به گزارش روز سه شنبه روابط عمومی این اداره کل، مرتضی آبدار با بیان اینکه طرح مرمت و بازسازی بخش شمالی مجموعه مظفریه تبریز به زودی آغاز می شود، افزود: احیا و محوطه سازی مسجد در سال های گذشته انجام پذیرفته است.
وی اظهار کرد: میدان مظفریه در زمان ساخت اولیه از شمال به خانقاه و گنبد قنات، از جنوب به گوی مسجد (مسجد کبود) کنونی و از سمت شرق و غرب هم به باغ منتهی بوده که عملیات مرمت بخشهای شمالی مجموعه پس از پایان مرمت بخش جنوبی، از اولویت های ویژه اداره کل در راستای احیای بناهای تاریخی و مفاخر تبریز است که به تازگی آغاز شده است.
آبدار ادامه داد: بنابر برنامه مصوب و تخصیص اعتبار سالجاری اداره کل، عملیات مرمت و بازسازی خطوط و بقایای خانقاه مدرسه و گنبد قنات، براساس مطالعات و بررسی های تخصصی کارشناسان میراث فرهنگی استان به همراه بقایای دیوار باغ و مسیر ارتباطی تاریخی مجموعه طبق برنامه ای بر اساس طرح بازشناسی و ارائه خطوط معماری و ساماندهی محوطه بهمن ماه سال جاری آغاز و تا خرداد ماه سال 97 ادامه خواهد داشت.
وی گفت: میدان مظفریه تبریز پس از میدان صاحب آباد جزو بزرگ ترین میدان های تاریخی و مهم تبریز است که به عنوان یکی از بناهای دوران شکوفایی فرهنگی و عصر طلایی معماری و شهرسازی محسوب می شود.
آبدار افزود: طرح مرمت و بازسازی بخش شمالی این مجموعه تاریخی پس از تصویب در معاونت میراث فرهنگی و موافقت اولیه به شورای فنی استان ارجاع و به تصویب رسید.
وی اضافه کرد: پس از طی اقدامات قانونی مرمت این مجموعه برای آغاز طرح به مجموعه پیمانکاری تحویل داده شده و تحت نظارت کارشناسان معاونت میراث فرهنگی استان تا خرداد سال 97 ادامه خواهد داشت.
به گزارش ایرنا، نام اصلی گوی مسجد که به فیروزه جهان اسلام معروف است، بنابر کتیبه سردر ورودی، شناسنامه و وقفنامه این بنا 'عمارت مظفریه' نگاشته شده است. این مسجد یکی از بناهای عمارت مظفریه بود که در کنار همدیگر به دستور ابوالمظفر سلطان جهانشاه و همسرش ساخته شده بود.
عمارت مظفریه سلطان جهانشاه قره قویونلو که بخشی از بقایای امروزی آن به عنوان 'گوی مچید' شناخته می شود در نیمه دوم قرن نهم هجری ساخته شده و در سال 870هجری قمری تکمیل شده است.
این مجموعه شامل عناصری مانند مسجد، مقبره، خانقاه، گنبد قنات و باغی بوده است که بنا بر اسناد مختلف این مجموعه علاوه بر محل اسکان زاهدان و عابدان، محل تدریس علم نیز بوده است.
جهانشاه فرمانروای نیرومند قراقویونلو در سالهای 1438 تا 1467میلادی بود که بر آناتولی غربی، قفقاز جنوبی و بیشتر عراق امروزی، ایران مرکزی تا کرمان فرمان می راند و پایتختش تبریز بود.
وی از فرهیختگان و جزو فرمانروایان اندیشه مند بود و مقبره اش در بخش جنوبی گوی مچید قرار دارد.
3038/6183
وی اظهار کرد: میدان مظفریه در زمان ساخت اولیه از شمال به خانقاه و گنبد قنات، از جنوب به گوی مسجد (مسجد کبود) کنونی و از سمت شرق و غرب هم به باغ منتهی بوده که عملیات مرمت بخشهای شمالی مجموعه پس از پایان مرمت بخش جنوبی، از اولویت های ویژه اداره کل در راستای احیای بناهای تاریخی و مفاخر تبریز است که به تازگی آغاز شده است.
آبدار ادامه داد: بنابر برنامه مصوب و تخصیص اعتبار سالجاری اداره کل، عملیات مرمت و بازسازی خطوط و بقایای خانقاه مدرسه و گنبد قنات، براساس مطالعات و بررسی های تخصصی کارشناسان میراث فرهنگی استان به همراه بقایای دیوار باغ و مسیر ارتباطی تاریخی مجموعه طبق برنامه ای بر اساس طرح بازشناسی و ارائه خطوط معماری و ساماندهی محوطه بهمن ماه سال جاری آغاز و تا خرداد ماه سال 97 ادامه خواهد داشت.
وی گفت: میدان مظفریه تبریز پس از میدان صاحب آباد جزو بزرگ ترین میدان های تاریخی و مهم تبریز است که به عنوان یکی از بناهای دوران شکوفایی فرهنگی و عصر طلایی معماری و شهرسازی محسوب می شود.
آبدار افزود: طرح مرمت و بازسازی بخش شمالی این مجموعه تاریخی پس از تصویب در معاونت میراث فرهنگی و موافقت اولیه به شورای فنی استان ارجاع و به تصویب رسید.
وی اضافه کرد: پس از طی اقدامات قانونی مرمت این مجموعه برای آغاز طرح به مجموعه پیمانکاری تحویل داده شده و تحت نظارت کارشناسان معاونت میراث فرهنگی استان تا خرداد سال 97 ادامه خواهد داشت.
به گزارش ایرنا، نام اصلی گوی مسجد که به فیروزه جهان اسلام معروف است، بنابر کتیبه سردر ورودی، شناسنامه و وقفنامه این بنا 'عمارت مظفریه' نگاشته شده است. این مسجد یکی از بناهای عمارت مظفریه بود که در کنار همدیگر به دستور ابوالمظفر سلطان جهانشاه و همسرش ساخته شده بود.
عمارت مظفریه سلطان جهانشاه قره قویونلو که بخشی از بقایای امروزی آن به عنوان 'گوی مچید' شناخته می شود در نیمه دوم قرن نهم هجری ساخته شده و در سال 870هجری قمری تکمیل شده است.
این مجموعه شامل عناصری مانند مسجد، مقبره، خانقاه، گنبد قنات و باغی بوده است که بنا بر اسناد مختلف این مجموعه علاوه بر محل اسکان زاهدان و عابدان، محل تدریس علم نیز بوده است.
جهانشاه فرمانروای نیرومند قراقویونلو در سالهای 1438 تا 1467میلادی بود که بر آناتولی غربی، قفقاز جنوبی و بیشتر عراق امروزی، ایران مرکزی تا کرمان فرمان می راند و پایتختش تبریز بود.
وی از فرهیختگان و جزو فرمانروایان اندیشه مند بود و مقبره اش در بخش جنوبی گوی مچید قرار دارد.
3038/6183
کپی شد