بیستم خردادماه به منظور گرامیداشت و ارتقای جایگاه صنایع دستی و تجلیل و تقدیر جایگاه هنرمندان این عرصه در تقویم رسمی کشور به عنوان روز صنایع دستی نامگذاری شده است.
به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، به همین بهانه، پای صحبت‌های فعالان عرصه صنایع دستی نشستیم تا از دغدغه ها و مشکلات خود بگویند.
"فاطمه دلیر عبدی نیا" متولد ۱۳۴۹ و یکی از کارآفرینان در حوزه صنایع دستی است. وی دارای مدرک تحصیلی لیسانس از رشته‌ی اقتصاد و مدیرعامل شرکت آدلان سبز آذربایجان بوده و 25 سال سابقه کار در زمینه صنایع دستی و تولید پوشاک دارد.
این بانوی کارآفرین در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، گفت: این کار را با 33 نفر که به صورت خانگی مشغول به کار بودند، شروع کرده و اکنون ۴۵۰ نفر در این شرکت مشغول به کار هستند. وی هدف اصلی خود را اشتغال بانوان و استقلال مالی دانست و افزود: بنده سخت‌کوش و تلاش‌گر بوده و این کار را با سرمایه اندکی شروع کردم و اکنون نیز در رشته‌های صنایع دستی چرم بیشترین فعالیت را انجام می‌دهیم.
وی با بیان اینکه هیچ ارگان دولتی در این راستا به ما کمکی نکرده است، خاطرنشان کرد: نبود بازار دائمی و محل نمایشگاه دائمی مشکل اساسی در بحث فروش صنایع دستی است و متاسفانه به این موضوع اهمیت داده نشده است.
دلیر عبدی نیا با اشاره به اینکه دو فرزند دارم که مشوق من هستند، تاکید کرد: باایمان به خدا و سخت کوشی اکنون وضعیت رو به پیشرفتی داریم و هرچند که اهمیت هنر در شهر تبریز کم‌رنگ است اما با کمک کارکنانم در راستای تولید داخلی و به بهبود این مقوله فعالیت می‌کنیم.
وی بزرگترین چالش در حوزه صنایع دستی را نبود فرهنگ درست مصرف کردن و بهینه خرج کردن دانست و گفت: این چالش را با شعار استفاده از دست دوخته های خودمان جبران می‌کنیم و هنرمندان در این راستا بیشترین اثرگذاری را دارند از این‌رو باید هنرمندان در کنارهم قرار گرفته، مشوق هم بوده و کار تیمی انجام دهند.
وی تاکید کرد: با اینکه عده ای معتقدند بازار کار وجود نداشته و یا بازار صنایع دستی ضیعف است، اما بنده چنین تصوری نداشته و من حتی در روستاها هم آموزش چرم دوزی ارائه داده و بازار کار ایجاد کردم.
این بانوی کارآفرین در ادامه افزود: درآمد حاصل از صنایع دستی خوب و رضایتمندانه است اما باید به این صنایع ارزش داده و در این راستا فرهنگ‌سازی کنیم تا به جای خرید اجناس خارجی از صنایع دستی استفاده کنیم.
وی با بیان اینکه برنامه‌های وسیع و گسترده‌ای دارم تا بانوان بیشتری در این حوزه مشغول به کار شوند، افزود: رشته‌های «فیروزه کوبی، کیف و کفش دست دوز با چرم طبیعی، فرش دستباف و گلیم» از جمله مهم‌ترین تولیدات بنده است.
خانواده‌ها فرزندان خود را به سمت هنر و صنایع دستی سوق دهند
مریم شعبانی نیز یکی از اساتید حکاکی روی فلز است که در کارگاه آموزشی خود اقدام به حکاکی و قلم زنی روی فلزات(سبک تبریز) و همچنین آموزش می‌کند. او به مدت 20 سال است که در این رشته هنری فعالیت کرده و در آموزشگاه و کارگاه خود تاکنون به 500 نفر آموزشهای حکاکی روی فلزات داده است.
