ورود سرمایه گذار بخش خصوصی در طرح های مختلف عمرانی، اجتماعی، فرهنگی و گردشگری به عنوان یکی از ارکان مهم در توسعه و عمران شهری، حلقه مفقوده توسعه شهری مراغه است در صورتیکه جذب سرمایه گذار بخش خصوصی در اجرای طرح های بزرگ و کوچک در حوزه های مختلف شهری، علاوه بر درآمدزایی برای شهر و شهرداری، زمینه ساز رونق کسب و کار، اشتغال زایی و بهبود زیرساخت های شهری است.
مراغه با دارا بودن ظرفیت های مناسب تاریخی و گردشگری از زمینه های مناسبی در زمینه جذب سرمایه گذار در طرح های مختلف برخوردار بوده لیکن این پتانسیل ها در سال های اخیر یا مغفول مانده و یا کمتر به آن پرداخته شده است.
رکود بخش مسکن و کاهش ساخت و سازها و به دنبال آن کاهش درآمدهای دریافتی از محل عوارض ساخت و سازها و سایر درآمدهای متغیر شهری، نیاز به ورود سرمایه گذار بخش خصوصی را بیش از پیش کرده و شهرداری به عنوان متولی عمران و توسعه شهری، باید زمینه ورود سرمایه گذاران را با فراهم کردن بسترهای لازم و قانونی، ایجاد کند.
به رغم مزیت های قابل توجه سرمایه گذاری بخش خصوصی در طرح های عمران و توسعه شهری، کم کاری در این بخش در شهرداری مراغه به وضوح دیده می شود و قراردادهایی اندکی هم که در این مورد انعقاد شده به دلیل طولانی شدن مدت اجرا، اثر و کارآیی خود را از دست داده و یا قبل از آغاز به بن بست خورده اند که این نشان دهنده نبود مطالعه کافی و کارشناسی در این زمینه است.
به عنوان نمونه، طرح خیابان 120 متری جام جم که از 20 سال پیش و با سرمایه گذاری بخش خصوصی در این شهر آغاز شد به دلیل برخی موانع و عدم نظارت های کافی، تاکنون به سرانجام نهایی خود نرسیده و ضررهایی از بابت اجرای این طرح متوجه شهرداری مراغه شده است.
ساخت دهکده توریستی توسط شرکت سرمایه گذار بخش خصوصی نیز در این شهر به دلیل وجود معارض و موانع حقوقی، راکد شده و بخش هایی از این طرح با حکم قضائی تخریب شده است.
اجرای طرح های سرمایه گذاری با مشارکت بخش خصوصی نشان داده است که موفقیت در بهره برداری و حتی آغاز عملیات اجرایی آن علاوه بر ایجاد انگیزه و جاذبه ای برای حضور بیشتر بخش خصوصی برای مشارکت در طرح ها، می تواند زمینه ساز رونق اقتصادی، فرهنگی و نیز گردشگری شود.
در 10 سال اخیر، با وجود حضور شرکت های متعدد سرمایه گذار بخش خصوصی در شهر مراغه برای اجرای طرح های اقتصادی و گردشگری، توفیقی در این زمینه حاصل نشده و این امر محدود به رایزنی، ارائه طرح های مشارکتی، مطالعاتی و عقد قراردادهایی بوده که به سرانجام نرسیده است.
طرح هایی که در زمینه گردشگری قرار بوده اجرا شود بخش مهمی از این توافق های ناموفق را به خود اختصاص داده و دیگر طرح های بلندپروازانه ای چون احداث تله کابین، نمایشگاه دائمی، مراکز توریستی، پارک جنگلی، پیست ورزش های آبی در دریاچه سدعلویان، کارخانه کمپوست، تولید برق از زباله های شهری و چندین طرح بزرگ و کوچک نمونه ای از این طرح هاست.
سرمایه گذاری اخیر یک شرکت ترکیه ای در محل ترمینال قدیم این شهر برای احداث و ایجاد مجتمع بزرگ تجاری و رفاهی با حدود یک هزار میلیارد ریال سرمایه گذاری که کلنگ ان در شهریور 96 به زمین زده شده با گذشت چندین ماه، پیشرفت چندانی نداشته و شاید به سرنوشت طرح آیسان تبریز که در محل ترمینال قدیم این شهر در حال اجرا بود دچار شود.
با بررسی و کنکاش در زمینه موانع پیش روی جذب و به ثمر رسیدن طرح های سرمایه گذاری، کم کاری سازمان ها و نهادهای متولی امر به وضوح دیده می شود که با رفع موانع دست و پاگیر اداری و حمایت و همراهی دستگاه های خدمات رسان و بهره گیری از تجربیات شهرهای موفق در امر جذب سرمایه گذاری می توان این کم کاری ها را جبران و زمینه را برای حضور و فعالیت سرمایه گذار بخش خصوصی در طرح های عمرانی شهر فراهم کرد.
مراغه به عنوان بزرگترین شهر آذربایجان شرقی بعد از تبریز دارای حدود 180 هزار نفر جمعیت است این شهر در 127 کیلومتری تبریز و 607 کیلومتری تهران قرار دارد و در ابتدای دوران فرمانروایی ایلخانان مغول، پایتخت این سلسله بوده است.
3077/7487
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.