تبریز، از طرف سازمان همکاری کشورهای اسلامی به عنوان «پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی» در سال 2018 میلادی انتخاب شده است. از آنجائی که 57 کشور عضو این سازمان هستند، هر 57 سال یک بار این عنوان می تواند نصیب ایران شود و با وجود شهرهای دیگر در کشورمان، طبیعی است که تبریز برای کسب دوبارۀ این عنوان، حداقل یکصد سال دیگر باید منتظر بماند. اما انگار مدیران آذربایجان و تبریز، آن چنان که باید از درک این فرصت ارزشمند و نادر ناتوان هستند.
اولین نشانه این عجز را می توان در به تاخیر انداختن آغاز «پایتختی گردشگری جهان اسلام» به عینه دید. وقتی با یک تصمیم غیرکارشناسی سه ماه از سال 2018 یعنی یک چهارم فرصتی نادر و ارزشمند را به راحتی از دست می دهیم و افتتاحیه را به دستور رئیس جمهور به فروردین ماه موکول می کنیم، یعنی اینکه هنوز آمادگی، توان و به بیانی صریح تر یارای آغاز این رویداد بزرگ را نداریم.
حمید سفیدگر شهانقی سردبیر نشریه ساهر می نویسد: مرور نقطه نظرات و رویکردهای مسئولین ریز و درشت در چند ماه گذشته، سرگشتگی، بی برنامگی و گاه حتی ندامت و پشیمانی را به مخاطب القا می کند.
محمدحسین فرهنگی عضو هیئت رئیسه مجلس دهم می گوید: «اعتبار تبریز 2018 را از 700 میلیارد تومان به 10 میلیارد تومان رساندند که این مبلغ را هم صرفا برای سفر رئیس‌‌جمهور اختصاص داده‌‌اند!»
محمدرضا نعمت زاده وزیر سابق صنعت، معدن و تجارت و مدیر افتخاری تبریز 2018 می گوید: «وقتی از فرودگاه می‌‌آمدم چند تابلوی تبلیغاتی درباره تبریز 2018 در این شهر نصب شده بود، چون در شهرهای تهران، مشهد و اهواز خبری نیست و متاسفانه اطلاع رسانی وجود ندارد؛ وقت را از دست داده‌‌ایم و مردم ایران نمی دانند در تبریز چه خبر است، چه برسد به مردم جهان! وظیفه شهرداری اطلاع رسانی نیست و باید یک آدم حرفه‌‌ای این مساله را بر عهده بگیرد و ذائقه مردم را بشناسد.» نعمت‌‌زاده در ادامه می گوید: «تبریزی‌‌ها خود باید پیگیر کارهایشان باشند چون در تهران کسی دنبال کارهای شما نیست»
محمدرضا روشنی، رئیس مرکز مطالعات و پژوهش شهرداری تبریز از اطلاع رسانی ضعیف در خصوص میزبانی تبریز از گردشگران اسلامی در سال 2018، ابراز نگرانی کرده و می گوید: «ابتدا باید خود تبریزی‌‌ها را با گردشگری و جاذبه‌‌های تبریز آشتی دهیم؛ متاسفانه حتی برخی مدیران ارشد این شهر هم موزه عصر آهن را نمی‌‌شناسند! متاسفانه مردم هنوز تبریز 2018 را از آن خود نمی دانند و این بدان معنی است که رسانه‌‌ها در معرفی این رویداد ناموفق بوده‌‌اند به حدی که حتی در داخل کشور نیز کسی نمی داند در 2018 چه اتفاقی قرار است بیفتد!»
داود بهبودی، رئیس سازمان برنامه و بودجه آذربایجان‌شرقی، اظهار می کند: «آغاز تبریز 2018 در تبریز معجزه نخواهد کرد که منتظر باشیم تبریز 2018 آغاز شود همه چیز گل و بلبل شود».
مرتضی آبدار، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی هم تکرار می کند: «قرار نیست در سال 2018، تبریز، زیر و رو شده و معجزه‌ای در شهر اتفاق بیفتد.»
محمدرضا روشنی اذعان می کند: «به اعتراف مدیران شهری مشهد، این شهر تنها به این علت که نتوانست مردم را برای رویداد مشهد 2017 پای کار بیاورد، در بهره برداری از این عنوان، ناکام ماند».