وی در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، علاقه‌ی خود را عامل اصلی ورود به این حوزه دانست و افزود: مواد خام و اولیه را خریداری کرده و بعد از حکاکی و طراحی بر روی فلزات(بیشتر مس) در معرض فروش قرار می‌دهیم.
وی با بیان اینکه حکاکی و کنده کاری بر روی مس آسان تر است چرا که انعطاف پذیری دارد، بیان کرد: اکثرا بر روی مس طراحی و حکاکی می‌کنیم که قیمت مواد اولیه آن نیز گران است.
وی با بیان اینکه کارآموزان بعد از یادگیری می‌توانند بر روی نقره نیز حکاکی کنند، تاکید کرد: وضعیت این رشته در استان خوب است و با توجه به اینکه به سبک تبریز کار می کنیم، طرفدار بسیاری دارد.
شعبانی درآمدهای حاصل از فروش تولیدات خود را رضایتمندانه توصیف کرد و افزود: به عنوان یک بانو در کنار دیگر فعالیت ها فروش و درامد قابل قبولی از این رشته دارم و با چندین فروشنده قرارداد داشته و اینگونه محصولات خود را به فروش می‌رسانم.
وی افزود: اکثر افرادی که این هنر را آموزش دیده اند بر این باورند که حکاکی روی فلزات کار مردانه‌ای است. در گذشته در آموزشگاه به بانوان و آقایان آموزش می‌دادم اما اکنون مکان‌مان محدودتر شده و صرفا به بانوان آموزش می‌دهم.
وی سینی، بشقاب، کوزه، آینه شمعدان و... را از جمله تولیدات خود دانست و گفت: سالانه به حدود 20 نفر آموزش می‌دهم و آموزشهای مقدماتی نیز به مدت 100 ساعت است.
این بانوی هنرمند حمایت از رشته هنری قلم‌زنی روی فلزات را خواستار شد و گفت: جامعه به سمت استفاده از ظروف مسی و... روی آورده و حتی مصرف غذا نیز در چنین ظروفی توصیه می شود.
این بانوی هنرمند خاطرنشان کرد: طبق مطالب نوشته شده در کتاب‌ها، این رشته هنری از ترکیه وارد تبریز شده و سپس سبک تبریزی توسط هنرمندان تبریزی شکل گرفته است.
وی با تشریح تفاوت سبک تبریزی با سبک اصفهانی گفت: سبک تبریزی حالت حکاکی و کنده کاری داشته و صرفا از دو الی سه قلم استفاده می‌شود، اما سبک اصفهانی برجسته بوده و از حدود 150 قلم استفاده می‌شود.
شعبانی با تاکید بر اینکه بانوان بسیاری به عنوان شغل خانگی در این حوزه مشغول به کار هستند، گفت: ارائه‌ی آموزشهای رایگان و یا کم هزینه و همچنین کم کردن هزینه های اولیه از جمله مواردی است که توسط مسئولان باید مورد توجه قرار گیرد تا این رشته‌ی هنری تقویت شود.
وی در توصیه ای به خانواده‌ها گفت: خانوادها در کنار تحصیل فرزندان خود، آنان را به سمت هنر و صنایع دستی نیز سوق دهند. این موضوع هم می تواند فعالیتی مفید برای اوقات فراغت جوانان بوده و هم هنر این سرزمین را زنده نگه دارد و همچنین جوان در آینده می تواند در این مسیر اشتغال زایی کنند.
وی هدف اصلی خود را صیانت از هنر این مرز و بوم دانست و گفت: صنایع دستی روح زندگی در درونشان جاری است و هرگز نباید این گونه صنایع را با ابزارهای بی‌کیفیت وارداتی در یکجا گذاشت.
