شمشیرباز تبریزی تیم ملی اسلحه سابر ایران گفت: مسئولان در حق ورزشکاران کم‌لطفی می‌کنند.

فرزاد باهر ارسباران در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، منطقه آذربایجان شرقی، در خصوص نایب قهرمانی‌اش در قالب تیم ملی اسلحه سابر ایران در جام جهانی شمشیربازی اسلحه سابر اظهار کرد: خداراشکر در این چند ماه تمرینات خوبی پشت سر گذاشتم و از آمادگی بسیار بالایی برخوردار بودم که توانستم در این مسابقات به خوبی ظاهر شوم.

وی در خصوص این رقابت‌ها گفت: مسابقات جام جهانی در لهستان برگزار شد که توانستیم در قدم اول، اوکراین را شکست داده و به مصاف ایتالیا برویم. در بازی مقابل ایتالیا، داوران نهایت سعی خود را انجام دادند که مقابل این تیم ببازیم، اما خداراشکر نتوانستند و چون مربی ما، آقای پیمان فخری، خودش داور است، داوران از او حساب می‌برند و نتوانستند ناداوری کنند.

وی افزود: با شکست دادن ایتالیا که تیم دوم رنکینگ دنیاست، توانستیم به جمع چهار تیم برتر مسابقات صعود کنیم و در نیمه‌نهایی، به مصاف تیم قدرتمند مجارستان رفتیم که این تیم، قهرمان المپیک و جهان را در اختیار دارد، ولی این موضوع باعث نشد که ما از پیش بازنده باشیم و با تمام وجود مقابل مجارستان جنگیدیم و توانستیم این تیم را نیز شکست دهیم.

باهر ارسباران خاطرنشان کرد: در فینال رقابت‌ها، متاسفانه به کره جنوبی که قهرمان المپیک شده بود، باختیم و به عنوان نایب قهرمانی رسیدیم که مدال نقره این مسابقات نیز کم از قهرمانی ندارد.

وی تأکید کرد: برگزاری فینال تمام‌آسیایی، نشان‌دهنده قدرت شمشیربازی این قاره است و هدف بعدی من، این است که بتوانیم در مسابقات اسپانیا موفق ظاهر شویم و برای این منظور، تمرینات‌مان را از روز شنبه شروع می‌کنیم و تمام تلاشم را می‌کنم که همچون مسابقات لهستان و مجارستان، مربی تیم از من راضی باشد.

شمشیرباز تبریزی ادامه داد: اما هدف اصلی من، بازی‌های 2018 جاکارتا و المپیک 2020 توکیو است که در هر دو رقابت‌ها، شانس کسب مدال و افتخارآفرینی داریم و تمام تمرکزم این است که اولین مدال المپیک را برای شهرم تبریز کسب کنم.

باهرارسباران در خصوص استقبال مسئولان تبریزی از این موفقیت گفت: البته من تازه به ایران رسیده‌ام و هنوز استقبالی انجام نشده و شاید از آمدنم خبر ندارند؛ اما جا دارد از آقای حبیب ستوده‌نژاد که زحمات زیادی برای ورزش استان می‌کشند، تشکر کنم.

وی تأکید کرد: متاسفانه آنطور که باید از ورزشکاران حمایت نمی‌شود و با وجود این‌همه امکانات و کارخانجات در تبریز، ما هنوز اسپانسری نداریم و مسئولان نیز، در حق ما کم‌لطفی می‌کنند و خود من مجبور می‌شوم که به دنبال پول بروم و این دغدغه‌ها باعث می‌شود که از ورزش حرفه‌ای دور شویم.

وی افزود: امیدوارم اسپانسری از ما حمایت‌ کند تا حداقل پول رفت و آمد ما به اردوها تأمین شود، ولی همه جا هزینه می‌شود، جز ورزش. بیشترین امید مسئولان برای کسب مدال در بازی‌های آسیایی و المپیک، به من است و با این وجود، مسئولان در حقم کم‌لطفی می‌کنند.


انتهای پیام
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.