفش تبریز و یافتن بازارهای جدید جهانی موثر باشد.
یکی از فعالان کفش دست دوز تبریز نیز با اشاره به استقبال اروپاییان و آمریکایی ها از این صنعت- هنر به خبرنگار ایرنا می گوید: هر چند کفش دست دوز تبریز بهه عنوان میراث آباء و اجدادی در 20 سال گذشته از محل واردات لجام گسیخته کفش بی کیفیت خارجی لطمات زیادی دیده است، اما همچنان به عنوان نماد صنعت کفش ایران می درخشد.
علی مرادی اضافه می کند: متاسفانه بسیاری از اساتید بنام کفش دست دوز تبریز در سال های گذشته به دلیل کسادی بازار، پس از چند نسل هنرآموزی و انتقال سینه به سینه آن، این هنر- صنعت را رها کرده و دنبال کارهای دیگر همچون فروش لوازم تحریر و مغازه داری رفتند.
وی با ابراز تاسف از اینکه تعداد اساتید کهنه کار کفش دست دوز تبریز امروزه به تعداد انگشتان دست کاهش یافته است، تاکید می کند: من معمولا هر سال سه چهار مشتری خارجی از کشورهای اروپایی دارم که هنگام خرید کفش دست دوز چشمان شان از حدقه بیرون می زند و با خرید چند جفت کفش راهی دیارشان می شوند.
مرادی از اینکه کفش دست دوزش زینت بخش ویترین معروف ترین مغازه های کفش فروشی دنیاست، اما در خاستگاه خود سیرقهقرایی طی می کند، ابراز تاسف می کند و می گوید: امیدوارم دولت و نهادهای مسوول در وانفسای این صنعت-هنر گامی برای احیای آن بردارند و ثبت ملی می تواند در این راه موثر باشد.
یک فروشنده کفش در بازار کفش تبریز نیز می گوید: خرید و فروش کفش دست دوز خاطرات نوستالژیک 70 ساله ای را در من بیدار می کند.
علی حسین زاده که فروش کفش شغل خانوادگی وی است، در گفت و گو با ایرنا اضافه می کند: تا حدود 40 سال قبل که خارجی ها با طلایه داری آلمان ها و انگلیسی ها، پایشان را در کفش ایران کردند، همه مردم تبریز از کفش دست دوز استفاده می کردند.
حسین زاده که در بازار خرید و فروش کفش مو سفید کرده است، تشریح می کند: روزگاری نه چندان دور کفش همه ایرانیان، دست دوز و از نوع وطنی بود، اما این روزها همه دنبال کفش زیبا، و لو با کیفیت پایین، و ارزان می گردند و دیگر کسی چشمش دنبال کفش دست دوز نیست.
این فعال بازار کفش تبریز، آهی عمیق می کشد و از روزهایی یاد می کند که صدا چکش کفاشان بازار تبریز و پاساژهای خیابان جمهوری اسلامی، موسیقی دلنشینی داشت و هزاران نفر از این صنعت ارتزاق می کردند.
وی با شنیدن خبر ثبت کفش دست دوز تبریز در فهرست آثار ملی، می گوید: امیدوارم این اقدام، بهانه ای برای برداشتن گام عملی در صیانت از کفش دست دوز تبریز به عنوان شناسنامه صنعت - هنر کفش ایرانی باشد.
518
انتهای پیام کفش دست دوز تبریز که آوازه آن مرزهای ملی را در نوردیده و نمونه هایش در ویترین بزرگ ترین و معروف ترین برندهای کفش جهان در ایتالیا و آلمان به معرض دید گذاشته شده است، در 2 دهه اخیر به دلیل ورود لجام گسیخته کفش های چینی و ترکیه ای در معرض آسیب جدید قرار گرفته و با خطر منسوخ شدن مواجه است.
حال ثبت کفش دست دوز تبریز در فهرست آثار ملی می تواند تلنگری به سازمان های مسوول برای صیانت از این هنر-صنعت ملی ایرانیان در سال های پیش رو باشد.
وقوع این اتفاق از این رو حایز اهمیت مضاعف است که کفش دست دوز تبریز از این پس می تواند در سبد صنایع دستی کشورمان قرار گیرد و شاید در این میان، سازمان های مسوول همچون میراث فرهنگی و وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز متاثر از ثبت ملی، اقدامی تاثیرگذار در معرفی و ترویج آن داشته باشند.
رییس اتحادیه کفاشان تبریز با ابراز خوشحالی از ثبت کفش دست دوز تبریز در فهرست آثار ملی می گوید: شهر تبریز به عنوان پایتخت صنعت چرم و کفش از قدمت بسیار بالایی برخوردار بوده و بیش از ۹۰ درصد تولید کفش دست دوز تمام چرم ایران نیز در تبریز توسط استادکاران مجرب تولید می‌شود.