صنایع دستی نیازمند حمایت ملی است
حسن مهاجر دیگر هنرمندی است که در صنایع چرم دوزی و همچنین چوب فعالیت می‌کند. او از سال 64 در این رشته به فعالیت پرداخته و تاکنون نیز هنرمندان بسیاری را تحویل جامعه داده است.
این هنرمند در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه بنده حسابدار بوده اما در کنار آن در حوزه صنایع دستی نیز فعالیت می کنم، اظهار کرد: در زمینه وسایل شکار و سایر کیف های زنانه و... فعالیت می کنم.
وی به جایگاه و ارزش صنایع دست دوز اشاره کرد و افزود: ما باید کیفیت صنایع دستی خود را به قدری بالا ببریم که صنایع ماشینی نتوانند با آن رقابت کنند.
مهاجر، توانمندی‌های هنرمندان داخلی را بسیار دانست و افزود: همین‌که مشتری از خارج کشور داریم برای من باعث افتخار است و از طریق آن فرهنگ و دست ساخته‌ی خود را در آن سوی دنیا نیز معرفی کرده و مورد استفاده قرار گیرد.
وی با تاکید بر لزوم حمایت ملی از صنایع دستی خاطرنشان کرد: اگر حمایت شود بدون شک قیمت ها نیز پایین آمده و به تبع آن می‌توانیم در ساخت صنایع دستی از مواد اولیه داخلی استفاده کنیم.
این هنرمند با بیان اینکه بنده چرم‌های مورد نیاز خود را از تبریز و ترکیه خریداری می‌کنم، خاطرنشان کرد: کیفیت چرم های ترکیه ای بهتر است، البته در تبریز هم چرم های صادراتی و با کیفیت داریم، اما کم بوده و تنوع رنگ کمتری نیز دارد، طبیعتا اگر مطالبه بیشتر شود، تنوع رنگی نیز بیشتر خواهد شد.
وی با تاکید بر اینکه جوانان ما بسیار توانمند بوده و می‌توانند کالاهای مورد نیاز داخلی را تولید کنند، افزود: وجود کالاهای پلاستیکی از ترکیه و چین در فروشگاه‌های ما بسیار دردناک بوده و آیا جوانان ما نمی‌توانند یک تکه پلاستیک را هم درست کنند؟!
وی کنترل مرزها در ورود کالاها و همچنین جلوگیری از واردات کالاهایی که می‌تواند به دست جوانان خودمان ساخته شوند را از جمله مطالبات خود دانست و گفت: همه چیز در داخل کشور داریم و جوانان ما با حمایت می‌توانند نیازهای داخلی را تولید کنند. اگر حمایت شود بدون شک مردم ما مسیر را پیدا کرده و طی خواهند کرد.
مهاجر با بیان اینکه حتی به زعم برخی از گردشگران، چرم تبریز دارای کیفیت بسیاری است، خاطرنشان کرد: قیمت ها نیز مناسب بوده و تولیدات چرمی نیز بسیار خوب است، جایگاه این صنعت خوب است به شرطی که مسئولان با نگاهی دلسوزانه به صنایع دستی نگاه کنند و حمایت کنند
وی هدف اصلی خود از فعالیت در چرم دوزی را صیانت و زنده نگه داشتن هنر این خطه دانست و گفت: در این راستا در تلاش هستم که حداقل بتوانم هنر خود را به کار گرفته و همچنین هنرمندان دیگری را نیز تحویل جامعه دهم و حتی اگر بتوانم دو استادکار در سال تحویل جامعه دهم، توانسته ام که به رسالت خویش عمل کنم.
وی در توصیه‌ای به جوانان گفت: خانواده ها نیز همت کنند تا فرزندانشان به حوزه هنر و صنایع دستی وارد شود، این گونه فعالیت ها هم فعالیت مناسبی جهت پر کردن اوقات بیکاری بوده و هم صیانت از هنر این سرزمین را به دنبال دارد.