اینها و دهها اظهار نظر دیگر از یک طرف و ناتوانی در ایجاد موجی مردمی در حمایت از رویداد تبریز 2018 نشان می دهد که متاسفانه این فرصت ارزشمند نیز همانند رویداد «تبریز، پایتخت فرش دستباف جهان ـ 2015»، برای ایران، آذربایجان و تبریز، عملا در حال از دست رفتن است. مدیران ما هنوز نه از شکست ها عبرت می گیرند و نه از موفقیت ها درس.
3038/6183
انتهای پیام اولین نشانه این عجز را می توان در به تاخیر انداختن آغاز «پایتختی گردشگری جهان اسلام» به عینه دید. وقتی با یک تصمیم غیرکارشناسی سه ماه از سال 2018 یعنی یک چهارم فرصتی نادر و ارزشمند را به راحتی از دست می دهیم و افتتاحیه را به دستور رئیس جمهور به فروردین ماه موکول می کنیم، یعنی اینکه هنوز آمادگی، توان و به بیانی صریح تر یارای آغاز این رویداد بزرگ را نداریم.
حمید سفیدگر شهانقی سردبیر نشریه ساهر می نویسد: مرور نقطه نظرات و رویکردهای مسئولین ریز و درشت در چند ماه گذشته، سرگشتگی، بی برنامگی و گاه حتی ندامت و پشیمانی را به مخاطب القا می کند.
محمدحسین فرهنگی عضو هیئت رئیسه مجلس دهم می گوید: «اعتبار تبریز 2018 را از 700 میلیارد تومان به 10 میلیارد تومان رساندند که این مبلغ را هم صرفا برای سفر رئیس‌‌جمهور اختصاص داده‌‌اند!»
محمدرضا نعمت زاده وزیر سابق صنعت، معدن و تجارت و مدیر افتخاری تبریز 2018 می گوید: «وقتی از فرودگاه می‌‌آمدم چند تابلوی تبلیغاتی درباره تبریز 2018 در این شهر نصب شده بود، چون در شهرهای تهران، مشهد و اهواز خبری نیست و متاسفانه اطلاع رسانی وجود ندارد؛ وقت را از دست داده‌‌ایم و مردم ایران نمی دانند در تبریز چه خبر است، چه برسد به مردم جهان! وظیفه شهرداری اطلاع رسانی نیست و باید یک آدم حرفه‌‌ای این مساله را بر عهده بگیرد و ذائقه مردم را بشناسد.» نعمت‌‌زاده در ادامه می گوید: «تبریزی‌‌ها خود باید پیگیر کارهایشان باشند چون در تهران کسی دنبال کارهای شما نیست»
محمدرضا روشنی، رئیس مرکز مطالعات و پژوهش شهرداری تبریز از اطلاع رسانی ضعیف در خصوص میزبانی تبریز از گردشگران اسلامی در سال 2018، ابراز نگرانی کرده و می گوید: «ابتدا باید خود تبریزی‌‌ها را با گردشگری و جاذبه‌‌های تبریز آشتی دهیم؛ متاسفانه حتی برخی مدیران ارشد این شهر هم موزه عصر آهن را نمی‌‌شناسند! متاسفانه مردم هنوز تبریز 2018 را از آن خود نمی دانند و این بدان معنی است که رسانه‌‌ها در معرفی این رویداد ناموفق بوده‌‌اند به حدی که حتی در داخل کشور نیز کسی نمی داند در 2018 چه اتفاقی قرار است بیفتد!»
داود بهبودی، رئیس سازمان برنامه و بودجه آذربایجان‌شرقی، اظهار می کند: «آغاز تبریز 2018 در تبریز معجزه نخواهد کرد که منتظر باشیم تبریز 2018 آغاز شود همه چیز گل و بلبل شود».
مرتضی آبدار، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی هم تکرار می کند: «قرار نیست در سال 2018، تبریز، زیر و رو شده و معجزه‌ای در شهر اتفاق بیفتد.»
محمدرضا روشنی اذعان می کند: «به اعتراف مدیران شهری مشهد، این شهر تنها به این علت که نتوانست مردم را برای رویداد مشهد 2017 پای کار بیاورد، در بهره برداری از این عنوان، ناکام ماند».
اینها و دهها اظهار نظر دیگر از یک طرف و ناتوانی در ایجاد موجی مردمی در حمایت از رویداد تبریز 2018 نشان می دهد که متاسفانه این فرصت ارزشمند نیز همانند رویداد «تبریز، پایتخت فرش دستباف جهان ـ 2015»، برای ایران، آذربایجان و تبریز، عملا در حال از دست رفتن است. مدیران ما هنوز نه از شکست ها عبرت می گیرند و نه از موفقیت ها درس.
3038/6183
کپی شد
