دریافت هزینه‌های چند صد هزار تومانی برای ثبت نام در مدارس داد مردم را در آورده اما همچنان مدیران مربوطه سکوت کرده‌اند تا مدارس به راحتی به این تخلف خود ادامه دهند.
به گزارش ایلنا، آن قدیم‌ها که خیلی هم دور نیست یعنی تا همین ده سال پیش دانش آموزان به دو دسته تقسیم می‌شدند آنهایی که پول داشتند و به مدارس غیرانتفاعی تازه تاسیس شده می‌رفتند و آنهایی که پول نداشتند و در مدارس دولتی ثبت نام می‌کردند، دقیقا تفاوت مدارس نیز در همین پرداخت پول بود و الا بچه‌هایی که در مدارس دولتی درس می‌خواندند نه تنها از نظر علمی پایین‌تر نبودند بلکه در یک محیط آزاد و حیاطی فراخ روزشان را می‌گذراندند.
چیزی به نام "کمک به مدرسه" از همان سالهای دور وجود داشت و در طول یک سال تحصیلی معلم یا ناظم مدرسه از ما می‌خواست مبلغی را از والدین‌مان برای مدرسه بیاوریم اما نه اجباری در کار بود و نه اگر پول را پرداخت نمی‌کردیم کسی از مدرسه رفتن ما جلوگیری می‌کرد. یک در میان هم بچه‌ها خودشان پایشان را در یک کفش می‌کردند تا والدینشان را راضی کنند و کمک به مدرسه بگیرند.
اما این روزها اوضاع فرق می‌کند، مدارس دولتی پولی شده‌اند و اگر هزینه "کمک به مدرسه" یا همان هزینه مثلا "ثبت‌نام" پرداخت نشود دیگر فرزند دلبندمان حق تحصیل در مدارس دولتی را ندارد!این مساله در تمام مدارس وجود دارد و حتی اگر مدرک به دست از این طرف شهر تا آن طرف شهر هم در جست‌وجوی مدرسه باشی تنها عدد و رقم این ثبت نام متغیر است؛ زیرا در هر صورت باید سر کیسه را شل کنید.
متاسفانه این روزها دریافت پول برای ثبت‌نام در استان آذربایجان شرقی به روالی طبیعی در مدارس تبدیل شده است و ظاهرا از نظر مسئولان آموزش و پرورش استان تخلف هم نیست که بخواهند درباره آن صحبت کنند و یا حداقل به مدیران مدارس هشدار دهند، در این اوضاع بد اقتصادی هم تنها چیزی که برای خانواده‌ها می‌ماند شرمندگی از جیب خالی در مقابل فرزندانشان است، شرمندگی که باید نصیب مسئولان شود نه مردم.
خانواده‌های زیادی شاید بتوانند با قرض گرفتن یا کم کردن هزینه یک ماهشان پول ثبت‌نام چند صد هزار تومانی مدارس را بدهند اما کم نیستند خانواده‌هایی که در این شرایط اقتصادی قید تحصیل فرزندشان را می‌زنند چون از پس هزینه‌های تحصیل فرزندانشان بر نمی آیند.
اگر وزیر آموزش و پرورش به جای پرداخت به حواشی سعی می‌کرد بودجه وزارتخانه متبوعش را تامین کند و برای مشکلات مالی موجود به دنبال راه‌حل باشد شاید مانند امروز بر سر زبان‌ها نمی‌افتاد و مسئولان و نمایندگان مجلس درباره‌اش مصاحبه نمی‌کردند و البته خانواده‌های زیادی هم به جان ایشان و مدیران استانی‌شان دعا می‌کردند.