گزارش از: مهری هاشم زاده- خبرنگار ایسنا در آذربایجان شرقی
انتهای پیام
انتهای پیام به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، به همین بهانه، پای صحبت‌های فعالان عرصه صنایع دستی نشستیم تا از دغدغه ها و مشکلات خود بگویند.
"فاطمه دلیر عبدی نیا" متولد ۱۳۴۹ و یکی از کارآفرینان در حوزه صنایع دستی است. وی دارای مدرک تحصیلی لیسانس از رشته‌ی اقتصاد و مدیرعامل شرکت آدلان سبز آذربایجان بوده و 25 سال سابقه کار در زمینه صنایع دستی و تولید پوشاک دارد.
این بانوی کارآفرین در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، گفت: این کار را با 33 نفر که به صورت خانگی مشغول به کار بودند، شروع کرده و اکنون ۴۵۰ نفر در این شرکت مشغول به کار هستند. وی هدف اصلی خود را اشتغال بانوان و استقلال مالی دانست و افزود: بنده سخت‌کوش و تلاش‌گر بوده و این کار را با سرمایه اندکی شروع کردم و اکنون نیز در رشته‌های صنایع دستی چرم بیشترین فعالیت را انجام می‌دهیم.
وی با بیان اینکه هیچ ارگان دولتی در این راستا به ما کمکی نکرده است، خاطرنشان کرد: نبود بازار دائمی و محل نمایشگاه دائمی مشکل اساسی در بحث فروش صنایع دستی است و متاسفانه به این موضوع اهمیت داده نشده است.
دلیر عبدی نیا با اشاره به اینکه دو فرزند دارم که مشوق من هستند، تاکید کرد: باایمان به خدا و سخت کوشی اکنون وضعیت رو به پیشرفتی داریم و هرچند که اهمیت هنر در شهر تبریز کم‌رنگ است اما با کمک کارکنانم در راستای تولید داخلی و به بهبود این مقوله فعالیت می‌کنیم.
وی بزرگترین چالش در حوزه صنایع دستی را نبود فرهنگ درست مصرف کردن و بهینه خرج کردن دانست و گفت: این چالش را با شعار استفاده از دست دوخته های خودمان جبران می‌کنیم و هنرمندان در این راستا بیشترین اثرگذاری را دارند از این‌رو باید هنرمندان در کنارهم قرار گرفته، مشوق هم بوده و کار تیمی انجام دهند.
وی تاکید کرد: با اینکه عده ای معتقدند بازار کار وجود نداشته و یا بازار صنایع دستی ضیعف است، اما بنده چنین تصوری نداشته و من حتی در روستاها هم آموزش چرم دوزی ارائه داده و بازار کار ایجاد کردم.
این بانوی کارآفرین در ادامه افزود: درآمد حاصل از صنایع دستی خوب و رضایتمندانه است اما باید به این صنایع ارزش داده و در این راستا فرهنگ‌سازی کنیم تا به جای خرید اجناس خارجی از صنایع دستی استفاده کنیم.
وی با بیان اینکه برنامه‌های وسیع و گسترده‌ای دارم تا بانوان بیشتری در این حوزه مشغول به کار شوند، افزود: رشته‌های «فیروزه کوبی، کیف و کفش دست دوز با چرم طبیعی، فرش دستباف و گلیم» از جمله مهم‌ترین تولیدات بنده است.
خانواده‌ها فرزندان خود را به سمت هنر و صنایع دستی سوق دهند
مریم شعبانی نیز یکی از اساتید حکاکی روی فلز است که در کارگاه آموزشی خود اقدام به حکاکی و قلم زنی روی فلزات(سبک تبریز) و همچنین آموزش می‌کند. او به مدت 20 سال است که در این رشته هنری فعالیت کرده و در آموزشگاه و کارگاه خود تاکنون به 500 نفر آموزشهای حکاکی روی فلزات داده است.