وی با اشاره به اینکه بر همین اساس از سه سال پیش اقدامات لازم برای ثبت ملی کفش دست دوز تمام چرم تبریز را شروع کردیم، اضافه می کند: با توجه ویژه و همکاری سازمان میراث فرهنگی این امر مهم تحقق یافت و ان شاالله طی مراسمی ویژه با حضور مقام های کشوری و استانی، نماد ثبت ملی کفش دست دوز تمام چرمی در تبریز رونمایی خواهد شد.
رییس اتحادیه کفاشان تبریز در خصوص روند انجام شده برای ثبت ملی کفش دست دوز تبریز نیز بیان می کند: در راستای اجرای ماده ۱۲ کنوانسیون بین المللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس و قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون مذ‌کور در سال ۱۳۸۴ و نیز آیین نامه آن و ماده ۳ قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب سال ۱۳۶۷، میراث فرهنگی ناملموس مورد تاکید قرار دارد.
جباریان ادامه می دهد: برهمین اساس، مهارت تهیه کفش چرمی دست دوز تبریز با گسترده استان آذربایجان شرقی به شماره ۱۴۸۰ در تاریخ ۱۸ دی ماه سال گذشته در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس ثبت و پس از طی مراحل قانونی ماه گذشته به اتحادیه کفاشان تبریز ابلاغ شد.
وی امیدوار است این رویداد مهم بتواند در معرفی بیشتر صنعت کفش تبریز و یافتن بازارهای جدید جهانی موثر باشد.
یکی از فعالان کفش دست دوز تبریز نیز با اشاره به استقبال اروپاییان و آمریکایی ها از این صنعت- هنر به خبرنگار ایرنا می گوید: هر چند کفش دست دوز تبریز بهه عنوان میراث آباء و اجدادی در 20 سال گذشته از محل واردات لجام گسیخته کفش بی کیفیت خارجی لطمات زیادی دیده است، اما همچنان به عنوان نماد صنعت کفش ایران می درخشد.
علی مرادی اضافه می کند: متاسفانه بسیاری از اساتید بنام کفش دست دوز تبریز در سال های گذشته به دلیل کسادی بازار، پس از چند نسل هنرآموزی و انتقال سینه به سینه آن، این هنر- صنعت را رها کرده و دنبال کارهای دیگر همچون فروش لوازم تحریر و مغازه داری رفتند.
وی با ابراز تاسف از اینکه تعداد اساتید کهنه کار کفش دست دوز تبریز امروزه به تعداد انگشتان دست کاهش یافته است، تاکید می کند: من معمولا هر سال سه چهار مشتری خارجی از کشورهای اروپایی دارم که هنگام خرید کفش دست دوز چشمان شان از حدقه بیرون می زند و با خرید چند جفت کفش راهی دیارشان می شوند.
مرادی از اینکه کفش دست دوزش زینت بخش ویترین معروف ترین مغازه های کفش فروشی دنیاست، اما در خاستگاه خود سیرقهقرایی طی می کند، ابراز تاسف می کند و می گوید: امیدوارم دولت و نهادهای مسوول در وانفسای این صنعت-هنر گامی برای احیای آن بردارند و ثبت ملی می تواند در این راه موثر باشد.
یک فروشنده کفش در بازار کفش تبریز نیز می گوید: خرید و فروش کفش دست دوز خاطرات نوستالژیک 70 ساله ای را در من بیدار می کند.
علی حسین زاده که فروش کفش شغل خانوادگی وی است، در گفت و گو با ایرنا اضافه می کند: تا حدود 40 سال قبل که خارجی ها با طلایه داری آلمان ها و انگلیسی ها، پایشان را در کفش ایران کردند، همه مردم تبریز از کفش دست دوز استفاده می کردند.
حسین زاده که در بازار خرید و فروش کفش مو سفید کرده است، تشریح می کند: روزگاری نه چندان دور کفش همه ایرانیان، دست دوز و از نوع وطنی بود، اما این روزها همه دنبال کفش زیبا، و لو با کیفیت پایین، و ارزان می گردند و دیگر کسی چشمش دنبال کفش دست دوز نیست.
این فعال بازار کفش تبریز، آهی عمیق می کشد و از روزهایی یاد می کند که صدا چکش کفاشان بازار تبریز و پاساژهای خیابان جمهوری اسلامی، موسیقی دلنشینی داشت و هزاران نفر از این صنعت ارتزاق می کردند.
وی با شنیدن خبر ثبت کفش دست دوز تبریز در فهرست آثار ملی، می گوید: امیدوارم این اقدام، بهانه ای برای برداشتن گام عملی در صیانت از کفش دست دوز تبریز به عنوان شناسنامه صنعت - هنر کفش ایرانی باشد.
518
کپی شد