وی در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، علاقه‌ی خود را عامل اصلی ورود به این حوزه دانست و افزود: مواد خام و اولیه را خریداری کرده و بعد از حکاکی و طراحی بر روی فلزات(بیشتر مس) در معرض فروش قرار می‌دهیم.
وی با بیان اینکه حکاکی و کنده کاری بر روی مس آسان تر است چرا که انعطاف پذیری دارد، بیان کرد: اکثرا بر روی مس طراحی و حکاکی می‌کنیم که قیمت مواد اولیه آن نیز گران است.
وی با بیان اینکه کارآموزان بعد از یادگیری می‌توانند بر روی نقره نیز حکاکی کنند، تاکید کرد: وضعیت این رشته در استان خوب است و با توجه به اینکه به سبک تبریز کار می کنیم، طرفدار بسیاری دارد.
شعبانی درآمدهای حاصل از فروش تولیدات خود را رضایتمندانه توصیف کرد و افزود: به عنوان یک بانو در کنار دیگر فعالیت ها فروش و درامد قابل قبولی از این رشته دارم و با چندین فروشنده قرارداد داشته و اینگونه محصولات خود را به فروش می‌رسانم.
وی افزود: اکثر افرادی که این هنر را آموزش دیده اند بر این باورند که حکاکی روی فلزات کار مردانه‌ای است. در گذشته در آموزشگاه به بانوان و آقایان آموزش می‌دادم اما اکنون مکان‌مان محدودتر شده و صرفا به بانوان آموزش می‌دهم.
وی سینی، بشقاب، کوزه، آینه شمعدان و... را از جمله تولیدات خود دانست و گفت: سالانه به حدود 20 نفر آموزش می‌دهم و آموزشهای مقدماتی نیز به مدت 100 ساعت است.
این بانوی هنرمند حمایت از رشته هنری قلم‌زنی روی فلزات را خواستار شد و گفت: جامعه به سمت استفاده از ظروف مسی و... روی آورده و حتی مصرف غذا نیز در چنین ظروفی توصیه می شود.
این بانوی هنرمند خاطرنشان کرد: طبق مطالب نوشته شده در کتاب‌ها، این رشته هنری از ترکیه وارد تبریز شده و سپس سبک تبریزی توسط هنرمندان تبریزی شکل گرفته است.
وی با تشریح تفاوت سبک تبریزی با سبک اصفهانی گفت: سبک تبریزی حالت حکاکی و کنده کاری داشته و صرفا از دو الی سه قلم استفاده می‌شود، اما سبک اصفهانی برجسته بوده و از حدود 150 قلم استفاده می‌شود.
شعبانی با تاکید بر اینکه بانوان بسیاری به عنوان شغل خانگی در این حوزه مشغول به کار هستند، گفت: ارائه‌ی آموزشهای رایگان و یا کم هزینه و همچنین کم کردن هزینه های اولیه از جمله مواردی است که توسط مسئولان باید مورد توجه قرار گیرد تا این رشته‌ی هنری تقویت شود.
وی در توصیه ای به خانواده‌ها گفت: خانوادها در کنار تحصیل فرزندان خود، آنان را به سمت هنر و صنایع دستی نیز سوق دهند. این موضوع هم می تواند فعالیتی مفید برای اوقات فراغت جوانان بوده و هم هنر این سرزمین را زنده نگه دارد و همچنین جوان در آینده می تواند در این مسیر اشتغال زایی کنند.
وی هدف اصلی خود را صیانت از هنر این مرز و بوم دانست و گفت: صنایع دستی روح زندگی در درونشان جاری است و هرگز نباید این گونه صنایع را با ابزارهای بی‌کیفیت وارداتی در یکجا گذاشت.
صنایع دستی نیازمند حمایت ملی است
حسن مهاجر دیگر هنرمندی است که در صنایع چرم دوزی و همچنین چوب فعالیت می‌کند. او از سال 64 در این رشته به فعالیت پرداخته و تاکنون نیز هنرمندان بسیاری را تحویل جامعه داده است.
این هنرمند در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه بنده حسابدار بوده اما در کنار آن در حوزه صنایع دستی نیز فعالیت می کنم، اظهار کرد: در زمینه وسایل شکار و سایر کیف های زنانه و... فعالیت می کنم.
وی به جایگاه و ارزش صنایع دست دوز اشاره کرد و افزود: ما باید کیفیت صنایع دستی خود را به قدری بالا ببریم که صنایع ماشینی نتوانند با آن رقابت کنند.
مهاجر، توانمندی‌های هنرمندان داخلی را بسیار دانست و افزود: همین‌که مشتری از خارج کشور داریم برای من باعث افتخار است و از طریق آن فرهنگ و دست ساخته‌ی خود را در آن سوی دنیا نیز معرفی کرده و مورد استفاده قرار گیرد.
وی با تاکید بر لزوم حمایت ملی از صنایع دستی خاطرنشان کرد: اگر حمایت شود بدون شک قیمت ها نیز پایین آمده و به تبع آن می‌توانیم در ساخت صنایع دستی از مواد اولیه داخلی استفاده کنیم.
این هنرمند با بیان اینکه بنده چرم‌های مورد نیاز خود را از تبریز و ترکیه خریداری می‌کنم، خاطرنشان کرد: کیفیت چرم های ترکیه ای بهتر است، البته در تبریز هم چرم های صادراتی و با کیفیت داریم، اما کم بوده و تنوع رنگ کمتری نیز دارد، طبیعتا اگر مطالبه بیشتر شود، تنوع رنگی نیز بیشتر خواهد شد.
وی با تاکید بر اینکه جوانان ما بسیار توانمند بوده و می‌توانند کالاهای مورد نیاز داخلی را تولید کنند، افزود: وجود کالاهای پلاستیکی از ترکیه و چین در فروشگاه‌های ما بسیار دردناک بوده و آیا جوانان ما نمی‌توانند یک تکه پلاستیک را هم درست کنند؟!
وی کنترل مرزها در ورود کالاها و همچنین جلوگیری از واردات کالاهایی که می‌تواند به دست جوانان خودمان ساخته شوند را از جمله مطالبات خود دانست و گفت: همه چیز در داخل کشور داریم و جوانان ما با حمایت می‌توانند نیازهای داخلی را تولید کنند. اگر حمایت شود بدون شک مردم ما مسیر را پیدا کرده و طی خواهند کرد.
مهاجر با بیان اینکه حتی به زعم برخی از گردشگران، چرم تبریز دارای کیفیت بسیاری است، خاطرنشان کرد: قیمت ها نیز مناسب بوده و تولیدات چرمی نیز بسیار خوب است، جایگاه این صنعت خوب است به شرطی که مسئولان با نگاهی دلسوزانه به صنایع دستی نگاه کنند و حمایت کنند
وی هدف اصلی خود از فعالیت در چرم دوزی را صیانت و زنده نگه داشتن هنر این خطه دانست و گفت: در این راستا در تلاش هستم که حداقل بتوانم هنر خود را به کار گرفته و همچنین هنرمندان دیگری را نیز تحویل جامعه دهم و حتی اگر بتوانم دو استادکار در سال تحویل جامعه دهم، توانسته ام که به رسالت خویش عمل کنم.
وی در توصیه‌ای به جوانان گفت: خانواده ها نیز همت کنند تا فرزندانشان به حوزه هنر و صنایع دستی وارد شود، این گونه فعالیت ها هم فعالیت مناسبی جهت پر کردن اوقات بیکاری بوده و هم صیانت از هنر این سرزمین را به دنبال دارد.
گزارش از: مهری هاشم زاده- خبرنگار ایسنا در آذربایجان شرقی
انتهای پیام
کپی شد
